تراش سنگ های قیمتی ۲ فاکتور عمده شکل برش (Cutting Shape) و سبک برش (Cutting Style) را شامل می شود. در ادامه می خواهیم در مورد این ۲ فاکتور بیشتر بدانیم.
شکل برش (Cutting Shape) که به شکل هندسی سنگ اشاره می کند. این اشکال می تواند گرد، مربع، مستطیل، مثلث، بیضی، اشکی، قلب، قایقی و … باشد.
سبک برش (Cutting Style) که به نحوه قرارگیری صفحات برش روی سنگ اشاره می کند. ۴ سبک کلی برش سنگ به صورت دامله، برلیان، پلکانی یا زمردی و ترکیبی می باشد.
بنابراین برای معرفی یک سنگ تراش خورده باید ۲ عبارت شکل و سبک برش را بعد از نام سنگ بکار ببریم. مثلا «الماس گرد برلیان» یا «آمتیست مربع پلکانی».
برای اینکه تراش سنگ های قیمتی را بهتر توصیف کنیم، بهتر است که در ابتدا بخش های مختلف تراش خورده یک سنگ را بشناسیم.
سنگ های تراش خورده عموما ۳ قسمت اصلی دارند که به نام های تاج (Crown)، کمربند (Girdle) و خیمه (Pavilion) شناخته می شوند. به صفحه رویی سنگ Table و به نقطه انتهایی آن Culet گفته می شود. دلیل وجود کمربند و کیولت این است که الماس در هیچ قسمتی نوک تیز نباشد و لب پر نشود.
شکل و تعداد صفحات روی هر کدام از این بخش ها، سبک تراش را تعیین می کند. با این توصیفات سبک های تراش عبارتند از:
در این نوع برش، هیچ صفحه ای بر روی سنگ ایجاد نمی شود و سطح آن به صورت یکپارچه صیقلی می شود. معمولا در سنگ هایی با ارزش کمتر، سنگهایی که ناخالصی زیاد و یا سنگهایی که پدیده های نوری مثل «پدیده ی ستاره ای» یا «چشم ببری» دارند، از این نوع برش استفاده می شود.
عمده سنگ های قیمتی به این سبک برش داده می شوند زیرا براقی بیشتری را در سنگ بوجود می آورد. در این نوع برش معمولا بین ۵۷ تا ۵۹ صفحه با ابعاد و اشکال مختلف در سنگ ایجاد می شود.
در این نوع برش، سنگ به شکل مربع یا مستطیل که گوشه های آن برای جلوگیری از شکستن گرفته شده است، برش می خورد. در قسمت تاج، صفحات کم، بصورت کاملا صاف و صیقلی و بصورت پله ای برش داده می شوند. این نوع برش، رنگ سنگ را به خوبی نمایان می سازد اما از معایب آن اینست که ناخالصی های موجود در سنگ را آشکار می کند.
ین برش ترکیبی از دو برش برلیان و پله ای می باشد که در آن، قسمت تاج به صورت پله ای و خیمه به صورت برلیان و یا برعکس برش داده می شود.
برای دیدن مطلب روی لینک زیر کلیک کنید:
