کشت کلزا

روغن خوراکی از جمله اقلام غذایی در ایران است که از طریق واردات تأمین می شود و هر ساله بخشی از منابع ارزی به این کالا اختصاص می یابد. توسعه منابع داخلی برای تولید روغن خوراکی می تواند راهکار مناسبی برای صرفه جویی در منابع ارزی اختصاص یافته به این کالا باشد. از میان دانه های روغنی، کلزا (Brassica napus) با سهمی حدود 7/ 14 درصد از کل تولید روغن نباتی جهان، بعد از سویا و نخل روغنی در جایگاه سوم قرار دارد. میزان بالای روغن در دانه کلزا در برخی از ارقام به 48 درصد می رسد و همچنین ترکیب مناسب اسیدهای چرب ارقام اصلاح شده، موجب تسلط آن بر بازارهای جهانی روغن شده است.

کلزا در بیشتر اقلیم های کشور به صورت پاییزه کشت می شود و تحقیقات داخلی و خارجی و همچنین تجربه های شخصی کشاورزان نشان داده است که کشت کلزا در تناوب با گندم و جو، علاوه بر مزایایی نظیر کاهش جمعیت علف های هرز و کاهش آفات و بیمار یهای گندم، باعث افزایش و پایداری عملکرد دانه گندم می شود. از آنجاییکه بذر کلزا ریز است، تهیه بستر بذر مناسب و کاشت دقیق آن برای سبز یکنواخت و ایجاد تراکم بوته کافی، از اقدامات اولیه برای دستیابی به عملکرد بالاست.

شیوه های مختلف خاکورزی و کاشت از طریق تغییر در شرایط فیزیکی بستر بذر یعنی مشخصه های حرارتی، رطوبتی، تهویه ای و مقاومتی خاک می توانند بر نحوه سبز شدن گیاه تأثیر بگذارند. همچنین سیستم های خاکورزی با ایجاد شرایطی از قبیل عمق به همزدن خاک، درصد بقایای گیاهی سطح خاک و میزان ناهمواری و تخلخل ایجاد شده در سطح خاک، بر میزان نفوذ و مصرف آب تأثیر می گذارند.

کاشت این محصول با ارزش در مزارع یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی به اسم مایان نیز شروع شده است.برای همه کشاورزان عزیز آرزوی موفقیت می کنیم.