بخش دوم : بعضی ازخصوصیات افرادی که دارای اعتماد بنفس کافی هستند.
افراد با اعتماد بنفس جرات تغییر پذیری دارد : از اینکه از سایرین مشاوره و راهنمایی بگیرند نمی ترسند . در مقابل انتقاد ، گوش فرا می دهند ، تامل می کنند با احساس نقصان حاصله کنار می آیند. فردی که جرات تغییرپذیری دارد در مکالمات خود با دیگران مشورت می کند نه بحث و جدل و این دو باهم متفات اند در اولی سخن بدور از احساسات است و منطق فرد حاکم است در دومی احساسات بر منطق غالب است و شدت و حدت در بیان سخن وجود دارد . فرد آسیب دیده در مقابل هر نقدی حالت تدافعی خواهد داشت .
افراد با اعتماد بنفس ترس از قضاوت منفی دیگران ندارند : فردی که اعتماد بنفس دارد در مقابل قضاوت منفی دیگران دچار نقصان می شود اما آسیب نمی بیند .وی توانایی تغییر را درخود می بیند . اما فرد بی اعتماد بنفس در مقابل قضاوت منفی سایرین دچار آسیب روحی خواهد شد و حالت تدافعی به خود می گیرد.
افراد با اعتماد بنفس اراده برنامه ریزی دارند : افراد با اعتماد بنفس می دانند چه باید بکنند. ترس از عدم موفقیت مانع اراده شان نمی شود . اما افراد بی اعتماد به نفس غالبا نمی دانند چه می خواهند. ترس از شکست مانع حرکت شان می شود .
وقتی مسئولیتی بعهده شان گذاشته می شود می دانند چه بکنند ، ترس مانع اخذ مسئولیت نمی شود . اگر فرد اعتمادبنفس نداشته باشند نمی داند چه باید برنامه ریزی کند و بدنبال شخصی هست که مسئولیت را بعهده بگیرد و مجری کارهایش باشد تا شکست های احتمالی را بر عهده بگیرد .
افراد با اعتماد بنفس مسئولیت پذیرند : خود را مسئول موفقیت ها و شکست های خود می دانند . در قبال اشتباهات زندگی، دیگران را سرزنش نمی کنند و تمرکزشان بر سرزنش کردن دیگران نیست ، و مسئولیت اتفاقات را قبول می کنند.
اعتماد بنفس موجب تبدیل اندیشه به عمل خواهد شد : فردی که اعتماد بنفس کافی ندارد و به خود باور ندارد جرات پیاده سازی اندیشه خود را ندارد. بر روی اعتماد بنفس خود قمار نمی کند وخود را مورد سنجش قرار نمی دهد. فردی که اعتماد بنفس کافی دارد از مرز عملگرایی عبور می کند . کارها را تا جای ممکن پیش می برد ، چه به نتیجه برسد یا نرسد !؟ چه موفق بشود یا نشود !؟ امید دارد و خود را معرض سنجش قرار می دهد. بر ترس از قضاوت و ارزش داوری دیگران فائق آمده و قدم در پیش رو می گذارد. واقف است هر عملی که پیاده می شود لزوما منجر به موفقیت نمی شود.
فردی که اعتماد بنفس ندارد ، جرات ارائه توانمندی های خود را ندارد . ترس از سنجیده شدن ، ترس از شکست مانع حرکت رو به جلوشان خواهد شد . افراد کم اعتماد بنفس چون حاضر نمی شوند دانسته های خود را در معرض نمایش یا سنجش قرار دهند . دانسته هایشان به فراموشی خواهد رفت.
پایین آمدن قدرت تصمیم گیری در افراد کم اعتماد بنفس : فردی که اعتماد بنفس ندارد خود واقعی اش را زندگی نمی کند و برای دیگران زندگی می کند ، بگونه ای زندگی می کند تا تایید دیگران را بگیرد . فاصله گرفتن از خود واقعی آرامش درونی را بر هم می زند . نبود چنین آرامشی بر عمل تصمیم گیری های فردی تاثیر گذار است.
افراد کم اعتماد بنفس زود بهشان برمی خورد : افراد کم اعتماد زودتر از سایرین بهشان برمی خورد. فردی که بهش برمی خورد برای دفاع از هویت خود مقالبه به مثل می کند ، بحث وجدل یا لج بازی می کند. بعلت زودبرخوردنشان ، در حالت تدافعی قرار می گیرند و در موضع دفاعی قرار میگیرند و در این موضع تغییر ناپذیرند. تغییرپذیری زمانی حاصل می شود که شخص در حالت تدافعی شخصیتی قرار نگیرد.
تفاوت کنترل گری و مسئولیت پذیری: فرد کنترلگر ، صرفا تمایل به کنترل گری دیگران دارد و می خواهد دیگران را وادار به اطاعت می کند . در زمان شکست همه بجز خود را سرزنش می کند و مقصر می داند . فرد مسئولیت پذیر در کنار کنترل گری مسئولیت شکست و پیروزی را برعهده می گیرد.
