Day 12 . Turn off notification !
••
چالش روز دوازدهم خاموش‌کردن نوتیفیکیشن‌هاست.
••
یکی از اعتیادهای عصر حاضر اعتیاد به گوشی‌های هوشمنده. اسمش رو گذاشتن نوموفوبیا
( nomophobia : no-mobilephone-phobia )
وحشت و وسواسی که گاهی گریبانگیرمون می‌شه. مدام چک می‌کنیم، به بهانه‌های الکی گوشی رو برمی‌داریم تا خیالمون جمع شه که همه‌چیز تحت کنترله. کنترلی که راستش گاهی برای من ترسناک هم هست. چون واقعیت این نیست که من گاهی به گوشی مسلط باشم؛ اونه که داره لحظه رو کنترل می‌کنه و باید حواسم جمع باشه و هشیار باشم به اینکه فرمون دست کیه.
••
قبلا هم در همین چالش گفتم. من به‌شدت به تکنولوژی و امکانات گوشی‌های هوشمند علاقه‌مند و مشتاقم. به‌نظرم دنیای امروز هم بدون در نظر گرفتن خیلی از امکانات تصورکردنی نیست.
این‌روزها به‌دلیل شرایط کاری/معاشرت و غیره نیاز به بسترهای آنلاین زیاده و ناگزیر. خاموش‌بودن این یادآورها گاهی باعث می‌شه که پیام در زمان مناسب منتقل نشه و خب اخلالی در روند پیش بیاد.
••
تا اینجای داستان همه‌چیز منطقیه و بدیهی و ما هم سوار بر داستان و مسلط بر موضوع . پس درود بر مصرف آگاهانه و حذف عوامل مخلّ تمرکز. هدف ساده‌ی مینیمالیسم همینه؛ کمک می‌کنه حواسمون جمع‌تر باشه و حضور بیشتری داشته باشیم در لحظه.
••
برای من که متاسفانه بیماری/اعتیاد صفرکردنِ نوتیفیکیشن‌ها و صفحه‌ای عاری از هرگونه عددی دارم، چالش امروز می‌تونه بسیار آرام‌بخش/سخت باشه و البته بود. کتمان نمی‌کنم که هیچ، بلکه اعتراف می‌کنم چندباری واقعا بی‌اختیار گوشی رو برداشتم و چک کردم که چیزی رو از دست ندم. نمی‌شه مدعی شد در زمان محدود می‌شه کنترل همه‌چیز رو داشت اما می‌شه در مسیرش قدم برداشت.
