برنج ندا برنجی پرمحصول و نسبتا مرغوب در میان انواع گوناگون برنج شمال است که اغلب در استان مازندران کشت می شود. نام دیگر این برنج مرغوب، برنج شمشیری است ، که محصول مطالعات پژوهشگران علم ژنتیک و ترکیب ۳ رقم برنج آمل ۳، حسن سرایی و سنگی طارم است که سبب شده تا حدودی ویژگی ها و برتری های این ۳ رقم برنج را همزمان داشته باشد.
برنج ندا از لحاظ ویژگی های ظاهری شباهت زیادی به برنج طارم دارد، به گونه ای که برخی از کشاورزان شمال کشور آن را برنج طارم ندا می نامند.
کاشت این نوع برنج به دلیل بازار پسندی و محصول دهی مناسب در مدت زمان کم (بین هفت تا ده روز)، مورد توجه شالیکاران شمال کشورمان واقع شده است. بر اساس گزارش های موجود میزان برداشت برنج ندا حدود ۸ تن در هکتار بوده است و با توجه به محدودیت سطح زیر کشت، تغییر کاربری اراضی، کمبود منابع آبی کشور و توسعه مکانیزاسیون در عملیات نشاکاری و برداشت، نظر کشاورزان را جلب نموده و به عنوان گزینه مناسبی برای تولید برنج شمال مطرح گردد.
به طور کلی شناسایی و کشت گونه های پرمحصول مانند برنج های ندا می تواند سبب کاهش نیاز به واردات برنج از خارج از کشور شود.
آنچه که برنج های ندا را در زمره ارقام مورد توجه شالیکاران قرار داده است، علاوه بر ویژگی محصول دهی بالا، مقاومت در برابر آفات است. آفاتی مانند کرم ساقه خوار و هم چنین مقاومت به بیماری بلاست که از بیماری های رایج در میان انواع مختلف برنج است.
این امر سبب شده استفاده از سموم ضد آفات در مزارع تولید برنج ندا کاهش یافته که در نتیجه محصول تولیدی برنجی سالم و عاری از اثرات جانبی سموم باشد. ضمن اینکه این نوع برنج دارای مقاومت نسبی در برابر بیماری شیت بلایت نیز می باشد.
طول دانه های ندا پیش از پخت کوتاه به نظر می رسند اما پس از پخت برنج، طول آن ها به شکل قابل ملاحظه ای افزایش پیدا می کنند.
از دیگر ویژگی هایی که در خرید برنج ندا می توان نام برد، خاصیت ماندگاری خوب بعد از پخت و رنگ شفاف و شیشه ای بودن دانه های آن است.
از آنجایی که کیفیت پخت و خوراک برنج برای مصرف کنندگان ایرانی اهمیت بسزایی دارد، برنج ندا بیشتر در غذاهایی مورد استفاده قرار می گیرد که برنج پایه اصلی آن نبوده و به عنوان مکمل استفاده می شود.
در واقع علی رغم شکل ظاهری مناسب نمی توان این برنج را به عنوان یک برنج خوش عطر و یا برنجی خوش طعم معرفی نمود زیرا داری عطر و طعم اندکی نسبت به سایر رقبای خود می باشد.
مصرف کنندگان ایرانی، برنج هایی با آمیلوز، درجه حرارت ژلاتینی شدن و غلظت ژل متوسط را می پسندند در حالیکه ندا علیرغم داشتن درجه ژلاتینی شدن متوسط دارای غلظت ژل کمی می باشد.
قیمت نسبتا مناسب برنج ندا موجب شده تا حدود زیادی به عنوان یک برنج بازارپسند مطرح گردد.
برنج هاشمی از محصولات مرغوب مزارع برنج، در شمال کشور بوده و به عنوان یکی از چندین گونه برنج پرمصرف و پرطرفدار نزد ایرانیان شناخته می شود. برنجی که حاصل زحمات یک کشاورز نابغه ایرانی، در سالیان نه چندان دور، بوده و نام آن نیز برگرفته از نام این کشاورز خوش‌ذوق، یعنی آقای هاشمی، می‌باشد. کشت و تولید برنج هاشمی در اکثر نقاط شمالی کشور ایران، شامل استان‌های مازندران، گیلان و گلستان رایج بوده است.
اما با توجه به اینکه استان گیلان مبداء پیدایش برنج هاشمی بوده، محصولاتی که در این استان کشت می‌شوند کیفیت نسبتا بالاتری در مقایسه با سایر استان‌ها دارند. در طول زمان، استقبال مصرف‌کنندگان از این برنج، سبب کاهش علاقه‌مندی کشاورزان به کشت برخی از گونه‌های دیگر مانند برنج خزر و بینام گردیده است.
برنج‌های محلی در مقایسه با برنج‌های اصلاح نژاد شده و پرمحصول، مقاومت کمتری نسبت به انواع بیماری‌ها و آفات رایج در شالیزارها، مانند کرم ساقه‌خوار دارند و همین امر سبب شده تا استفاده از سموم، در زمان کشت این نوع از برنج‌ها، امری ضروری تلقی گردد.
اما نکته حائز اهمیت در خصوص برنج هاشمی این است که نسبت به بیماری‌ها و آفات تا حدودی مقاوم‌تر بوده و در نتیجه نیاز کمتری به استفاده از سموم در طول دوره کشت دارد.
دانه‌های این نوع برنج کشیده و تا حدودی چاق‌تر از سایر گونه‌ها هستند. رنگ دانه‌ها سفید و اندکی مایل به کرم است. از لحاظ عطر برنج نیز، بسیار خوش‌عطر و با کیفیت است. پس از پخت، دانه‌های برنج به خوبی قد کشیده و کاملا از هم جدا می‌شوند. ویژگی دیگر این برنج، حفظ نرمی، ظاهر مناسب و کیفیت مطلوب تا مدت زمان زیادی پس از پخت است.
