در دیتیل های کرتین وال به ستون ها، مولیون گفته می شود که المان عمودی سازه می باشد. دیتیل های کرتین وال مولیون برای ایجاد فاصله بین واحدها عمودی به کار گرفته می شود. از مولیون در پنجره ها برای کنترل بار و ایجاد باز شو استفاده می شود.
هر مولیون به عنوان دیتیل های کرتین وال از اعضای سازه در اجرای نما می باشد که برای تحمل بار مرده یا تحمل نیروی باد کاربرد دارد. طرح ظاهری و ساختار مولیون ها در همه ی سیستم ها به یک شکل می باشد.
ترنزوم از تجهیزات کرتین وال می باشد که برای جدا کردن در از پنجره بالای خود کاربرد دارد. در علم معماری به تیر یا میل های افقی ترنزوم گفته می شود. ترنزوم وظیفه انتقال بار را به مولیون ها دارند. ترنزوم ها نیز مانند مولیون ها از لحاظ ظاهری، شکل یکسانی دارند. تفاوت عمده ترنزوم ها با مولیون ها در محفظه هدایت آب است. به عبارتی مولیون ها که ساختاری عمودی هستند باید آب باران را هدایت کنند.
اتصال ترنزوم و مولیون ها قطعاتی هستند که به عنوان متصل کننده ترنزوم به مولیون هاست. به طور معمول از اتصال ترنزوم و مولیون در سیستم های مختلف با طراحی های گوناگون استفاده می شود.
نیروهایی که به سیستم کرتین وال وارد می شود را باید از طریق انکر ها به ساختمان اصلی سازه انتقال داد. از این رو انکر ها از دیتیل های کرتین وال به حساب می آیند. تعیین فاصله بین انکرها نیز از مهم ترین عوامل در محاسبه نمای کرتین وال است.
از اکسپنشن برای ایجاد یکپارچگی در سازه استفاده می شود. در واقع تولید پروفیل در ابعاد استاندارد امکان پذیر است و نمی توان پروفیل ها را در طول های مختلف تولید کرد. از این رو در ارتفاع های بلند از چند پروفیل یا مولیون استفاده می شود که برای اتصال مولیون ها با یکدیگر از اکسپنشن کمک می گیرند. تولید مولیون ها طبق عمق پروفیل ها انجام می شود.
برای جلوگیری از جابجایی شیشه یا افتادن شیشه در کرتین وال، از دیتیل های کرتین وال به نام پرشر پلیت کمک می گیرند. پرشر پلیت مسئول کنترل حرکت و جابجایی شیشه می باشد.
از دیگر دیتیل های کرتین وال می توان به کاور کپ اشاره کرد که از آن به عنوان پوششی برای پرشر پلیت استفاده می شود. در مواردی نیز از کاور کپ های دوکی به جای شیدر استفاده می شود.
