موزه ملی ایران (موزه ایران باستان) قدیمی‌ترین، مهم‌ترین، بزرگ‌ترین و از غنی‌ترین موزه های ایران است. این موزه به دو بخش ایران باستان و دوران اسلامی تقسیم می‌شود. در بخش ایران باستان اشیای تاریخی از دوران پارینه سنگی تا دوران ساسانی به نمایش گذاشته شده است. در بخش اسلامی هم آثار دوران پس از اسلام به نمایش در آمده است.
موزه ملی ایران علاوه بر آنکه به عنوان اولین موزه رسمی کشور شناخته می شود در لیست بزرگ‌ترین، مهم‌ترین و قدیمی‌ترین موزه های ایران قرار دارد. جالب است بدانید که بیشترین یافته‌های باستان‌شناسی از کاوش‌های علمی توسط گروه های باستان شناسی داخلی و خارجی که در سال های گذشته در ایران فعالیت داشتند، از دوران پارینه‌سنگی تا اسلامی در قالب دو موزه (ایران باستان) و (دوران اسلامی) در سالن های مجزا و یا در گنجینه موزه نگهداری می شوند.
مجموعه موزه ملی ایران در استان تهران قرار دارد و یکی از جاهای دیدنی تهران به شمار می‌رود.این موزه در مجاورت خیابان سی‌تیر و در بخش غربی خیابان ملل متحد، شمال خیابان امام خمینی یا سپه سابق و در غرب وزارت امور خارجه قرار دارد.
در سال 1928 میلادی در زمان رضاخان به منظور طراحی دو ساختمان مدرن در شهر تهران فردی به نام آندره گدار فرانسوی به ایران آورده شد. او باستان شناس و مهندس معمار بود که در کشورهای خاورمیانه از جمله هند و مصر به تحقیق پرداخت. از این مهندس فرانسوی خواسته شد تا کار طراحی یک ساختمان مدرن موزه و یک ساختمان کتابخانه ملی را متناسب با ویژگی های معماری ایرانی به ویژه معماری باستانی شروع کند. پس از طراحی موزه توسط آندره گدار در سال 1313 خورشیدی کار تکمیل دو ساختمان توسط عباسعلی معمار و استاد مرادعلی تبریزی شروع شد.
آندره گدار حدود 25 سال در استخدام دولت ایران بود و در این زمان به جز طراحی موزه ملی ایران به طراحی سقف حافظیه شیراز و مدرسه ایرانشهر یزد در خیابان رجایی پرداخت. از ویژگی های مهم طراحی او تلفیق معماری مدرن اروپا با عناصر سبک معماری ساسانی و صفوی بود.
