چند وقتی است که با پارچه و نخ گذران زندگی می‌کنم. یعنی با پارچه‌ها وسایلی درست می‌کنم که به کار مردم بیاید. از کودکی با پارچه و نخ و کوک آشنابودم. مادرم خیاط بود. او دوست داشت من هم خیاطی را یاد بگیرم. می‌گفت «تو هنر را یاد بگیر، بذارش رو طاقچه، یه روز به درد می‌خوره». سال‌ها کنار دست ماردم دوخت ودوز آموختم تا بالاخره توانستم یک کاری مربوط به همین رشته برای خودم دست‌وپا کنم.
مادرم به سبک سنتی خیاطی می‌کرد. اما من این کار را در فضای مدرن و اینترنت انجام می‌دهم. به‌عبارتی یک غرفه‌ی اینترنتی برای خودم ساخته‌ام و کارهایم را آنجا می فروشم. من در این کار باید همزمان چند کار انجام بدهم. درکل مشغله‌هایش زیاد است. باید اول محصول را تولید کنم، از آن عکس بگیرم و عکس‌ها را ویرایش کنم، برای محصول محتوا بنویسم، و در مرحله‌‌ی آخر نیز آن را در صفحه‌ی غرفه‌ام در سایت باسلام منتشر کنم.
کار فروش اینترنتی، در دنیای امروز که کمتر کار برای کسی پیدا می‌شود، یک راه چاره است. اما این در حالی است که در این دوران، رقابت در این عرصه افزایش یافته و برای موفقیت باید بسیار تلاش کرد. ولی به هرحال ارزشش را دارد.
