تاریخچه و مفاهیم اولیه:
شاید بتوان از پدیده ای به نام ارز دیجیتال که در سال 2009 به دنیا معرفی شد به عنوان انقلاب قرن اخیر نام برد. این پدیده در تمامی دنیا و بدون محدودیت زمانی و به صورت کاملا مستقل و بدون واسطه فعالیت میکند و دولتها نمیتوانند هیچ گونه دخالتی در آن داشته باشند. منظور از بدون واسطه بودن مبادلات ارز دیجیتال، نبود هیچ نهادی مثل بانک ها برای انجام مبادله است. اولین ارز دیجیتال بیتکوین است که از سایر ارزهای دیجیتال ارزشمندتر بوده و بر مسیر فعالیت آنها نیز موثر است. هویت خالق بیتکوینها به صورت کامل مشخص نیست اما تصور میکند که شخصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو خالق اولین بیت کوین است. با توجه به در دسترس نبودن اطلاعات دقیق خالق بیتکوین ممکن است این نام مربوط به گروهی از افراد باشد که در خلق اولین بیت کوین با یکدیگر همکاری داشته اند. این ارزهای دیجیتال در دنیای واقعی وجود ندارند اما تمامی ویژگیهای پول فیزیکی را داشته و به دلیل رمزنگاری پیچیده بسیار امن بوده و احتمال کلاهبرداری در آنها وجود ندارد. به ارزهای دیجیتال کریپتوکارنسی یا رمز ارز هم گفته میکند. بستر تبادل این ارزهای دیجیتال بلاکچین نام دارد. ماهیت بلاکچین به صورت یک سیستم ثبت اطلاعات و گزادش دهی با استفاده از رمزنگاریهای پیچیده است. در این سیستم اطلاعات مربوط به هر تراکنش در یک بلاک ثبت میکند و بلاک ها به صورت پیوسته به یکدیگر متصل هستند. پیوستگی بین بلاک ها نیز بر امنیت این شبکه می افزاید، زیرا برای هک کردن اطلاعات هر بلاک باید تمامی بلاک های بعد از آن نیز تغییر کند.
در یک دسته بندی ارزهای دیجیتال به دو دسته بیتکوین و آلتکوین تقسیمبندی میشوند. تمامی ارزهای دیجیتال به جز بیتکوین در دسته بندی التکوینها قرار میگیرند. در واقع آلتکوینها به عنوان جایگزینی بهینه شده برای بیتکوین در نظر گرفته میشوند بنابراین تا حدود زیادی شبیه به بیت کوین ها هستند اما تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارد. در واقع آلت کوین ها فاقد برخی از نواقص بیت کوین ها نظیر کارمزد بالا، هزینه استخراج بالا و سرعت پایین استخراج هستند. لازم به ذکر است آلت کوین هم نواقص خاص خود را دارند و کاملا مبرا از نقص نیستند. یکی از نواقص اصلی آنها بالغ نبودن بازارشان است که کار پیشبینی را برای افراد سخت میکند. اما آلتکوینها برای سرمایه گذاریهای خرد زمینه مناسب تری را فراهم کرده اند. آلت کوین های معتبر بسیاری برای خرید وجود دارند که از پر کاربردترین های آنها میتوان به اتریوم، ریپل، تتر و لایت کوین اشاره کرد. در ادامه به ارائه اطلاعات مختصری از رمزارزهای ذکر شده ارائه خواهد شد.
اتریوم:
میتوانیم اتریوم را به عنوان دومین ارز دیجیتال معتبر بعد از بیت کوین درنظر داشت. این ارز دیجیتال غیر متمرکز و منبع باز میباشد. اتریوم فقط یک ارز دیجیتال نیست و از قراردادها و برنامه های هوشمند هم پشتیبانی میکند. این رمز ارز مزایایی نظیر سرعت بالا برای انجام تراکنش ها، سهولت استخراج نسبت به بیت کوین، امنیت بالا نسبت به بسیاری از ارزهای دیجیتال، احترام به حریم خصوصی افراد، عملکرد قوی و... را دارد. اتریوم در کناز مزایایی که دارد شامل معایبی نظیر زبان برنامه نویسی پیچیده، کارمزد انجام تراکنش ها، تعداد بالای تراکنشها که گاهی سرعت را کاهش میدهد نیز میکند.
ریپل:
دومین رمز ارز ذکر شده در بالا ریپل است. این ارز دیجیتال امکان انجام تراکنشهای ارزان و سریع را فراهم میکند. ریپل برخلاف بسیاری از ارزهای موجود در بازار دیجیتال به که به صورت غیر متمرکز هستند، متمرکز است. از مزایای این رمز ارز میتوان به سرعت بالا، پشتیبانی تراکنش ها در مقیاس بالا، رهگیری حواله های صادر شده و کارمزد پایین اشاره کرد. ریپل در تلاش است تا با رفع موانع موجود، زمینه را برای انجام تراکنشهای با مقیاس بالا به صورت بین المللی برای موسسات بزرگ مالی فراهم کند.
تتر:
سومین ارز دیجیتال نام برده شده تتر است. تتر سومین ارز دیجیتال پرکاربرد در بازار است. این رمز ارز با تمامی ارزهای رایج در بازار تفاوتی بنیادین دارد. برخلاف بسیاری ارزهای دیجیتال ، تتر توان اتصال به ارزهای رایج نظیر دلار یا یورو را دارا میباشد از این رو یک استیبل کوین است. اصطلاح استیبل کوین به ارزهای دیجیتالی گفته میکند که توان اتصال به ارز رایج را دارا هستند. این امکان تبدیل زمینه را فراهم میکند تا افراد با نوسانات کمتری در بازار ارز دیجیتال مواجه شوند. یکی از مزیت های اصلی این ارز دیجیتال میتوان به ثبات قیمتی بالای ان، هزینه پایین تراکنش ها و زمان کم در انجام تراکنشها اشاره کرد.
لایت کوین:
این ارز دیجیتال شباهت بسیار زیادی با بیتکوین دارد و هدف از ایجاد آن تکمیل بیتکوین از نظر کاهش هزینه استخراج و زمان معاملات بوده است. بنابراین لایت کوین نیز غیر متمرکز و منبع باز میباشد. با وجود شباهتهای بسیاری که لایت کوین با بیت کوین دارد اما این دو ارز دیجیتال دارای تفاوتهایی نظیر میزان عرضه، الگوریتم ماینینگ، سرعت مبادله و هزینههای معاملات می باشند. لازم به ذکر است این ارز دیجیتال مسیر رشد مطلوبی را از زمان ورود به بازار طی کرده است.
استخراج ارزهای دیجیتال:
استخراج ارزهای دیجیتال با استفاده از سیستم های کامپیوتری قدرتمند متصل به اینترنت انجام میکند. این سیستم های قدرتمند از طریق حل کردن معادلات پیچیده ریاضی ارزهای دیجیتال استخراج میکنند. فرآیند استخراج کردن ارز دیجیتال با افزایش تعداد استخراج کنندهها سختتر میکند. این فرایند پیچیده در مقاله چگونگی استخراج ارز دیجیتال به طور کامل شرح داده شده است.
بعد از خرید و یا استخراج ارز دیجیتال مسئله ی نگهداری از ارزها و معاملات در بازار دیجیتال مطرح میکند.
همانطور که در بالا توضیح داده شده است ارزهای دیجیتال نیز یک نوع پول هستند که برای نگهداری آنها طبیعتا به کیف پول مناسبی نیاز داریم. کیف پول ارزهای دیجیتال والت نامیده میکند که یک برنامه نرم افزاری متشکل از کلیدهای عمومی و خصوصی است. این والت ها زمینه ای را فراهم میکنند تا افراد بتوانند ارزهای دیجیتال خود را خرید و فروش کرده و بر حساب خود نظارت کاملی داشته باشند. این کیف پولها نظیر حسابهای بانکی است و هرکدام شماره ای یکتا برای انتقال ارزهای دیجیتال دارد که به راحتی میتوانید برای انتقال در اختیار افراد دیگر قرار دهید. محبوب ترین کیف پولهای ارز دیجیتال عبارتنداز کیف پول روی دسکتاپ، موبایل، آنلاین، کاغذی و سخت افزاری میباشند که امن ترین نوع آن، کیف پول سخت افزاری است.
نتیجه گیری:
ارزهای دیجیتال یکی از زمینههای در حال پیشرفت تکنولوژیست که انتظار میرود آینده درخشانی داشته و بر کاربردهای آن افزوده شود. داشتن آگاهی از این بازار رو به گسترش و توان انجام معاملات در آن میتواند اینده روشن تری را برای افراد فراهم کند. بنابراین آموزش و مشاوره اصولی و دقیق برای کار در این بازارها و به حداقل رساندن ریسک سرمایهگذاری ضروری به نظر میرسد.