استیبل کوین

ارزهای دیجیتال به طور صعودی رو به افزایش هستند و هر روز شاهد پیدایش برخی از آنها هستیم. یکی از انواع ارزهای دیجیتال که به نسبت دارای ثبات بیشتری است استیبل کوین ها هستند. استیبل کوین ها مشکل اصلی ارزهای دیجیتال یعنی نوسانات بالا را حل کرده است. برخی از افراد معتقد هستند که بیتکوین به دلیل عدم ثبات موفقیت مورد نظر را بدست نیاورده است، به عبارت دیگر این عدم ثبات شکاف بین بازار کریپتوکارنسی ها و بازار ارز سنتی است.

استیبل کوین ها ارزش را ذخیره میکنند و در بسیاری از موارد وسیله ای برای مبادله هستند. خالق استیبل کوین ها معمولا صرافی ها و شرکت های بزرگ هستند و افراد در تشکیل آنها نقشی ندارند. تتر یکی از معروف ترین رمز ارز موجود با نام اولیه ریل کوین در سال 2014 ظاهر شده و امروزه به عنوان چهارمین رمز ارز مشهور و پرکاربرد در جهان شناخته می شود.

استیبل کوین ها موارد مصرف گسترده ای نظیر خرید و فروش های روزانه، پرداخت های هوشمند، سرمایه گذاری و... می باشد. اگر بخواهیم استیبل کوین ها را دسته بندی کنیم به چهار دسته تقسیم بندی میشوند:

1- استیبل کوین هایی با پشتوانه ارز فیزیکی:

ارز فیزیکی به دلیل داشتن پشتوانه دولتی بین مردم پرطرفدارتر و مورد اعتمادتر است. این ارزها درواقع همان پول رایج در کشور ها هستند که بوسیله دولت ها حمایت و پشتیبانی می شوند. این ارزها ساده با ثبات و مطمئن هستند. اما لازم به ذکر است این ارزها در عین ثبات مشکلاتی نیز دارند. برای مثال درصورتی که مشکلاتی نظیر ورشکستگی نهادهای مرکزی یا رکود اقتصادی گریبانگیر دولت شوند این ارزها به شدت تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. همچنین این ارزها نیازمند ممیزی خارجی برای تایید اعتبار حسابها هستند.

2- استیبل کوین هایی با پشتوانه کالاها:

پشتوانه این استیبل کوین ها کالاهای قابل تبدیل به پول مثل فلزات گرانبها است. علت این انتخاب امکان تبدیل سریع به پول نقد است. برای مثال اگر پشتوانه یک کوین طلا باشد یک توکن طلا به معنی مقدار مشخصی طلا است. این استیبل کوین ها نسبت به استیبل کوین هایی که پشتوانه ارز فیزیکی دارند از محبوبیت کمتری برخوردارهستند. از مزایای این استیبل کوین ها می توان به داشتن پشتوانه ملموس، ثبات قیمت و قابلیت نقد شوندگی بالا اشاره کرد. این استیبل کوین هم معایبی نظیر نقد نیازمند حسابرسی بودن و تمرکز را دارد. همچنین فرآیند تراکنش این استیبل کوین ها بسیار پیچیده است.

3- استیبل کوین هایی با پشتوانه کریپتوکارنسی ها:

این استیبل کوین ها معمولا بوسیله اتریوم و بیت کوین( ارزهایی با پشتوانه مالی قوی) پشتیبانی می کنند. لازم به ذکر است پشتوانه ین استیبا کوین ها معمولا فقط یک ارز دیجیتال نیست بلکه ترکیبی از ارزهای دیجیتال پرقدرت آنها را پشتیبانی می کنند. این پشتیبانی ترکیبی به این دلیل است که ارزهای دیجیتال به تنهایی نوسانات بالایی دارند و نمی توانند ذخیره کننده ارزش باشند. از ویژگیهای مثبت این استیبل کوین ها می توان به عدم تمرکز، شفایت بالا، عدم نیاز به حسابرسی برای تراکنش ها و امکان تبدیل شدن از یک کریپتوکارنسی به کریپتوکارنسی دیگر در زمان اندک اشاره کرد. در کنار این نکات مثبت معایبی نظیر نوسانات بالا و لیکویید شدن در بازار برای این استیبل کوین ها وجود دارد.

4- استیبل کوین های بدون پشتوانه:

این استیبل کوین ها دارای فرآیندی مثل بانک مرکزی است و برای افزایش یا کاهش عرضه توکن ها از یک مکانیسم توافقی استفاده می کند. این استیبل کوین مزایایی نظیر غیر متمرکز بودن، عدم نیاز به وثیقه برای ایجاد توکن های جدید و تعیین قیمت بازار بر اساس عرضه و تقاضای بازار نام برد. البته لازم به ذکر است که سیستمی که به این شکل اداره می شود پیچیده است.

سخن آخر:

در این مقاله سعی شده است تا اطلاعاتی درباره استیبل کوین ها مطرح شود. این دسته از ارزهای دیجیتال ثبات و پایداری بالایی دارند و تحت تاثیر نوسانات بازار ارزهای دیجیتال نیستند. استیبل کوین ها مناسب برای ذخیره ارزش هستند و به چهار دسته که در بالا ذکر شده است تقسیم می شوند. با توجه به گسترش روز افزون بازار ارزهای دیجیتال، آگاهی از آن به عنوان اصلی ترین رقیب ارزهای فیات به یک ارز ضروری تبدیل شده است.