محتوا نویس فردی است که مسئولیت انتشار اطلاعات در شبکه های اجتماعی، سایت ها و فضای رسانه رو کاملا و بدون هیچ مضایقه ای به دوش می کشه.
شاعر میگه : سئو بار امانت نتوانست کشید، قرعه فال به نام من دیوانه زدند. یا یک چیزی تو همین مایه ها!
محتوا نویس، یک شکارچی زبردسته که مدت های طولانی، کمین می کشه تا بفهمه؛ حرف حساب مخاطب چیه؟ دقیقا دنبال چی می گرده؟ محتوا نویس آفریده شده که خدای نکرده، مخاطب دست خالی از موتور جستجو خارج نشه.
تقریبا هر جا رو که نگاه بندازی، رد پای یک محتوانویس و به وضوح یا شاید یه کم با پارازیت می بینی.
بدون محتوا و محتوا نویس، گوگل و بینگ و امثالهم که هیچ، میشه گفت تقریبا هم رسانه های کاغذی، غیر کاغذی و پلاستیکی، باید کلا کاسه و کوزه شونو جمع کنن و بی خیال اطلاع رسانی بشن.
پر واضحه، هیچ رسانه ای تا امروز وقت نکرده، دست از زرق و برق و آماده سازی های اولیه فضا برداره بره دنبال اطلاعات دست اول.
اصلا یک سری افراد همیشه در صحنه هستند که به اصلاح خوره سرچ و تحقیق و تفحصن و جون میدن واسه این کارا.
با تجربه ای که داشتم، دستگیرم شد، محتوا نویسا کلا زیاد تو این عالم سر نمی کنند.
منظورم اینه که واسه محتوا نویس بودن باید یه کم از تخیل کمک بگیری، یه کم از زمین جدا شی و تو ابرای مجازی ذهنت و لابه لای انبوه اطلاعاتی که تو سرت انباشتی غوطه ور شی.
گاهی روند خلق یک محتوا درست مثل غل دادن یک گلوله است از سر شیب دراز ترین کوچه محل، اونم تو برف ریزون دهه 60، نتیجه یک گوله برفی عظیمه که با خودش دو سه تا از بچه های کوچ رو هم برده که ته کوچه یه حماسه بسازه.
حالا تو محتوا یه وقتایی پیش میاد که جنس محتوا با برف ریزون نویسنده، عجیب هم کاسه می شه. اینجاست که باید بیای و شاهکار نویسنده و رو بخونی.
من معتقدم یه همچین محتواهایی واسه اینکه حسابی وایرال شه، فقط باید بشینن پشت ویترین و بس.
این روایت همچنان باقی است...
تا بعد
نجمه نظری
