چند وقت پیش سوار تاکسی شدم و رانندش شروع کرد درد و دل کردن. میگفت من راننده تاکسی نبودم و یه بقالی برای خودم داشتم.مغازم هم اجاره بود. از بد روزگار یکی از این فروشگاه های زنجیره ای افق کوروش اومد جلوی ما تاسیس شد و دخل ما رو خالی کرد و دیگه دخل و خرجمون به هم نمیخورد و باعث شد ما مغازه رو ببندیم.
اون راننده ای که داشت این صحبت ها رو میکرد در واقع گله اش از بد روزگار و شانس بدش بود. اما در واقع حتی انقدر هم به موضوع دامپینگ آشنایی نداشت که بدونه اتفاقی که براش افتاده در واقع ضعف سیستم قانون گذاری و همچنین ضعف اجرای قانونه.
دامپینگ در کل یعنی انحصارگرایی. فرض کنید شما خیلی پولدارید. چپتون پره. میرید یه مغازه میزنید. یه مدت اون تمام اجناس رو نصف قیمت میفروشید. مغازه های اطراف پرهاشون میریزه. میگن ما خودمون از پخش کننده یا تولید کننده نصف قیمت نمیخریم که این یارو داره نصف قیمت میفروشه.
در واقع شما هم تو اون بازه زمانی سودی نمیکنید. ولی چون خیلی مایه دارید میخواین با نصف قیمت کردن تمام اجناس یه کاری کنید که همه مشتریها بیان از شما بخرن. و تمام مغازه های اطراف به دلیل کاهش فروش جمع کنند و برن. بعد که همه مغازه های اطراف جمع کردند شما شروع میکنید به قیمت ها رو بالا بردن. اون خریدارهای بدبخت هم مجبورن بیان از شما بخرن. چون دیگه رقیبی وجود نداره.
مثلا شما شرکت گوگل رو تصور کن. الان پادشاه اینترنته. سیستم عامل اندروید هم مال گوگله. فرض کن یه قانون بزاره هر کی از آیفون استفاده کنه دیگه نمیتونه از خدمات گوگل استفاده کنه. مشخصه که آیفون بدبخت میشه.
اما چرا این کارو نمیکنه. چون آدمای خوبین؟ نخیر. دلیلش اینه که کشورهای درست حسابی قوانین سخت گیرانه ای برای جلوگیری از انحصارگرایی دارند. همین چند وقت پیش اتحادیه اروپا گوگل رو به دلیل انحصارگرایی پنج میلیارد دلار جریمه کرد. اون هم به دلایل زیر:
گوگل از سازندگان گوشیهای اندرویدی میخواهد تا اپلیکیشن جستجو و مرورگر کروم را به صورت پیشفرض روی گوشیهای خود نصب کنند. در غیر اینصورت، محصولات این شرکتها نمیتوانند به فروشگاه اپلیکیشنهای گوگل دسترسی داشته باشند.
گوگل مبالغی را به برخی از تولیدکنندگان عمدهی گوشیهای همراه و اپراتورهای مخابراتی پرداخت کرده تا اپلیکیشن جستجوی گوگل را بهعنوان نرمافزاری اختصاصی روی دستگاههای خود نصب کنند.
گوگل به تولیدکنندگانی که اپلیکیشنهای از پیش نصبشدهی این شرکت را روی محصولات خود نصب میکنند، اجازه نمیدهد گوشیهایشان را با سیستمهای عامل جایگزین اندروید (یا سیستمهای عامل توسعهدادهشده برپایهی اندروید) عرضه کنند.
منبع: زومیت
حالا این قضیه رو با ایران مقایسه کنید. چند وقت پیش شرکت اسنپ یه کم هوا برش داشته بود که میتونه رقیبش تپسی رو از میدون به در کنه. برای همین یکی از قانون هاش این بود که اگه از راننده های اسنپ هستید حق ندارید راننده ی تپسی یا تاکسی های اینترنتی دیگه ای باشید.
یا اسنپ فود یکی از قانون هاش این بود (یا شاید هنوز هم هست) که اگه عضو اسنپ فودی دیگه حق نداری عضو چیلیوری یا ریحون بشی. دیگه انقدر اعتراضات زیاد شد که آخر سر اسنپ رو صد میلیون تومن جریمه کردند. یک رقمی که برای شرکتی مثل اسنپ خنده داره.
یا پلتفرم آنلاین ژاکت که کارش فروش پلاگین ها و قالب های وردپرسی و اسکریپت و اینچیزاست. یکی از قانون هاش اینه که اگه محصولتون رو تو ژاکت بفروشید بیست درصد کمیسیون بر میداریم. اما اگه در سایت های دیگه هم محصولتون رو بفروشید کمیسیون ما میشه پنجاه درصد.
آقا کلا هر کی تو این مملکت گنده میشه شروع میکنه انحصارگرایی. و این قضیه فکر نکنید فقط واسه شرکت های خصوصیه. شرکت های دولتی و نظامی هم تو این مملکت انحصار گرایی میکنند. در واقع حکومت به جای این که یه گوشه بشینه قوانین کسب و کار رو اجرا کنه و مالیاتشو بگیره. شرکت های به نام خودشه (و همه این شرکت ها رو بدبخت کرده) و تازه به جای این که با دامپینگ مبارزه کنه، خودش داره با بخش خصوصی رقابت میکنه.
خلاصه دامپینگ نکنید. خوب نیست