آب انبار در دفینه یابی ، یکی از جاهایی که برای پنهان کردن دفینه ها
مورد استفاده قرار میگرفت
آب انبار های قدیمی بود که به شکل هرم داخل آن
هم از بیرون در ۴ جهت اصلی به عنوان یک نشانه مشاهده می شوند.
و معمولا زیر پلکان ورودی به آب انبار و کف آب انبار محل پنهان کردن دفینه می باشد
که با گل پخته و ساروج عایق بنده میکردند.
توضیحاتی از معماری و تاریخچه آب انبارها می پردازیم
تا در مواجهه با این آثار تاحدودی آمادگی داشته باشیم.
آبانبار حوض و یا استخر سرپوشیدهای است
که برای ذخیره آب معمولاً در زیر زمین ساخته میشود .
در مناطق کمآب و کویری آب انبار را از آب باران و یا جویبارهای فصلی پر میکنند .
آب معمولاً در زمستان ذخیره شده و در تابستان به کار میرود .
آب انبارها از جمله تأسیسات وابسته به قنات ها و کاریزها هستند.
نحوه ساخت آب انبار ، تصفیه و عایق بندی آن با اصول مهندسی و علمی مطابقت دارد .
برای تصفیه از روشهای فیزیکی و شیمیایی استفاده میشود .
ته نشین شدن مواد زاید ، اضافه کردن حجم مشخصی
از نمک به منظور تجزیه آن و میکروب کشی توسط کلر آزاد شده ،
استفاده از ترکیبات آهکی جهت گندزدایی و استفاده از کیسههای
زغال به منظور بو گیری از جمله این روشها است .
آب انبارهای همگانی واقع در محلهها، کاروانسراها، روستاها
به صورت تک بنا در مسیر راههای کاروانی.
آب انبار های خصوصی درون خانهها.
نحوه اسقرار آب انبارها در روستاها و شهرها
به دلیل سهولت دسترسی به آب قنات و دسترسی بهتر مردم به آب بوده است
آب انبارها از نظر شکل و نوع شاخت شامل موارد زیر میباشد:
آب انبارهای گنبدی گود – آب انبارهای کنده شده در کوهستان
آب انبارهای صلیبی و آب انبارهای کشیده.
از معروفترین آبانبارها آبانبار ششبادگیری و آبانبار
تکیه امیرچقماق در شهر یزد در ایران است .
در شهر گناباد نیز آب انبارهای عظیمی وجود داشته است
که حداقل سه مورد آنها در توسعه شهری تخریب شده است .
در مرکز گناباد در خیابان شریعت سابق تا سال ۱۳۶۳
شمسی فعال و مورد بهره برداری مردم بود .
در زمستان آب برف و یخ را روانه این آب انبار میکردند
در تابستان آب سرد و خنک مینوشیدند به این آب انبار یخچال خانه هم میگفتند.
هیچ وقت به اثار های هنری و یا کتیبه ها یا سنگ نوشته ها یا هر شکل ،
اثری که به دست قدیمیان نوشته یا حجاری یا نجاری شده دست نزنید .
و این اثار ارزشمند ملی را تخریب نکنید .
۱ تخریب آثار ملی و فرهنگی تاریخ ایران عزیزمان ،
۲ این را مطمئن باشید که در هیچ جای ایران گنج در اغوش اثر قرار داده نشده است ،
نشانه ها همیشه علامت یکی مانده به نقطه ی اصلی یا چند تا مانده به نقطهی اصلی میباشند ،
هر اثری درونش گنج وجود ندارد ،
مواظب میراث ملی مان باشیم ،