نماد اسب در دفینه یابی در دوران باستان ، تعداد زیادی از نشانه اسب
تعداد زیادی از حیوانات به دلیل این احترام ، تبدیل به خداوند شده مثلا اسب ،
به عنوان خدای (HERA ) شناخته شد. اسب با صداقتش شناخته شده است و یک حیوان زحمتکش است.
اما دلیل اینکه بحث موضوع ما شده است جدا از این صداقت و زحمتکشی می باشد.
همانطور که میدانید در افسانه شناسی در روایات از اسب به عنوان تروا ( truva ) یاد شده است .
بنا به روایات سربازان یونانی در یک اسب چوبی پنهان شده و به قلعه شهر تروا وارد شده اند و شهر را در دست گرفتند.
اگر در دفینه گری اهمیتی داشته باشد به دلیل همین موضوع می باشد.
یکی از نماد ها و نشان هایی که در ایران هست نشان اسب می باشد .
نماد اسب به صورت حفر شده و همچنین برجسته است ( مهم ) و بسیار کم به شکل تندیس اسب دیده می شود .
نماد اسب همچنین در اندازه های مختلف نیز هست بزرگ و کوچک دیده می شود .
سوارکار و یا انسان ایستاده و به تعداد زیاد جوغن می باشد .
اگر دارای سوارکار باشد نشانگر وجود قبر شخصی است که پست دولتی و حکومتی ، داشته است.
این نشان به مانند دیگر نمادهای حیوانات هست و علامت آخر نیست به جز موردهای کم که به آن نیز پرداخته خواهد شد .
به طور کل گنجینه این نشان در جهت دید نشان اسب است
یعنی شما برای کشف گنجینه اسب ، نمی توانید به حالت دم نظر کنید
اگر هم دفینه ای در پشت نشان اسب باشد، اگر اسب در حال حرکت باشد دورتر و ایستاده باشد
گنجینه نزدیکتر به نشان اسب است.
نماد اسب در اندازه بزرگ که سه جوغن و بیشتر دارد که زیر خود اسب است
در فاصله دو متری در سطح در مسیر نگاه نشان اسب دنبال راهی باشید برای ورود به زمین ، نشست زمین هم راهگشا است.
نشان اسب بالدار در مناطق شمال غرب بیشتر است .
این نماد وجود مزار فره وشی است نماد اسب بالدار اگر در حال پرواز باشد
حددا تا ۱۰ متر آن طرف تر ولی اگر ایستاده باشد در نزدیکی نشان به قسمتی که نگاه اسب است توجه نمایید.
نماد اسب حفر شده ، که سر اسب به سمت پایین باشد
و این طور به نظر آید که در حال خوردن باشد اشاره به وجود هدیه در فاصله نزدیک دارد
یعنی در حدود پنج متر در سمت نگاه اسب ، با جوغن یا نعل اسب و یا نشانه ای که مربوط به اسب باشد دارد .
آن نشانه آخر شماست . اگر نشان نیافتید همان پنج متر را در نظر بگیرید .
بسته با اندازه اش با فاصله ۱۵ الی ۳۰ متر فاصله دارد گنجینه ،
در این فاصله معمولا با نشانه آخر که یک تخته سنگ است رو به رو میشود .
بسیار دیده شده که بعد از طی مسافت پانزده متر با یک جوغن چشم حقیقت بین روبرو شده اند .
نشانه های آخر این نماد ، جوغن و یا کله اسب و یا جای سم اسب و گاها یک زین اسب که به شکل مکعب کوچک تراش خورده است .
اگر این نشان ها را نیافتید بدون شک تخته سنگ بزرگ عمودی را خواهید دید
که به شکل مکعب ، تراش خورده و یا به صورت طبیعی مکعبی شکل هستند .
چگونگی قرار گرفتن سر اسب می باشد که مهم است . سر اسب کلید معماست .
اگر سر اسب پایین باشد گنجینه نزدیک و اگر سرش رو به بالا باشد دورتر قرار دارد.
اگر در مسیر اسب بایستیم و به طرفی که نشان اسب نگاه میکند توجه کنیم
باید نماد را به صورت کلی ببینیم یعنی نمی شود محلی را انتخاب کرد
که از آنجا نه نماد مشخص باشد و نه سنگ قابل رویت باشد . برای کسب هدف اسب ،
باید این نکته لحاظ شود که حتما بتوان از آنجا نماد را دید یا به صورت کلی بتوان سنگ حکاکی شده را دید .
پس هدف اسب ، به مقیاس و اندازه خود اسب و طرز قرار گرفتن سر اسب بستگی دارد .
معمولا در نماد اسب با سوار گنجینه در دستان و همراه سوار خواهید دید
اگر سوار وسیله ای نداشت فاصله گنج دورتر است و نماد اسب به عنوان نماد آخر نیست معمولا.
هیچ وقت به اثار های هنری و یا کتیبه ها یا سنگ نوشته ها یا هر شکل ،
اثری که به دست قدیمیان نوشته یا حجاری یا نجاری شده دست نزنید .
و این اثار ارزشمند ملی را تخریب نکنید .
۱ تخریب آثار ملی و فرهنگی تاریخ ایران عزیزمان ،
۲ این را مطمئن باشید که در هیچ جای ایران گنج در اغوش اثر قرار داده نشده است ،
نشانه ها همیشه علامت یکی مانده به نقطه ی اصلی یا چند تا مانده به نقطهی اصلی میباشند ،
هر اثری درونش گنج وجود ندارد ،
مواظب میراث ملی مان باشیم ،