همش مردم مینالن از این شرایط:
چرا زندگی تغییر نمیکنه، چرا زندگی اینجوریه، چرا این اتفاقا برا من میفته، چرا، چرا، چرا،
حالا من سوال دارم؛
چرا مردم خودخواه شدن؟ چرا هیچ کس به فکر کس دیگه‌ای نیست؟ چرا به پیشرفت همدیگه کمک نمیکنین؟ چرا عشق ورزیدن بیقید و شرط رو فراموش کردین؟ چرا؟ چرا برا این که زنده هستین و نفس میکشین طلب‌کاریین؟
جالبه که بعد این ناله‌های هرروز انتظار بهتر شدن زندگی رو هم دارین.
هیچ کس برای آزادی دست به تلاش نمیزنه ولی تنها کاری که بلده انجام بده بناله و بگه نتونستم.
تو ده سال تلاش کردی برای رسیدن به هدفت؟ خودتو به زمین و آسمون زدی؟ آرزوهات رو دنبال کردی؟ رهاشون نکردی؟
سر سوزنی کم نزاشتی؟
هروقت این کار هارو انجام دادی و دیدی نشد بعدددد اجازه داری بنالی.
کارندارم به کسی که تو تنهایی خودش میناله اتفاقا دم اون شخص‌گرم. با به اشتراک گذاشتن این ناله های بیخود افرادی که واقعا میخوان تلاش کنن و یا میخوان شروع کنن رو هم ناامید میکنین.
اگر به فکر خودتون نیستین خواهشا خودتون رو جول دیگران جم کنین همه میدونن شرایط این مملکت چیه لازم نیست هزار بار از اخبار رو هرکی تو طول روز میبینن بشنونش.
میخوام کار راه بندازی؟تو این شرایط؟ با دلار 90 تومن؟ کسی ازت نمیخوره ها. من همینکار تورو انجام دادم چهار ماه زحمت کشیدم تهش هیچی نشد.
چهار ماه؟ نتیجه طی چهار ماه؟ طی یک سال؟ یک نهال حداقل 5 سال طول میکشه که میوه بده. تو نتونستی تو انگیزه نداشتی به کارت علاقه نداشتی آخه چرا دیگران رو ناامید میکنی؟
یک هفته رو هرکدوم که درست میکنی کار میکنی؟ اووو قیمتش خیلی بالاس به زحمتش نمیارزه بزارش کنار برو دنبال کاری که سری درست کنی ارزون بفروشی بره..
اگه نمیخواین حمایت کنین نکنین ولی دل ما جونا روهم نشکنین همین شما میانسالان و سن بالا هایین که انگیزه مارو میگیرین.
بهتره ما جونا درس بگیریم: اگه نمیتونیم از ایده کسی حمایت کنیم فقط تشویقش کنیم و به خدا بسپریمش تا خودش موفقیتش رو بسازه.
تعجبی نداره با این وضعیت مملکتمون هیچ رشدی نمیکنه.
