میدونیم خستهای. میدونیم ممکنه چند بارم تجربهی کنکور داشته باشی. میدونیم دیگه بسه برات. ولی باور کن همین یک قدم مونده تا اتمام این کابوس. خیلی از بچهها از ما میپرسن اونایی که تو کنکور خوب نتیجه میگیرن چه کتابایی زدن، چه استادایی داشتن، ماه آخر کدوم آزمونارو شرکت کردن اما عزیز من، به خدا هیچکدومش قرار نیست برات کارساز نهایی باشه. مگه تا الآن اینا تونسته برات همهچیو درست کنه که هنوزم با وسواس تمام دنبال این کپی برداریایی از رتبه برترا؟ دوستی داشتم که رشتش ریاضی بود. امید رتبه دو رقمی قطعی بود. سر جلسه کنکور 99 بعد دفترچه عمومی یهو برگهشو تحویل داد و رفت! همین. خیلی سختش نمیکنم؛ فقط یک راز موفقیت واقعی وجود داره که باعث بشه امسال پرونده این کنکور حالبهمزنو ببندی بره. "شوکه نشو". کنکور 99 تقریباً واضحترین بروز همین یک جمله بود. هرکی شوکه نشد برد و تمام . . .
دوست ما الآن پشت کنکوره. میتونی حالشو درک کنی؟ شاید. اما مشکلش دقیقاً تیکه آخر این پازله، چیزی که خیلیا درک نمیکنن در این ایام منتهی به کنکور: "استقرار بنیانهای شخصیتی زیر فشار". کنکور با آزمونای دیگه فرقش همینه. اگه قبل کنکور عادت کرده بودی که عرق سرد کنی، ریدینگ آخرو نرسی، کلی سوال نزده داشته باشی، پاهات سست بشن، یه حس سوزش از زیر قلبت تو تمام سینت پخش بشه و باز خودتو نگه داری و منفجر نشی، سر کنکور مطمئن باش دیگه کاری جز 4 ساعت پاسخنامه پر کردن نداری. اشتباه نکنی؛ شوکه شدن استرس گرفتن نیست. مطمئن باش رتبه یکم استرس گرفت وقتی دید کنکور 99 سخته. اما خودشو وا نداد. بعدها از دوستم پرسیدم چرا این کارو کردی؟ جوابش واقعاً جالب بود برام. گفت مثل کسی که مواد مصرف کرده اصلاً یادمم نمیاد چیکار کردم علی. یهو پاشدم رفتم. شیرازهی ذهنم منفجر شد. رفیق عزیز، بهخدا همینه و بس. اگه یاد گرفتی زیر فشار خیلی زیادی باشی و استرس بگیری و ناخوناتم بجویی و عرق سردم بکنی ولی دچار "شوک" نشی و زیر پاهات یهو خالی نشن شک نکن کنکورتو خوب میدی. حالا چیکار کنیم؟ خیلی راحت، شوکه شو! اگه تو این تایم باقی مونده بتونی به میزان مناسبی دچار شوک بشی و کلی چالش تجربه کنی سر جلسه برخوردت با کنکور نسبت به بقیه خیلی متفاوت خواهد بود. حالا باید حتما کلی آزمون دویست و خوردهای سوالی سخت و چالشی بزنم؟ نه! در حد دفترچه عمومی خالی یا اختصاصی خالی یا حتی ده تا دونه سوال سخت و وقتگیر از درسی که توش زیاد استرسی میشی اونم چند روز یهبار کافیه. همینکه بلد بشی مدیریت بحران کنی ذهنتو. اینکه افسار احساست دستت بیاد و نذاری در این حد که حتی پاشی بری برگتو سر کنکور مثل دوست من تحویل بدی برات تصمیم بگیره بسه. این یک ماهو شدیداً رو همین مبحث کار کن و تمرین کن و ناامید نشو و باور کن، همین تیکه مونده تا اسمتو جزو اونایی که از نتیجهشون راضین بنویسن :)