سلام دوست من! امیدوارم حالت عالی باشه و هیچوقت غصهی بیش و کم دنیا رو نخوری؛ به کلبهی کوچک پاییزی خوش اومدی! امروز جمعه ۲۷مهر ماهه؛ حاضری به صرف یک فنجان شعر مهمون من باشی؟ پس نوش نگاهت:
چرخ گردون چه بخندد چه نخندد تو بخند
مشکلی گر سر راه تو ببندد تو بخند
غصه ها فانی و باقی تو بخند
گر دلت از ستم و غصه برنجد تو بخند
حافظ
میخوام بهت یه چیزی بگم میدونستی تو یه انسان قوی هستی؟ پس برای داشتن سلامتی از خداوند شکرگذار باش و از داشتهها قدردانی کن؛ هیچ وقت درِ قلبت رو به روی ناامیدی و غم باز نکن تا میتونی مثبت فکر کن و همیشه لبخندت رو به دنیا هدیه کن! رسیدن به خواستهها کار دشواری نیست فقط باید به خودت و تواناییهای خودت ایمان داشته باشی. اگه تو محدودیت زندگی میکنی محدودیتهات رو تبدیل به فرصت کن، همهچی به خودت بستگی داره به نوع نگاهت به مشکلات به انتخابهات! پس سعی کن همیشه نیمهی پُرِ لیوان رو ببینی:
اندیشههای ما بهانهای برای فرار
میدانی ما راه حل مشکل کمبودهای زندگیمان را چه میدانیم؟ گوشهای نشستن، غصه خوردن، غر زدن، اینکه من هر کاری کنم به هدفم نمیرسم، من مثل بقیه نیستم آنها در محدودیت نبودهاند، من کافی نیستم، من یک بازنده هستم، موفقیت؟ آن هم من؟! ناباوری های کاذب، و در آخر هم فرصت زندگی را از دست میدهیم، هم لحظههای طلایی عمرمان را! تا کی میخوای اینجوری فکر کنی؟ تا وقتی که پیر شدی؟ تا کی میخوای این ذلت رو به دوش بکشی؟ کسی راهت رو مسدود نکرده، تو میتونی به راهت ادامه بدی؛ زندگی بالاو پایین داره و باید اینو قبول کنی، باید باهاش کنار بیای؛ پس خالق خارقالعادهی خدا! خلیفهی خدا روی زمین و از همه مهمتر اشرف مخلوقات! تو نباید زندگیت رو زیبا بسازی؟ با این همه توانایی که خدا بهت هدیه کرده؟ با خودت لااقل مهربون باش؛ بخند تا دنیا هم به روت بخنده در این لحظه:
حالا تو بخند شاید دوستانم نظرشون عوض شد و خندیدند.🤭😂👩🦯
خب خب برای یه بخش دیگه آمادهای؟ پس پیش به سوی موفقیت:
یک راهپله رو در نظر بگیرید مثلا صد تا پله داره؛ راه پله رو به سه قسمت تقسیم میکنیم پلهی اول، پلههای میانی و آخرین پله، پلهی آخر! پلهی اول جاییه که شما قرار دارید پلههای میانی مسیریه که شما باید برای رسیدن به هدفتون از اون بگذرید و پلهی آخر مقصد شماست؛ جایی که به موفقیت دست پیدا میکنید. برای اونایی که یک شبه میخوان به موفقیت برسند، بگید که بدون این که از پلههای میانی بگذرید میتونید روی پلهی آخر بایستید؟ یک لحظه چشماتون رو ببندید صدتا پله رو مقابل خودتون تصور کنید، روی پلهی اول بایستید؛ حالا بدون این که روی پلهی دوم یا پلههای بالاترش قدم بگذارید در یک نگاه روی پلهی آخر باشید! آیا ممکنه؟! رسیدن به موفقیت یکشبه هم دقیقا همین اندازه سخته، میدونید چرا همیشه فکر میکنید رسیدن به موفقیت سخته؟ چون میخواید یکشبه بهش دست پیدا کنید؛ باید با آرامش و نهایت تمرکز و دقت یکییکی پلهها رو بالا برید و هیچ وقت خودتون رو درگیر حواشی نکنید شما تو آسمونی هستید که میخواید به ماه دست پیدا کنید پس فقط باید به ماه نگاه کنید و گول زرق و برق ستارهها رو نخورید خب یک بار دیگه چشماتون رو ببندید تصور کنید دارید پشت سرِ هم پلهها رو بالا میرید احساس میکنید چقدر راحته؟ آره رسیدن به موفقیت هم همین اندازه راحته اگه ذهنت رو درست مدیریت کنی؛ شاید وسط راه یکم خسته بشی اما خیالت راحته که بیهوده قدم نگذاشتی و در آخر به نتیجه خواهی رسید.
سخن آخر:
تو کافی هستی، تو میتونی، تو ارزشمندی، تو قوی هستی از مشکلات نترس جوری باش که مشکلات از تو بترسند! یکی از اشعار سهراب سپهری تقدیمتون:
به حبابِ نگرانِ لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت، غصه هم میگذرد،
آنچنانی که فقط خاطرهای خواهدماند..
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مـپوشان هرگز...!!
زندگی ذره كاهیست، كه كوهش كردیم،
زندگی نام نکویی ست، كه خارش كردیم،
زندگی نیست بجز نمنم بارانِ بهار، زندگی نیست بجزدیدن یار
زندگی نیست بهجز عشق،
بهجزحرف محبت به كسی،
ورنه هرخار و خسی،
زندگی كرده بسی،
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد، دوسه تاكوچه وپس كوچه واندازه یك عمر بیابان دارد.
ما چه کردیم و چه خواهیم کرد در این فرصت کم ...
خدا نگهدار!