در اول باید برای فراهم شدن این بستر تشکر کنم. شاید هم غر بزنم اما این کلاس ها چند مرحله بهتر و جذاب‌تر از کلاس واقعی هست و صد البته مفید تر از کلاس های شبکه آموزش و تکالیف کیلویی کرونایی. در طی این مدت که این کلاس ها برگزار شده‌اند، شخصاً میل و رغبت‌م به درس و کلاس بیشتر شده است. منتها می‌توانست لزوما در صبح برگزار نشود و یا مثلاً یکم دیرتر برگزار بشه اما کاچی به از هیچی. نکته مثبت دیگه ای که قابل ذکره اینه که این کلاس بعضی از «ناجذابیت‌ها و قهر‌ها»ی کلاس را حذف و همزمان بعضی از «جذابیت‌ها»ی کلاس حفظ کرده؛ به طور مثال ما می‌توانیم سر کلاس غذا بخوریم و مانند کلاس عادی، فرصت حرف زدن و حتی تیکه انداختن وجود دارد. کلاس های مجازی مجالی است برای فرار کردن از استبداد همیشگی کلاس درس و خشکیده بودن. و همچنین فرصتی برای انقلابی عمل کردن دانش‌آموز علیه ساختار استبدادی و استثماری مدرسه است؛ ما در هر صورت سر کلاس عادی مدرسه و هنگام تدریس معلم، نمی‌توانیم غذا بخوریم، چایی بخوریم یا به دستشویی برویم. نمی‌توانیم حرف بزنیم، با گوشی خود ور برویم، کتاب بخوانیم و یا حتی راه برویم. اما کلاس های مجازی این فرصت‌ها را برای ما به ارمغان می‌آورند و ما باید به نحو احسن از این فرصت‌ها استفاده کنیم. (البته نه به نحوی که از درس باز بمانیم)، من حیث المجموع بازدهی، کارآمدی و جذابیت کلاس مجازی صد‌ها مرتبه بالاتر از کلاس واقعی است.
