ارزهای فیات، بدون هیچ ارتباط فیزیکی‌ای، فقط به عنوان تکه‌های کاغذی یا سکه‌ها وجود دارند. این واحدهای پولی همواره اساس تبادلات اقتصادی، تجاری، خرید و فروش و سرمایه‌گذاری در سطح جهانی استفاده می‌شوند، جایگزین استانداردهای طلا و پول کالایی شده‌اند. با وجود اینکه این ارزها مورد استفاده گسترده قرار گرفته‌اند، اما یکی از مشکلات اساسی آنها قابلیت چاپ بی‌محدود است که منجر به تولید غیرقابل کنترل و افزایش پدیده تورم می‌شود.
در قرن هفتم میلادی، چین از اولین کشورها بود که از پول کاغذی به عنوان وسیلهٔ مبادله استفاده کرد. در قرن یازدهم، حکومت چین عرضه پول کاغذی را به صورت انحصاری در اختیار داشت. این نوع پول در شکل کاغذی برای اولین بار در امپراتوری سوئد در قرن پانزدهم میلادی مورد استفاده قرار گرفت و به این ترتیب، پول کاغذی یا اسکناس به دنیای غرب وارد شد.
پس از جنگ جهانی اول در قرن بیستم، دولت‌ها و کشورها تعهد کردند که در صورت تقاضای افراد، پول کاغذی خود را با کالاهای موجود در کشور عمدتاً طلا بازخرید کنند. به عبارت دیگر، دولت‌ها در آن دوران تعهد داشتند که اگر کسی پول کاغذی را به دولت ارائه دهد، دولت ملزم به پرداخت معادل طلا بود.
کامل این مطلب رو در وبلاگ ارزهشت مشاهده کنید.
