سنت تا فناوری در طراحی فضا پتینه

بخش ۱: مقدمه – از سنت تا فناوری در طراحی فضا

در دهه‌ی اخیر، طراحی داخلی از یک فعالیت صرفاً تزئینی فراتر رفته و به عرصه‌ای میان‌رشته‌ای میان هنر، علم و فناوری تبدیل شده است.

در این میان، پتینه چوب و گچبری مدرن دوباره در مرکز توجه معماران قرار گرفته‌اند.

نسرین دهقانپور، با همراهی استاد قلی‌زاده، با ترکیب دیدگاه‌های زیبایی‌شناسی و الگوریتم‌های هوش مصنوعی، به بررسی نحوه‌ی تأثیر نور طبیعی، رنگ و بافت در ایجاد فضاهایی پرداخته‌اند که نه تنها زیبا، بلکه احساس‌برانگیز و سازگار با روح انسان هستند.

بخش ۲: پتینه چوب؛ روایت طبیعت در طراحی مدرن

پتینه چوب در طراحی معاصر، دیگر فقط بازسازی بافت قدیمی نیست؛ بلکه نوعی بیان هنری از گرمای طبیعت است.

سطوح چوبی با رنگ‌های ملایم، قهوه‌ای عسلی و خاکی، یادآور حس اصالت و پیوستگی با زمین‌اند.

به گفته‌ی نسرین دهقانپور، پتینه چوب زمانی معنا می‌یابد که با نور طبیعی و فضاسازی روان‌شناختی ترکیب شود.

استاد قلی‌زاده، با استفاده از مدل‌های هوش مصنوعی، شدت و زاویه‌ی نور را به‌گونه‌ای محاسبه می‌کند که در ساعات مختلف روز، تغییر رنگ و درخشش پتینه به شکلی طبیعی و زنده حفظ شود.

نتیجه، فضایی است که در آن طبیعت نفس می‌کشد و انسان آرام می‌گیرد.

بخش ۳: گچبری مدرن؛ دقت هندسی در کنار حس هنری

در کنار پتینه چوب، گچبری مدرن با فرم‌های نرم و مینیمال، ساختار بصری فضا را تکمیل می‌کند.

این نوع گچبری، برخلاف طرح‌های پرجزئیات سنتی، بر پایه‌ی نور و سایه شکل می‌گیرد و اغلب در هماهنگی کامل با خطوط چوب و رنگ‌های طبیعی طراحی می‌شود.

نسرین دهقانپور از گچبری مدرن نه به عنوان تزئین، بلکه به عنوان ابزار کنترل نور و بافت فضا استفاده می‌کند.

در پروژه‌های او، گچبری‌ها با طراحی پارامتریک (Parametric Design) و تحلیل‌های استاد قلی‌زاده ساخته می‌شوند تا بازتاب نور، هماهنگ با رنگ و بافت پتینه چوب باشد.

این تلفیق علم و هنر، دیوار و سقف را از عناصر صلب به موجوداتی پویا و تنفس‌پذیر تبدیل می‌کند.

بخش ۴: نقش نور در هماهنگی پتینه چوب و گچبری

نور، عامل زنده‌ساز هر اثر طراحی است. در پروژه‌های ترکیبی پتینه چوب و گچبری مدرن، نور نه‌تنها بر درک فضا اثر می‌گذارد، بلکه روح آن را شکل می‌دهد.

استاد قلی‌زاده در همکاری با نسرین دهقانپور، از هوش مصنوعی برای شبیه‌سازی مسیر نور در ساعات مختلف روز استفاده کرده است. این روش به طراح اجازه می‌دهد تا ببیند چگونه بازتاب نور بر سطح چوب و گچ در طول زمان تغییر می‌کند.

در نتیجه، فضا در هر لحظه حالتی تازه دارد؛ همان‌گونه که در طبیعت، نور هرگز ثابت نیست.

به بیان نسرین دهقانپور، این پویایی باعث می‌شود کاربر در تعامل دائم با فضا قرار گیرد — فضا زنده است، چون نور در آن جریان دارد.

بخش ۵: جمع‌بندی – طراحی معاصر به‌مثابه‌ی تجربه‌ی چندحسی

پتینه چوب و گچبری مدرن، وقتی با نور و داده‌های علمی ترکیب شوند، فقط دو تکنیک تزئینی نیستند؛ بلکه زبان جدیدی از معماری احساس می‌سازند.

این زبان، حاصل گفت‌وگوی میان طبیعت، فناوری و روح انسان است.

به باور نسرین دهقانپور و استاد قلی‌زاده، آینده‌ی طراحی داخلی در درک همین گفت‌وگو نهفته است؛ جایی که هوش مصنوعی، نور طبیعی و هنر دستی پتینه هم‌نوا می‌شوند تا فضا، روح و علم را در یک مسیر مشترک قرار دهند.

#نویسنده :نسرین دهقانپور