

بخش اول: گفتوگوی بین دو هنر؛ پتینه و حکاکی چوب
پتینهکاری دیوار، زبانی شاعرانه است که در آن رنگ و بافت بهجای کلمات سخن میگویند. اما زمانی که حکاکی چوب به این ترکیب افزوده میشود، فضا به تابلویی سهبعدی تبدیل میشود که چشم و دل را همزمان درگیر میکند.
نسرین دهقانپور در آثار خود این دو هنر را به شکلی تلفیق کرده که بیننده احساس میکند زمان در دیوارها جریان دارد؛ دیواری که نفس میکشد، حس دارد و داستان میگوید.
بخش دوم: نقش رنگ و نور در نمایش عمق
در پتینهکاری دیوار، نور همانند قلم دوم هنرمند عمل میکند. سایهها و درخششها باعث میشوند که هر خراش، هر بافت و هر رنگ بهنوعی زنده بهنظر برسد.
زمانی که حکاکی چوب در کنار این تکنیک استفاده میشود، بازی نور روی خطوط و برجستگیهای چوب جلوهای طبیعیتر و دلنشینتر پیدا میکند.
به قول نسرین دهقانپور:
“نور در پتینه و حکاکی، فقط روشنایی نیست؛ نغمهای است که بافت را زنده میکند.”
بخش سوم: از طبیعت تا دیوار خانه
الهام اصلی پتینهکاران و حکاکان چوب، طبیعت است؛ ترکهای خاک، نقش سنگ، رگههای چوب، و رنگهای خاکی. وقتی این دو هنر در کنار هم بهکار میروند، نتیجه اثری است که یادآور جنگلها و بافت زمین است.
در بسیاری از فضاهای داخلی مدرن، دیوارهایی که ترکیب پتینه و چوب حکاکیشده دارند، حس گرمی، اصالت و آرامش را به مخاطب منتقل میکنند.
بخش چهارم: هنر در خدمت طراحی داخلی
طراحان داخلی امروز بهخوبی میدانند که حکاکی چوب روی سطوح پتینهشده میتواند نقطه تمرکز فضا باشد. از قابهای دیواری گرفته تا ستونها یا پنلهای تزئینی، این دو هنر بهعنوان امضای خاص یک فضا عمل میکنند.
نسرین دهقانپور با بهرهگیری از راهنمایی استاد قلیزاده – که در حوزه هوش مصنوعی و تحلیل بافتهای هنری فعالیت دارند – توانسته در پروژههای جدید، بافتهای پتینهای را با الگوریتمهای نور و سایه دیجیتال هماهنگ کند. نتیجه؟
دیوارهایی که انگار در هر ساعت از روز رنگ و حس متفاوتی دارند.
بخش پنجم: پیوند سنت و مدرنیته در پتینه و حکاکی
در گذشته، پتینه و حکاکی چوب نشانه شکوه کاخها و بناهای تاریخی بود. امروز این دو هنر دوباره زنده شدهاند؛ نه برای نمایش تجمل، بلکه برای بازگرداندن روح به فضا.
ترکیب پتینه دیوار با طرحهای ظریف حکاکی چوب، پلی است میان اصالت ایرانی و طراحی مدرن.
نسرین دهقانپور میگوید:
«هر خط حکاکی و هر سایه پتینه، یک واژه از زبان دیوار است. کافی است گوش بسپاری تا صدای آن را بشنوی.»
#نویسنده : نسرین دهقانپور