یه بزرگی یه حرف قشنگی میزد، میگفت که آدمای تاثیرگذار اولین و مهمترین تغییرات زندگیشون رو از خونه شون شروع کردن. من هم برای اینکه سخنور خوبی بشم باید از جایی که الان نزدیک 7 ماهه داخلش حبسم (یعنی خونه) شروع کنم.
به خاطر شیوع کرونا، از اول اسفند تا حالا هیچ گونه فعالیت اجتماعی متمرکزی نداشتم و این به شدت روی لکنت من تاثیر خیلی زیادی گذاشته که هیچ، روانی گفتار من رو خیلی به سطح پایینی برد و الان تو وضعیت خوبی از نظر گفتار نیستم.
برای همین، قبل از اینکه بخوام هر کاری بکنم، باید توی خونه برای صحبت کردن از روشهای پیشنهادی گفتاردرمانی استفاده کنم؛ و برای اینکه از شیوه ها استفاده کنم، باید در قدم اول تمرینات منظمم رو شروع کنم. یعنی هر روز یک یا چند تایم مشخصی رو برای تمرین بزارم و صرفا تمرین کنم و کار دیگه ای نکنم.
توی 5 دوره قبلی که به گفتاردرمانگر مراجعه کردم، روشهای مختلفی به من آموخته شد: کشیده گویی، گفتار آهنگین و ... . کاری که میخوام از امروز، به مدت 2 روز (یعنی فردا (پنجشنبه) و پس فردا (جمعه)) انجام بدم، اینه که میخوام روزی 3 تایم تمرینی 10 دقیقه ای داشته باشم: توی یکی کتابخوانی کنم، توی دومی تمرین تنفس و سومی اون چیزی که خوندم رو تعریف کنم.
امیدوارم بتونم گام اول رو درست بردارم!
