من خودم از اون دسته آدمایی هستم که احساس میکنم ارزش یه سفر خوب به همسفرشه. اگر دقت کرده باشید، ما آدما موجوداتی اجتماعی و وابسته به هم هستیم. هرچقدر هم که تنها باشیم، دوست داریم یه نفر رو داشته باشیم تا باهاش تنهاییمون رو تقسیم کنیم.
حالا بستگی به موقعیت هم داره ها!!! مثلاً توی باشگاه رفتن یا کوهنوری کردن که خیلی خیلی لازمه: «همپا» داشتن ?
من حتی در مورد کتاب خوندن و فیلم تماشا کردن هم دیدم اینو. البته سوءتفاهم نشه من نهتنها نکوهش نمیکنم این موضوع رو بلکه خودم هم از طرفدارای پر و پا قرص این روش برای پیشرفت در کارها و فعالیتهای مهم زندگی هستم.
یکی از این مسائلی که جدیداً باب شده به همپا نیاز داره، «دوران بارداریه».
دورانی مملو از لحظات شیرین، اوقات تلخیها، پُز دادنها، نیاز به توجه و ...
دورانی که هم از نظر روحی و روانی نیاز به آرامش هست؛ هم از نظر فیزیکی و تغییر سبک زندکی و تغذیه و...
قبول دارید دیگه مگه نه؟
چه بهتر میشه اگر این دوران در کنار یه دوست خوب و مهربون که از نظر پزشکی هم در این زمینه تخصص داره گذرونده بشه.
به این همپای مهربون و متخصص که طی دوران بارداری همراه شما خواهد بود، “Doula” یا «مامای همراه» گفته میشه. اگر دوست دارید اطلاعات کاملتری ازش به دست بیارید، پیشنهاد میکنم این مطلب رو مطالعه کنید.
خب اینا رو گفتم که یه آشنایی کلی باشه با این قضیهی مهم و هم اینکه خانمها بدونن که ما به فکر آسایش و سلامتشون توی این دوران هستیم. کی گفته ما به حق و حقوق خانمها اهمیت نمیدیم؟ ?