یکی از مسائل اعصاب خردکن جدیدی که باب شده اینه که پدر و مادرهای جوون دوست دارند تاریخ دقیق و خاصی برای تولد فرزندشون در نظر بگیرند.
واقعاً وسواس فکری هم بد چیزیه ها!!! البته میشه باز هم این قضیه رو به مشکلات اجتماعی ربط داد که انقدر سرگرمی و دلخوشی برای مردم جامعه کم شده، که مجبور میشن رو بیارن به همچین افکاری.
بگذریم، موضوعی که امروز می‌خوام بهش بپردازم زمان زایمانه. در واقع میشه اینجوری گفت که نوزاد زمانی میل به دنیا اومدن داره که به قولی «رسیده» شده باشه (دقیقاً مثل میوه‌ی رسیده) و از وقتی که دیگه اون محیط براش تکراری بشه و قصد بیرون اومدن بکنه دیگه کسی جلودارش نیست و قاعدتاً اولین موجودی هم که به خوبی از این «اولین مطالبه‌ی برحق بشری» مطلع میشه کسی نیست جز مادر عزیز ?
به طور کلی ویژگی‌های زیادی توی قضیه‌ی زمان زایمان دخیل هستند که از اون جمله میشه به ژنتیک نوزاد، اندازه‌ی رحم، شرایط آب وهوایی و رژیم غذایی مادر اشاره کرد.
با توجه به شرایط گفته شده زمان رسیدن نوزاد و بالتبع زایمان می‌تونه از هفته‌ی 37 تا 42 متغیر باشه که کاملاً طبیعیه ولی در صورتی که زودتر از هفته‌ی 37 علایم هویدا بشه، نوزاد «زودرس» و اگر از هفته‌ی 42 هم گذشت و خبری نشد، به این کوچولوی تنبل «دیررس» میگن.
*البته بد نیست کمی غلطت شوخی رو کم کنیم چون در هر دو مورد، کودک نیاز به مراقبت‌های ویژه خواهد داشت ?
در مورد زایمان کودکان دوقلو این مدت حتی می‌تونه به کمتر از 37 هفته هم کاهش پیدا کنه که این امر هم طبیعیه و جای نگرانی نیست.
این‌ها مطالبی ابتدایی در خصوص زمان زایمان بود که خدمت شما گفتم. اگر دوست داشتید در این مورد بیشتر بدونید پیشنهاد می‌کنم این ویدیوی کوتاه رو در همین راستا مشاهده کنید.
فراموش نکنید که همواره می‌تونید در دانشنامه‌ی ویدیویی «نوکو» جواب بسیاری از سوالات‌تون رو در زمینه‌های بارداری، پزشکی و فرزند پروری پیدا کنید.
