ایدز آخرین مرحله ابتلا به HIV محسوب می شود که نوعی ویروس آهسته گستر (lentivirus) است که مسئول نقص ایمنی در انسان است. این ویروس پس از ورود به بدن، سال ها مخفی باقی می ماند و بدون درمان مناسب، پس از حدود یک دهه به شکل ایدز بروز پیدا می کند. سیستم ایمنی در افراد مبتلا به ایدز به شدت ضعیف شده و آنها را در معرض ابتلا به انواع عفونت های فرصت طلب قرار می دهد. باکتری ها، قارچ ها، انگل ها و ویروس های مختلف می توانند در بدن فرد مبتلا رشد کرده و مشکلات مختلفی را به وجود بیاورند. برخی انواع رایج عفونت های فرصت طلب در ایدز عبارتند از کاندیدیازیس، توکسوپلاسموز، پنومونی، سل و عفونت های سالمونلایی. با این وجود این عفونت ها به موارد ذکر شده محدود نمی شوند. یکی از انگل هایی که از ضعف سیستم ایمنی در ایدز بهره برده و تکثیر می شود، انگل دمودکس است که می تواند مشکلات مختلفی را برای پوست و موی افراد مبتلا به وجود بیاورد.
ایدز اولین بار در سال ۱۹۸۱ در بین معتادان تزریقی در آمریکا مشاهده شد. به نظر می رسد عفونت HIV در انسان از نوعی شامپانزه در آفریقای مرکزی ناشی شده است. نسخه شامپانزه ای ویروس (به نام ویروس نقص ایمنی میمون یا SIV) احتمالاً زمانی به انسان منتقل شده است که شامپانزه ها را شکار کرده و با خون آلوده آنها تماس پیدا کرده است. مطالعات نشان می دهد که HIV ممکن است از اواخر دهه 1800 از شامپانزه به انسان منتقل شده باشد. طی چند دهه، HIV به آرامی در سراسر آفریقا و بعداً به سایر نقاط جهان گسترش یافت و اکنون یکی از مشکلات سلامتی جهانی محسوب می گردد.
اگر چه انگل های دمودکس نخستین بار در اواسط قرن نوزده کشف شدند، اما سابقه حضور آنها بر روی پوست انسان به هزاران سال قبل بر می گردد. مطالعات تاریخی نشان داده است که دمودکس های انسانی (دمودکس فولیکولاروم و دمودکس برویس) احتمالا از همان زمانی که انسان روی کره خاکی قدم گذاشته، همراه او بوده اند. آنها در داخل منافذ پوست زندگی می کنند و از چربی هایی که غدد سباسه ای تولید می کنند، تغذیه می کنند. با این وجود به طور معمول سیستم ایمنی، آنها را کنترل می کند و مانع از رشد زیاد آنها می شود. دمودکس ها در تعداد کم علائمی را ایجاد نمی کنند و به نظر می رسد قابل اغماض هستند.
ضعف شدید سیستم ایمنی در افراد مبتلا به ایدز، بدن را در برابر عوامل بیماری زا بی دفاع می کند. CD4 ها نوعی گلبول سفید هستند که نقش مهمی در دفاع بدن در برابر پاتوژن ها دارند. اما HIV به تدریج آنها را از بین می برد و تعداد آنها را به زیر 200 می رساند. در این مرحله علائم بالینی آلودگی به این ویروس شدید شده (مرحله ایدز) و میکروب های مختلف شروع به رشد می کنند. اکثر این میکروب ها در محیط خارجی هستند، با این وجود برخی از آنها مثل قارچ کاندیدا و انگل های دمودکس به طور طبیعی و معمول روی پوست زندگی می کنند و این موضوع جلوگیری از رشد آنها را سخت تر می کند.
علائم دمودکس ها پوست و مو را درگیر می کند. آنها به طور معمول تهدید کننده حیات نیستند. به همین دلیل کمتر از سایر عفونت های فرصت طلب ایدز به آنها توجه شده است. با این وجود آنها می توانند با ایجاد خارش و سایر علائم پوستی زندگی افراد مبتلا را دشوار کنند. خاراندن پوست می تواند به این سد دفاعی مهم بدن آسیب زده و زمینه را برای ابتلا به بیماری های بیشتر فراهم کند.
انگل های دمودکس می توانند سبب عوارض مختلفی در پوست و موی افراد مبتلا به ایدز شوند که به این علائم دمودیکوزیس گفته می شود. دمودیکوزیس در حقیقت تظاهرات بالینی گسترده ناشی از رشد بیش از حد دمودکس ها است که علائم آن شامل موارد زیر است:
برخی افرادی که از دمودیکوزیس رنج می برند، چندین علامت پوستی شدید را با هم تجربه می کنند. با توجه به مشکلات مختلف سلامتی در بیماران مبتلا به ایذر، جلوگیری از ابتلا به این انگل ها می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
پیشگیری از رشد بیش از حد این انگل ها سه رکن اساسی دارد:
درست است که افراد مبتلا به ایدز سیستم ایمنی بسیار ضعیفی دارند، با این وجود پایبندی به شیوه زندگی سالم و رعایت نکات زیر به آنها کمک می کند که با تقویت ایمنی، عفونت ها را کاهش دهند:
با توجه به تکثیر بیش از حد این کنه ها در افراد مبتلا به ضعف سیستم ایمنی، از بین بردن آنها به طور روتین می تواند کمک زیادی به کنترل جمعیت آنها کند. به عبارت دیگر نباید کنترل جمعیت دمودکس ها را تا زمان بروز علائم آنها به تأخیر انداخت.
دو اسپری SDT و PDT دو محصول طبیعی هستند که می توانند دمودکس ها را از بین برده و جمعیت آنها را کنترل کنند. SDT نسخه ملایمتر PDT است و دقیقا مانند آن عمل می کند. با این تفاوت که برای پوست های حساس و مشکل دار مناسب تر است. اگر مبتلا به انگل ایذر هستید کافی است هفته ای یک تا دو بار این محصولات را روی پوست صورت و سر خود اسپری کنید. این مناطق معمولا بیشتر در معرض دمودیکوزیس قرار دارند. به یاد داشته باشید که مقادیر کم این محصولات کافی است و یک بطری از محصول می تواند تا چند ماه پاسخگوی نیازهای شما باشد.
SDT و PDT در تماس مستقیم دمودکس ها را از بین می برند و مانع از عوارض ناشی از آنها می شوند. این دو محصول طبیعی و گیاهی بوده و بدون عارضه عمل می کنند.
اگر چه SDT و PDT برای از بین بردن دمودکس ها ساخته شده اند، دارای ترکیبات ضد ویروس، ضد باکتری و ضد قارچی هستند که می توانند از ابتلای افراد به سایر عفونت های فرصت طلب جلوگیری کنند. علاوه بر این مشتریان ما در سراسر دنیا بارها گزارش کرده اند که این محصولات می توانند حشرات، عنکبوت ها، مگس، کنه و مایت ها را نیز از بین ببرند.
این توانایی های منحصر به فرد در این دو محصول، آنها به گزینه مناسبی برای جلوگیری از ابتلا به عفونت های فرصت طلب در ایدز و HIV کرده است.
اگرچه انگل های دمودکس روی پوست زندگی می کنند، اما می توانند از محیط نیز به پوست منتقل شوند و آلودگی را بیشتر کنند. این موضوع لزوم رعایت بهداشت را در افراد مبتلا به ایذر بیش از پیش مشخص می کند.
انگل های دمودکس در تماس مستقیم پوست به سطوح مختلف مثل حوله، روبالشی و لباس ها منتقل می شوند. آنها می توانند چند ساعت تا چندین روز در این محیط ها زنده بمانند و در صورت تماس مجدد با پوست فرد، مجددا به بدن منتقل شده و زندگی خود را از سر بگیرند. بنابراین لازم است افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی از رختخواب، حوله، شانه و سایر وسایل شخصی دیگران استفاده نکنند و لوازم خود را نیز مکررا بشویند تا انگل های دمودکس و سایر میکروارگانیسم های موجود در آنها از بین رفته و به پوست آنها منتقل نشود.
همچنین اسپری کردن مقادیر کمی PDT روی سطوح آلوده می تواند آنها را ضد عفونی کند. این محصول هیچ لکی بر روی پارچه ها و سایر سطوح به جای نمی گذارد و به راحتی می توان آن را بر روی سطوح مختلف به کار برد.
افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی می توانند یک بطری از این محصول را همیشه به همراه خود داشته باشند و در صورتی که مجبور به تماس پوست خود با سطوح آلوده -مثل تجهیزات کلینیک ها و مطلب پزشک که با پوست افراد زیادی در تماس است- هستند، مقدار کمی از آن را روی این سطح اسپری کرده و سپس پوست خود را تماس دهند. این کار از ابتلا به دمودکس و احتمالا سایر عفونت های محیطی پیشگیری می کند.
