روزاسه چشمی در بسیاری از اوقات با سایر مشکلات مثل بلفاریت، خشکی چشم و یا اختلالات غدد میبومین اشتباه گرفته می شود. حدود 20 درصد از افراد مبتلا به روزاسه قبل از هر علامت پوستی، علائم چشمی را نشان می دهند. این موضوع نیز سبب می شود که این نوع روزاسه مغفول مانده و یا اشتباه تشخیص داده شود. در این مقاله به شما کمک می کنیم تا علائم این نوع روزاسه را بشناسید تا بتوانید اقدامات لازم را به موقع انجام دهید. همچنین به شما کمک می کنیم تا با آشنایی با دلایل و ریسک فاکتورهای روزاسه ( از جمله دمودکس مایت) از عود و پیشرفت آن جلوگیری کنید.
روزاسه یک اختلال پوستی مزمن شایع با تظاهرات و شدت متغیر است. این بیماری عمدتاً بر رگ‌های خونی، فولیکول ها و غدد چربی پوست تاثیر می گذارد. اگرچه روزاسه می تواند بخش های مختلف پوست را درگیر کند، معمولا به قسمت مرکزی صورت (گونه‌ها، چانه، بینی و پیشانی مرکزی) محدود می شود. این عارضه سبب قرمزی گذرا یا پایدار، گشاد شدن عروق زیر پوست، برجستگی هایی شبیه جوش، پوست خشن و برافروخته و بینی بزرگ می شود.
اگرچه روزاسه یک مشکل پوستی محسوب می شود، 58 تا 72 درصد از مبتلایان با عارضه هایی در چشم مواجه می شوند. علائم چشمی روزاسه باعث التهاب پلک و سطح چشم می شود. همچنین حدود یک سوم بیماران دچار درگیری قرنیه می شوند که ممکن است بینایی آنها را تهدید کند. روزاسه ای که چشم را درگیر میکند، روزاسه چشمی نامیده میشود. همانطور که ذکر شد در 20 در صد افراد حتی ممکن است قبل از هرگونه علامت پوستی، علامت های چشمی روزاسه بروز یابد و تشخیص این عارضه را با چالش مواجه کند.
روزاسه مزمن و درمان نشده ممکن است باعث درجات مختلفی از عوارض چشمی، تغییر شکل چهره، ناراحتی عاطفی و آسیب اجتماعی شود. به دلیل تاثیر منفی این اختلال بر کیفیت زندگی افراد و عوارض بالقوه تهدید کننده بینایی آن، لازم است اطلاعات افراد درباره علائم، عوارض و کنترل این عارضه افزایش یابد.
روزاسه در بیش از 16 میلیون آمریکایی تشخیص داده شده است و یک نظرسنجی سوئدی شیوع آن را تا 10٪ نشان داده است.
زنان بیشتر از مردان مبتلا به روزاسه می شوند و معمولا زودتر تشخیص داده می شوند. توضیح احتمالی برای این امر این است که زنان ممکن است بیشتر و زودتر از مردان به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. از سوی دیگر، مردان بیشتر مستعد تغییرات ناشی از روزاسه در ناحیه بینی هستند. این تغییرات که با بزرگی، پوست ناهموار، خشن و برجستگی هایی روی بینی همراه است «رینوفیما» نامیده می شود و بیشتر در مردان بالای 40 سال، در مراحل پیشرفته تر بیماری دیده می شود. با این وجود روزاسه چشمی هر دو جنس را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین روزاسه ممکن است در اوایل دوران کودکی و همچنین در افراد مسن دیده شود، اما بیشتر افراد میانسال را تحت تاثیر قرار می دهد.
اگرچه روزاسه در تمام قومیت ها مشاهده می شود، افراد با پوست روشن و اروپایی تبارها بیشتر به روزاسه مبتلا می شوند.
اگرچه روزاسه -به طور عام- با قرمزی پوست و التهاب همراه است، ما در این مقاله به طور خاص به بررسی علائم روزاسه چشمی می پردازیم. برای اطلاع بیشتر در مورد روزاسه پوستی و محصولاتی که به کنترل آن کمک می کنند به این لینک مراجعه کنید.
علائم روزاسه چشمی شامل موارد زیر هستند:
تظاهرات چشمی معمولاً هر دو پلک را درگیر می کنند و ممکن است با علائم سایر مشکلات چشمی شباهت داشته باشند. اختلال در عملکرد غدد میبومین که مسئول تولید بخش چربی اشک هستند در روزاسه چشمی رایج است. این اختلال می تواند به تغییر در ترکیب اشک، خشکی چشم، گشادی عروق چشمی، غدد میبومین متسع، و بلفاریت منجر شود.
در برخی از افراد مبتلا به روزاسه چشمی، پلک ها ورم می کنند. همچنین پرخونی ملتحمه و تورم آن نیز گزارش شده است. در شرایط حاد، روزاسه چشمی می تواند به سوراخ شدن قرنیه بیانجامد
علت دقیق و مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک روزاسه پوستی و چشمی ناشناخته باقی مانده است. اما تئوری های مختلفی در این زمینه ارائه شده است.
برخی از مطالعات ترکیبات اشک بیماران مبتلا به روزاسه و روزاسه چشمی را بررسی کرده اند. نتیجه این مطالعات نشان داده است که عوامل التهابی در اشک این بیماران بیشتر از سایر افراد است. بنابراین به نظر می رسد که این عارضه، یک عارضه التهابی باشد. با این وجود در سال های اخیر مشخص شده است که برخی از عوامل خارجی مثل شیوه زندگی، برخی از محرک ها و شرایط آب و هواییی می تواند این التهاباب را تشدید کند و یا به راه بیاندازد. برخی از محققان نیز به این نتیجه رسیده اند که افراد مبتلا به روزاسه به محرک های عادی بیشتر از حد معمول واکنش می دهند و سیستم ایمنی آنها بیش از حد تحریک می شود. وقتی سیستم ایمنی تحریک می شود، عوامل التهابی آزاد شده و شرایط روزاسه را بدتر می کنند. برخی از عوامل محیطی که برانگیختن روزاسه و روزاسه چشمی مؤثر هستند شامل موارد زیر است:
اتساع و نارسایی عروقی به علائم و نشانه های روزاسه کمک می کند. مطالعات افزایش جریان خون در صورت را نسبت به سایر نواحی بدن نشان داده است. در روزاسه چشمی و پوستی عروق خون و عروق لنفاوی به طور قابل توجهی گشاد می شوند. بنابراین صورت و چشم ها پرخون شده و قرمز و ملتهب به نظر می رسند.
علاوه بر عوامل التهابی و مشکلات عروقی، عوامل ژنتیکی نیز تأثیر زیادی در ایجاد روزاسه دارند. برخی از فاکتورهای ژنی با تغییر عروق، زمینه را برای پرخون شدن چشم و صورت و برخی دیگر از علائم روزاسه فراهم می کنند.
برخی از میکروب ها مانند هلیکوباکتر پیلوری، دمودکس فولیکولاروم، دمودکس برویس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به عنوان سایر عوامل احتمالی در تشدید بیماری معرفی شده اند.
شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مبتلا به روزاسه در مقایسه با جمعیت عمومی بیشتر بود و نشان داده شده است که ریشه کنی آن بر پیامد بالینی این بیماری تأثیر می گذارد. هلیکوباکتر پیلوری یک از باکتری هایی است که در مشکلات گوارشی نقش دارد. این باکتری سبب زخم معده و روده می شود. همچنین با تولید بیش از حد برخی از هورمون ها سبب گشادی بیش از حد رگ های خونی و تشدید قرمزی چشم و پوست در روزاسه می شود.
استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس یکی دیگر از میکروارگانیسم هایی است که به نظر می رسد در پاتوژنز روزاسه نقش دارد. آنها فراوان‌ترین باکتری‌هایی هستند که به طور طبیعی روی پوست همه انسان ها زندگی می‌کنند. این نوع استافیلوکوکوس با مهار رشد باکتری‌های بیماری‌زا - از جمله استافیلوکوکوس اورئوس- از یکپارچگی پوست محافظت میکند.
مطالعات نشان داده اند که استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس تنها باکتری موجود در زائده های جوش مانند روی پوست افراد مبتلا به روزاسه است. آنها مواد التاب زایی را تولید می کنند که سیستم ایمنی را تحریک کرده و به برانگیخته شدن علائم روزاسه کمک می کند.
انگل های دمودکس که در فولیکول های مو و غدد چربی یافت می شود، شایع ترین انگل ها در انسان هستند. آنها معمولا به تعداد کمی روی پوست همه افراد زندگی می کنند. با این حال مطالعات از نقش آن در فعال سازی مکانیسم های ایمنی در انواع روزاسه، به ویژه روزاسه پاپولوپوستولر حمایت می کند. تعداد دمودکس در بیماران مبتلا به روزاسه صورت به طور قابل توجهی بالاتر است. همچنین تعداد زیاد از دمودکس ها در التهابات پلک افراد مبتلا به روزاسه چشمی تشخیص داده شده اند.
روزاسه چشمی در بسیاری از مواد با بلفاریت و شالازیون همراه است. انگل های دمودکس نقش شناخته شده ای در ایجاد بلفاریت و شالازیون و تشدید آنها دارند.
مکانیسم پیشنهادی دیگر این است که کنه های دمودکس ممکن است به عنوان ناقل برای میکروارگانیسم های دیگر مانند باسیلوس اولنوریوم (که ممکن است مسئول شروع پاسخ التهابی در روزاسه باشد) عمل کنند. به عبارت دیگر انگل های دمودکس محتوی مقدار زیادی از باکتری ها در داخل بدن خود هستند. وقتی عمر آنها به پایان می رسد، می میرند و پوسته سخت خارجی آنها تجزیه می شود. به دنبال آن باکتری های مضر داخل بدن آنها بیرون ریخته و به مشکلات ناشی از روزاسه دامن می زنند.
در نهایت انگل های دمودکس مواد التهاب زایی را ترشح می کنند که می تواند به طور موضعی سبب آسیب به بافت، التهاب و تشدید روزاسه شود.
نقش انگل های دمودکس در ایجاد و تشدید روزاسه به قدری مشهود است که گاهی جمعیت زیاد این انگل ها علائم روزاسه را تقلید می کند، علائمی که با کنترل مجدد دمودکس ها از بین می روند.
تا کنون درمان قطعی برای روزاسه پوستی و چشمی شناخته نشده است. اقدامات، بیشتر به کنترل علائم و جلوگیری از پیشرفت آنها متمرکز است. کنترل روزاسه چشمی باید در اسرع وقت شروع شود. این کار از تغییر غیر قابل برگشت بافت چشم ناشی از پیشرفت روزاسه جلوگیری می کند. در نتیجه از ایجاد عوارض جدی پیشگیری کرده و به فرد کمک می کند تا با کنترل مشکل به زندگی عادی خود برگردد.
کنترل روزاسه علاوه بر درمان دارویی دارای دو وجه زیر است:
مدیریت اولیه، شامل شناسایی و اجتناب از عوامل محرک است. این عوامل معمولا در افراد مختلف متفاوت است. با این وجود به طور کلی می توان گفت عوامل زیر سبب تحریک علائم روزاسه -از جمله روزاسه چشمی- می شوند:
یکی از قدم های مؤثر در کنترل روزاسه، شناخت عوامل زمینه ای و تلاش برای رفع آنهاست. همانطور که دیدید بسیاری از ریسک فاکتور های روزاسه قابل کنترل نیستند، مواردی مثل: مشکلات ژنتیکی، تغییرات عروقی، رنگ پوست و تغییرات سیستم ایمنی. با این وجود افراد می توانند سایر ریسک فاکتور ها را شناسایی کرده و با حذف آنها به کنترل روزاسه کمک کنند. ریسک فاکتور ها و عوامل مؤثر در ایجاد روزاسه که قابل کنترل هستند شامل موارد زیر هستند:
هر کدام از عوامل فوق به شیوه ای خاص شناسایی و حذف می شوند. برای مثال هلیکوباکتری پیلوری با بیوپسی از بافت معده، سنجش آنتی ژن های در سرم و مدفوع و برخی از تست های تنفسی تشخیص داده می شود.
در میان سه عامل فوق نقش انگل های دمودکس در ایجاد و تشدید روزاسه چشمی بسیار حائز اهمیت است. اما خوشبختانه آنها به خوبی قابل تشخیص هستند و می توان جمعیت آنها را تحت کنترل در آورد.
به طور کلی دو روش برای تشخیص آلودگی پوست به این انگل ها وجود دارد: تست میکروسکوپی و تست آنلاین
در این روش لایه نازکی از سطح پوست، در قسمت هایی که علائم روزاسه در آنها شدید است برداشته می شود. پزشک این کار را به وسیله یک نوار چسب و یا کشیدن ابزار کوچکی بر روی پوست و جمع کردن چربی های سطحی انجام می دهد. متخصص علوم آزمایشگاهی نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می کند و دمودکس های آن را می شمارد. اگر تعداد دمودکس های یافت شده قابل توجه باشند، احتمالا نقش مؤثری در ایجاد روزاسه دارند. در این حالت برطرف کردن آنها بهترین اقدامی است که می توانید برای کنترل علائم روزاسه انجام دهید. برای این کار می توانید از PDT استفاده کنید. اگر علائم شما شدید است، پوست حساسی دارید و یا به روزاسه چشمی مبتلا هستید SDT کاملا مناسب شماست. این محصول پوستی خیلی ملایم است و آن را تحریک نمی کند. هر دو این محصولات بر روی تمام قسمت های پوست -حتی پلک ها و خط مژه -قابل استفاده هستند. کافیست آنها را روی پوست بدن، سر و یا پلک خود اسپری کنید تا دمودکس ها از بین بروند. لازم است این کار را به مدت دو ماه و هر شب ادامه دهید.
این تست بر اساس علائم و شواهد تنظیم شده است و به شما کمک می کند تا تخمین قابل قبولی از جمعیت دمودکس های خود به دست بیاورید.
بر خلاف آنچه ممکن است به نظر برسد، تست آنلاین کاملا معتبر است. این تست خطاهای تست میکروسکوپی را ندارد. از آنجا که دمودکس ها معمولا در زیر پوست پنهان می شوند، تعداد انگل های شمارش شده زیر میکروسکوپ لزوما منعکس کننده تعداد واقعی آنها نیستند. در حالیکه تست آنلاین با چنین چالشی روبرو نیست.
تست آنلاین تشخیص دمودکس، سریع، معتبر و غیر تهاجمی است. هر جایی که باشید فرقی نمی کند، کافی است روی این لینک کلیک کنید تا جمعیت دمودکس های خود را به درستی دریابید. این تست تنها پنج دقیقه از شما زمان می گیرد و کاملا رایگان است.
اگر نتیجه تست آنلاین جمعیت زیادی از دمودکس ها را روی پوست شما تخمین زد، احتمالا از بین بردن آنها کمک زیادی به بهبود علائم روزاسه می کند. علاوه بر PDT و SDT شما می توانید برای تمیز کردن پلک ها و پوست خود از DDC بهره ببرید. این محصول یک کلینسر مرغوب و ضد دمودکس است که علاوه بر دمودکس ها، باکتری ها و سایر ترکیبات مضری را که سبب تشدید روزاسه می شوند را پاک می کند. از آنجا که شامپو بچه تاثیری در حذف دمودکس ها ندارد، شما می توانید برای شستشوی روتین پلک ها -که معمولا در روزاسه چشمی توصیه می شود- از این محصول استفاده کنید.
https://www.scielo.br/j/abo/a/shtJWX5bvNDPLXSw4SF9tzC/?lang=en
