اخیرا اتهامات هولناکی علیه من در فضای مجازی مطرح شده‌است. به دلایلی که در زمان انتشار مدارکم در روزهای آتی آشکار می‌شود، تا امروز امکان شفاف‌سازی در مورد این پرونده‌سازی با انگیزه‌های سیاسی و تسویه‌حساب شخصی را نداشتم. پرونده‌ای که در آن شکست‌هایی عاطفی، با تحریف واقعیات و انتشار روایات دروغین به جای آزار جنسی جا زده‌شده‌اند. با اینکه به حق خود برای پیگیری موضوع در دادگاهی عادل قائلم، علاقه‌ای به شکایت بردن به دادگاه‌های جمهوری اسلامی ندارم و این کار را در تعارض با ارزش‌ها و زیست سیاسی خود می‌دانم. اما در این متن، سعی دارم در مورد بخشی از حقایق پشت‌پرده که منجر به یک کارناوال ابتذال و قتل اجتماعی من در دادگاهی صحرایی شده است افشاگری کنم. در انتهای این متن، راهکار خود، یعنی تشکیل یک کمیته مستقل حقیقت‌یاب برای فعالان اجتماعی را ارائه خواهم داد. از ذکر آنچه در این دو ماه بر من و خانواده‌ام گذشت گذر می‌کنم و به عنوان یک شخص متعهد به جنبش راستین می‌تو که اکنون توسط یک باند غیرشفاف و خطرناک برای اهداف شخصی و سیاسی مصادره شده است، از شما می‌خواهم این متن را تا انتها بخوانید.
انگیزه متن: اتهامات افرادی بی‌نام که بدون هیچ مدرکی توسط باندی سیاسی علیه من منتشر شده را به هیچ عنوان به مثابه قرار گرفتن خود در جایگاه متهم تعبیر نمی‌کنم. هر گونه رابطه جنسی من با راوی دوم و سوم (راوی اول تنها مدعی آزار روانی شده‌است) برخلاف آنچه ادعا شده، نه تنها با رضایت این افراد، که با درخواست آن‌ها صورت گرفته است. مدارک این امر، در صورت عدم تشکیل کمیته، به زودی منتشر خواهند شد. هدف اصلی من از این متن اما، به صدا درآوردن هر چه بلندتر زنگ خطر نسبت به تبعات مهلک خط‌مشی صفحه «می‌تو-ایران» (که باید بر تمایز آن از جنبش افقی و ارگانیک می‌تو تاکید کرد)، بواسطه جزئیات و مدارکی است که کذب بودن اتهامات این صفحه را حداقل در مورد بنده اثبات می‌کند. بنا به آنچه روایت شده، روابط من با راویان، شاهدانی زنده، واقعی و موثقی دارد که در صورت لزوم، شهادت آن‌ها نیز علاوه بر مدارکم به رویت مخاطبان خواهد رسید. این متن تنها شروع این سلسله نقد است و تا التزام این صفحه به تغییر رویه به صورت کلامی و عملی ادامه خواهد یافت. معذرت‌خواهی در فضای عمومی توسط صفحه‌ی «می‌تو-ایران» و اعتراف به انتشار روایات دستکاری و راستی‌آزمایی‌نشده و حذف پست‌های مربوط به بنده، کمترین کاری است که انتظار دارم. لازم به ذکر است که تشخیص من در مورد هویت راویان دوم و سوم، براساس نشانه‌هایی است که در روایت‌ها وجود دارند.
راستی‌آزمایی: صراحتا اعلام می‌کنم که به هیچ وجه صدق و صحت روایت‌های دوم و سوم و هیچ یک از اتهامات مطروحه را نمی‌پذیرم. همان‌طور که در متن‌های بعدی توضیح خواهم داد، روایت اول را نیز مانند مخاطبان، نه یک روایت آزار متعلق به می‌تو، که گزارش بخشی از یک رابطه سمی و احساسی دوطرفه می‌دانم که - بی‌خبر از دام‌گستری و برای همدلی با جنبش - بابت سهم خود از آن عذرخواهی کردم. طبق تحقیقات من، گردانندگان صفحه‌ی «می‌تو-ایران» با هیچ یک از افراد حاضر در فضاهای مورد اشاره روایات برای راستی‌آزمایی آن‌ها تماس نگرفته‌اند و مشخص نیست صدق این ادعاها به چه صورت تایید شده است. طبق مدارکی که به زودی منتشر خواهم کرد، راوی سوم در حال همکاری با نهادهای اطلاعاتی داخل کشور است و خانم مینا خانی (از همکاران صفحه «می‌تو-ایران» و مسئول پروژه بنده) از این رابطه امنیتی توسط شخص بنده باخبر شده بود. خانم خانی همچنین بارها به صورت علنی علیه راوی دوم، بابت رفتارهای ناامن و زدن اتهام‌های سخیف امنیتی به زندانیان سیاسی با ذکر نام موضع تند گرفته و حتی او را «ترول» (دلقک فضای مجازی) و «آزارگر» نامیده است. اما برای تخریب من به هر قیمت، روایت دروغین افرادی که به هیچ وجه به صداقت آن‌ها اعتقادی ندارد را بدون راستی‌آزمایی پذیرفته‌است.
پرونده‌سازی: به جای تلاش برای راستی‌آزمایی روایات موجود، خانم خانی به مدت حداقل چهار ماه، در یک پروژه‌ی آزاردهنده‌ی تجسس و به منظور پیدا کردن موارد آزار جدید، با تعداد زیادی از زنان اطراف من تماس گرفته‌‌‌است. زنان ریتوییت‌کنند‌ه‌ی نوشته‌ها یا حاضر در عکس‌های استوری‌های من، سوژه‌ی این پروژه تفتیش برای قطور کردن پرونده بوده و همچنین شاهدان اتهامات امنیتی ایشان نسبت به من هستند. حتی نماینده‌ی او، که به شکل سوال‌برانگیزی همان راوی سوم با روابط امنیتی است، با قرار دادن پارتنر سابقم (که سه سال با هم زندگی کردیم) تحت فشار برادر و همکارش، تلاشی بی‌ثمر برای اعتراف‌گیری از وی مبنی بر آزاردیدن از من داشته‌است. چند ماه پیش، دو جلسه تلفنی بین من و خانم خانی با موضوع راوی اول برگزار شد که بعدا از آن‌ها به عنوان جلسات «عدالت ترمیمی» یاد کرد. اما صدای این دو جلسه بدون اطلاع من توسط او ضبط شده بود و بخش‌هایی از آن را به عنوان اثبات آزارگری من و پرونده‌سازی بیشتر برای دوستان مشترک ارسال کرد. تجسس سازمان‌یافته در گذشته‌ی افراد با چه معیاری با جنبش مستقل، ارگانیک و راوی‌محور می‌تو منطبق است؟
انگیزه‌های سیاسی: فارغ از همکاری قطعی راوی سوم و محتمل راوی دوم با نهادهای اطلاعاتی، خانم خانی و هر سه راوی ادعاهایی علنی مبنی بر «حکومتی» و «ماله‌کش» بودن بنده و مجموعه‌ی سییواینایران مطرح کرده‌اند. این اتهامات در ادامه‌ی سیل حملاتی است که قبلا از سمت بخشی از اپوزیسیون راست خارج کشور که دشمنی روشنی با عاملیت و فعالان چپ داخلی دارند علیه من و همکارانم صورت گرفته است. این روند دو سال پیش حتی منجر به ممنوع‌التحصیلی من و توقف نوشتن پایان‌نامه دکتری به بهانه تحریم‌های امریکا برای دو ماه شد. کافی است سییواینایران را در توییتر سرچ کنید تا از اتهام ارتباط من با نایاک و نهادهای امنیتی بدون کوچکترین مدرکی شوکه شوید. همان‌طور که در بیانیه‌ی منتشرشده در سییواینایران تاکید کردیم، مجموعه ما در تمام عمر پنج ساله خود به صورت مستقل و به دور از هرگونه وابستگی مالی و سیاسی به نهادهای داخل یا خارج از کشور اداره شده است. تمامی فعالیت‌های ما موجود و با رویکردی انتقادی به وضعیت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور و به دور از زیبانمایی رنجی که در آن زندگی می‌کنیم صورت گرفته است. در این متن از مدعیان دعوت کردیم که اگر مدرکی در مورد هرگونه همکاری مجموعه ما با نهادهای حکومتی وجود دارد، آن را منتشر کنند و تا کنون سکوت کرده‌اند.
علنی کردن جزئیات زندگی شخصی و ساخت روایات دروغین در مورد زندگی جنسی من به منظور تخریب سیاسی به هیچ وجه امری اخلاقی نیست. دور از ذهن نیست که چپ‌ستیزی خانم خانی و انکار وجود چپ در ایران بواسطه روابط باندی با اربابان راست‌گرای خود، به همراه توهم راسخ و بی‌مدرک او در مورد همکاری حکومتی بنده و خانواده‌ام که به صورت علنی ادعا شده، انگیزه اصلی سیاسی این پروژه برای حذف اجتماعی من باشد. (برای اطلاع از مواضع سیاسی خانم خانی، مقاله او، «مسیح علی‌نژاد به مثابه هدف فرافکنی» را بخوانید.) همچنین، انتشار روایاتی مخدوش از پنج و شش سال پیش، فقط چند ماه بعد از اطلاع عموم از روابط اخیرم، برای من و بسیاری از نزدیکانم شک‌برانگیز است. در مکالمات خانم خانی با زنان نزدیک من که به منظور پیدا کردن موارد آزار صورت گرفته، او به مثابه یک قیم، ادعا کرده که بابت وضعیت دوست زندانی من که به باور او «کم سن‌وسال» و فاقد توان شناخت سیاسی من و تشخیص آزاری است که در رابطه با من متحمل می‌شود، نگران است! همچنین، تخریب‌هایی که بعد انتشار روایات در توییتر، در همدستی سلطنت‌طلبان و طرفداران حکومت متوجه فعالان سیاسی نزدیک من شد نیز از انگیزه‌های سیاسی این پرونده‌سازی و مشخصا راوی دوم است.
تسویه‌حساب شخصی: با اینکه خانم خانی بواسطه دوستی نزدیک با راوی اول بیش از یک سال و نیم پیش از رابطه سمی ما مطلع شد، تا قبل از اطلاع از رابطه دوستی اخیر من به این پروژه‌ی تخریب اقدام نکرد. اما نه ماه پیش، او جلسه‌ای با حضور راوی اول و دوست عزیز من که در مرخصی زندان بود ترتیب داد و بعد از عدم موفقیت در قطع ارتباط ما که به هیچ وجه با منافع سیاسی و مالیش همراستا نیست، شروع به پرونده‌سازی گسترده کرد (محتوای این جلسه موجود است). پروژه‌ای برای تسویه‌حساب شخصی با من به عنوان یک دشمن فرضی که با او سابقه مجادله آنلاین را نیز داشته‌است. حتما متوجه تفاوت روایات چهل اسلایدی، خطابیه‌ها، مقالات، تهدیدها و تعدد استوری‌ها و توئیت‌های مربوط به پرونده‌ی من در مقایسه با روایات کوتاه آزارگری معروف‌ترین آدم‌ها شده‌اید. علاوه بر آن، انتشار متن دو تن از حدود چهل کارمند سییواینایران که با وجود سه سال کار در کنار من معترفند شاهد هیچ گونه آزار جنسی از سمت من نبوده‌اند ولی به عملکرد مدیریتی من معترضند توسط تریبون «می‌تو-ایران» (!) چه معنایی جز تسویه‌حساب شخصی دارد؟ اگر به توئیتر دسترسی ندارید، باید شما را مطلع کنم که خانم خانی هنوز، بعد از سه ماه از انتشار روایات من، در حال تولید اتهام‌های جدید علیه بنده، خانواده و اطرافیانم هستند.
صفحه‌ی «می‌تو-ایران»: عبارتی به کپشن روایت دوم در صفحه «می‌تو-ایران» اضافه شده: «راوی از ما خواست تاکید بگذاریم از کلمه تجاوز که در وارنینگ جلد استفاده شده در روایتش استفاده نکرده». یعنی اتهام تجاوز حتی از نظر راوی که اتهامات دروغینی به بنده وارد کرده نیز صادق نیست، اما گردانندگان صفحه با تحریف واقعیت، آن را با این عنوان صورت‌بندی کرده‌اند. این افراد کیستند و با چه اعتبار و روابط مالی و سیاسی غیرشفافی، در حین تقویت نظریه‌ی نیاز به ولایت بر زنان و عاملیت‌زدایی از آن‌ها در روابطشان، به مرجع انحصاری رسیدگی به دادخواهی در مورد آزار جنسی تبدیل شده‌اند؟ آیا حقوق‌دان، روانشناس و کمیته‌ی حقیقت‌یابی در این جمع وجود دارد؟ این صفحه به شکل شرم‌آوری به جای توضیح و شفاف‌سازی درباره‌ی روند راستی‌آزمایی، پشت مفاهیمی کلی چون «تخصص» و «پروتکل» پنهان شده‌است. خانم خانی که در موارد متعدد می‌تو بارها نشان داده که به بی‌طرفی سیاسی، باندی و محفلی در راستای این جنبش پایبند نیست، چطور برای قتل اجتماعی من مورد اعتماد قرار گرفته است؟ همچنین، باید اذعان کنم که هویت راویان، بواسطه شناخت عمومی از شخصیت دروغ‌گو و ناامن آن‌ها یکی از شواهد من در رد روایات منتشرشده در این صفحه است.
کمیته مستقل حقیقت‌یاب: ساده‌انگارانه است که تصور کنیم گردانندگان این صفحه به منظور آگاهی‌بخشی و به صورت داوطلبانه مشغول تولید محتوا هستند. متاسفانه این گروه هیچ‌گونه شفافیتی در قبال منابع مالی خود ندارد. عدم موضع‌گیری در مقابل این صفحه و ادامه این خط‌مشی به این معناست که هرگونه اختلاف نظر یا تعارض سیاسی با این باند می‌تواند با اسلحه «می‌تو-ایران» به حذف مخالفان منجر شود. به باور منی که همچنان خود را به جنبش افقی، ارگانیک و راوی‌محور می‌تو متعهد می‌دانم، تنها راهکار ممکن در چنین شرایطی، تشکیل یک کمیته‌ی مستقل حقیقت‌یاب است. کمیته‌ای متشکل از متخصصین مربوط به اتهامات آزارگری جنسی و فعالان فمینیستی برای بررسی و راستی‌آزمایی اتهاماتی که به فعالان اجتماعی وارد می‌شود. این روند می‌تواند مشابه آنچه صفحه ۸۰۰ زن با رویکردی مسئولانه در قبال سینماگران بر عهده گرفته، یعنی ایجاد سازوکاری مستقل از افراد ذی‌نفع در روند راستی‌آزمایی روایات باشد. امیدوارم که نهادها و فعالان مستقل فمینیستی متوجه مسئولیت خود در مقابل مصادره جنبش می‌تو توسط این فرقه انحصارگرا باشند. اگر به رسم باور روایات زنان، آن‌ها را در زمان انتشار پذیرفته‌اید، به زودی مثل نزدیکانم با دیدن مدارکی که در تایید توضیحات مطرح‌شده در این متن ارائه می‌دهم شگفت‌زده خواهید شد.
