امروز صحبت های خانم نرگس محمدی مهربان رو میدیدم که میگفت هروقت بهم گفتن یه کاری رو نکن، نتیجه ی عکس داده و بیشتر بهش ترغیب شدم و شاید موندن توی قرنطینه هم همینطوری داره انقدر شکسته میشه!
داشتم فکر میکردم که انگار عبارت "تو میتونی" هم برای من همین نقش رو داره
میدونیم اینکه به شخصی بگیم "نمیتونی"، یه جاهایی انگیزه طرف رو از بین میبره و جاهایی میتونه ترغیب کننده باشه بنا به روحیات طرف مقابل
برای من ثابت شده که عبارت "تو میتونی" هم میتونه به اندازه ی عبارت "تو نمیتونی" مخرب باشه و حتی بدتر، خیلی از پتانسیل های راهگشا رو به دلیل ایجاد توهم خراب کنه
به نظرم یکی از دلایل سهل انگاری ها و عدم موفقیت هامون همین عبارت هایی مثل تو میتونی، تو بهترینی و تو به بهترین شکل انجامش میدی هستند.
برای من تقریبا هر سستی و کاهلی که در زندگیم داشتم، ناشی از این تصور همیشگیم بوده که هر کاری رو هر زمانی که بخوام میتونم به بهترین شکل انجام بدم. و این باعث شده که حتی انجامش ندم! چه از ترس بهترین نبودن و چه از تصور 'توانایی بهترین در لحظه های پایانی بودن'
و اینگونه خیلی راحت گاهی تشویق ها و اعتماد بنفس، نتیجه ی عکس میده.
حتی میتونه مخربتر از تو نمیتونی بشه چون با توهمات قهرمانانه، دست از تلاش کردن برمیداریم!
به این ترتیب تواناییهایی کشته میشه که میتونست برامون سازنده باشه و نباید فراموش کنیم که زمان به عقب برنمیگرده و اکثر مواقع جبران کاستی هایی که در زمان های قبل داشتیم، از تلاش کردن در همان لحظه به مراتب سخت تره
