من آدم ورزشی نیستم، اما بحث المپیک برای همه جذابه، برای همین بیشتر توی فضای مجازی مسابقات رو دنبال می‌کردم. به دید من المپیک ۲۰۲۴ پاریس، فقط برای نشون دادن مهارت‌های ورزشی نبود! این رویداد به ما یاد داد که زندگی پر از درس‌های مهمه، حتی خارج از مسابقات. توی این المپیک ورزشکارهای زیادی بودن که با مشکلات شخصی خودشون مبارزه کردن. بعضی از اون‌ها حتی معنی موفقیت رو عوض کردن! داستان هر کدوم از این قهرمان‌ها پیامی دارن و می‌تونن به ما برای ادامه مسیر زندگی‌مون انگیزه بدن.
سیمون بایلز، ژیمناست معروف آمریکایی، توی المپیک ۲۰۲۰ توکیو به‌دلیل اولویت‌دادن به سلامت روانش، از مسابقات کناره‌گیری کرد. اون بهمون نشون داد که اهمیت سلامت روان، فراتر از هر مدال طلا می‌توونه باشه.
سیمون با قدرت به المپیک ۲۰۲۴ پاریس برگشت و موفق به کسب اولین مدال طلای آمریکا بعد از هشت سال شد. این بازگشت تاریخی نه تنها سیمون رو به پرافتخارترین ژیمناست جهان تبدیل کرد، بلکه اون رو به نمادی از استقامت و خودمراقبتی ساخت.
یوسف دیکچ، ورزشکار رشته تپانچه بادی، بر خلاف سایر رقبا با عینکی معمولی و گوش‌گیر‌هایی که خیلی جلب توجه نمی‌کردن، توی مسابقات حاضر شد و موفق به کسب مدال نقره شد.
این موفقیت به ما یادآوری کرد که تمرکز روی مهارت‌ها و توانایی‌ها چقدر می‌تونن از چیز‌های دیگه مهم‌تر باشن.
سن تو، محدودیت تو نیست! توی المپیک ۲۰۲۴ پاریس، ژنگ هائوهائو، ۱۱ ساله از چین توی رشته اسکیت بورد و خوان آنتونیو خیمنز، ۶۵ ساله از اسپانیا توی رشته سوارکاری، به‌عنوان جوان‌ترین و مسن‌ترین ورزشکاران المپیک شناخته شدن.
این دو ورزشکار به ما نشون دادن که توی هر سنی می‌شه به رویاها دست پیدا کرد. می‌شه، کافیه بخوای، بلند شی و تلاش کنی.
این باور که نمی‌شه هم‌زمان تحصیل و ورزش رو به‌طور جدی دنبال کرد، توی المپیک امسال به چالش کشیده شد. لی کیفر، دانشجوی پزشکی که توی رشته شمشیربازی به مدال طلا دست یافت و کیت داگلاس، دانشجوی رشته آمار در مقطع کارشناسی ارشد که مدال طلای ۲۰۰ متر شنای قورباغه رو کسب کرد.
این افراد نماد اراده و تلاش هستن که هم توی تحصیل و هم توی ورزش به موفقیت رسیدن.
کارلوس یولو، ژیمناست فیلیپینی، با اولین حضورش توی المپیک ۲۰۲۰ موفق به کسب هیچ مدالی نشد؛ اما کارلوس از این شکستش ناامید نشد و با تلاش بیشتر به المپیک ۲۰۲۴ برگشت و موفق به کسب مدال طلا شد.
این به ما یادآوری می‌کنه که شکست‌ها پله‌هایی به‌سوی موفقیت هستن. پس ناامیدی رو بذار کنار!
نواه لایلز، دونده آمریکایی، با اختلاف تنها ۵ هزارم ثانیه حریف خودش رو پشت سر گذاشت و مدال طلا رو به‌دست آورد. اسم این پیروزی رو شانس نگذاریم!
این پیروزی نشون می‌ده که گاها با یکم تلاش بیشتر می‌شه به موفقیت‌های بزرگ‌تری دست پیدا کرد. پس بیاین باور کنیم که همیشه جا برای تلاش بیشتر وجود داره!
با وجود تنش‌های سیاسی بین کره شمالی و کره جنوبی، ورزشکاران این دو کشور توی المپیک کنار هم ایستادن و با هم عکس دسته‌جمعی گرفتن؛ اما لازم نیست انقدر دور بریم!
کیمیا علیزاده که المپیک قبلی با پرچم ایران مبارزه کرده بود، این بار با پرچم بلغارستان به میدان آمد و با ناهید کیانی که نماینده ایران بود، مبارزه کرد. پس از این رقابت، این دو دخت ایرانی همدیگرو به آغوش کشیدن.
فراموش نکنیم که هیچ استاندارد واحدی برای اینکه یک ورزشکار باید چه شکل یا ساختار بدنی داشته باشه، وجود نداره! چیزی که توی این مسیر اهمیت داره، اشتیاق، نظم و اراده‌ست. همه ما می‌تونیم از این‌ها توی زندگی شخصی‌مون استفاده کنیم و توی مسیر موفقیت قدم برداریم.
توی این المپیک، چه چیز‌هایی به‌نظر تو اومد؟
