پخش فیلم کروئلا و چند فیلم جدید دیگر، خبر از این میدهند که بازی در نقشهای ضدقهرمان برای اما استون جذابیت بیشتری پیدا کرده و به گفتۀ خودش، در این نقشها احساس رهایی زیادی میکند. برای آشنایی با این بازیگر توانمند که برنده جایزه اسکار نیز بوده، با فیلیمو شات همراه باشید.
از چهار سال پیش که اما استون برای فیلم موزیکال لالالند (La La Land) برندۀ جایزۀ اسکار شد، این بازیگر ۳۲ ساله قدم در مسیر جدیدی گذاشته است. بازی در فیلم سوگلیاینها بخشهایی از گفتگوی ما هستند:
«اواسط فیلمبرداری لالالند بود که در مورد پروژۀ کروئلا چیزهایی شنیدم، و بازی کردن در نقش یک شرور برایم جذابیت زیادی داشت؛ چون تنها نقش تقریباً منفی که تا اونزمان بازی کرده بودم سالی بولز در تئاتر میخانه (Carabet) بود. نقش یک دختر معتاد که تصمیمهای غیرعاقلانهای میگرفت.
فکر کردن به این نقش خیلی هیجان انگیز بود. بعد از لالا لند، در مینی سریال مجنون (Maniac) و فیلم سوگلی (Favorite The) نقشهای متفاوتی بازی کردم. بازی کردن در نقش این زنها رو دوست داشتم؛ چون اونها آدمهایی بودن که اهمیت نمیدادن بقیه در موردشون چی فکر میکنند، و حتی در زندگی شخصیام روی این موضوع کار کردم، و یک نوع همزیستی جالب برقرار شد.»
«دقیقاً همینطوره. ولی به نظر من ابیگیل اخلاقی داره که کروئلا اون رو نداره: ابیگیل تلاش میکنه خودش رو معصوم و بیگناه نشون بده، ولی من چنین چیزی رو در کروئلا نمیبینم. چون کروئلا شخصیت رهایی هست. کروئلا کاملاً خودشه و از این عصبانیه که چرا تمام این مدت این موضوع رو پنهان میکرده.»
«جدا از بازیگر بودن، به نظرم این سوالیه که باید از همۀ افراد پرسیده بشه: شما کسی هستید که سعی میکنه لبخند به لب مردم بیاره، یا کسی که فقط میشینه و نگاه میکنه؟ من شخصاً، بهعنوان امیلی، آدمی هستم که دوست دارم آدمها رو خوشحال کنم و کاری کنم که احساس رضایت و راحتی داشته باشند. فکر نمیکنم که این کار رو از روی عمد یا نیت خاصی انجام بدم، بلکه ذاتاً اینطوری هستم. ولی وقتی که سنات میره بالاتر، متوجه میشی که مجبور نیستی همیشه این کار رو انجام بدی. (The Favorite) ثابت کرد که او میتواند جسارت را به خوبی معصومیت بازی کند، و حالا علاقۀ اما استون برای حضور در نقش شخصیتهای شرور با بازی در فیلم کروئلا، لایو اکشن ۱۰۱ سگ خالدار کمپانی دیزنی، یکبار دیگر تحقق پیدا کرده است.
استون میگوید: «من عاشق شخصیت کروئلا هستم. البته منظورم این نیست که از کارهایی که او انجام میدهد خوشم میآید، چون کروئلا مسلماً از نظر روانی بیمار است، ولی شخصیت او در کل برایم خیلی جذاب است.»
در این فیلم، کروئلا د ویل هنوز تبدیل به شکارچی سگها نشده است: او دختری یتیم به نام استلاست که برای راه پیدا کردن به صنعت مد بریتانیا -که مالک آن طراحی متکبر و خطرناک به نام بارونس است (با بازی اما تامپسون)– شخصیتش را به ضد قهرمانی شرور به نام کروئلا تغییر میدهد.
این داستان با داستان زندگی خود اما استون هم شباهتهایی دارد: استلا موهایش را قرمز رنگ میکند، درست مثل استون، که موهایش به طور طبیعی بلوند است و برای بازی در اولین فیلمش یعنی سوپر بد (superbad) آنها را رنگ کرد. او همینطور شخصیت عمومی (کاری)اش را شخصیت متفاوتی از خودش میداند و میگوید: «اسم اصلی من امیلی است، و وقتی که کسی مرا اِما صدا میکند متوجه میشوم که مسأله کاری است.»
البته بلندپروازیهای کروئلا هم کم شبیه به استون نیست: زمانی که اِما استون در دورۀ نوجوانی میخواست پدر و مادرش را برای ادامۀ حرفۀ بازیگری در لسآنجلس متقاعد کند، یک پاورپوینت برایشان درست کرد تا از علاقهاش به این کار بگوید.
او در یکی از فوتوکالهای اخیر به من گفت: «خدای من، هیچوقت تصور چنین موقعیتی را نمیکردم. حتی جرأت تصورش را نداشتم. همۀ چیزی که من آن روزها میخواستم این بود که در یک سیتکام نقش یک دختر را بازی کنم!»
منبع: فیلیمو شات