فسخ قرارداد یکی از مسائل مهمی است که در عقد قرارداد های ملکی نظیر خرید و فروش و رهن و اجاره ایجاد می‌شود. وقتی که طرفین برای ثبت قرارداد در مراکز و مشاورین املاک حاضر می‌شوند تا زمانی که برگه توافق نامه را امضا نکنند، نمی‌توان آن معامله را تمام شده دانست.
در برخی از موارد فسخ قرارداد به ضرر یکی از طرفین می‌شود. به دلیل جلوگیری از تضرر یکی از طرفین، قوانینی ایجاد شده که باید در هنگام عقد و نوشتن قرارداد به آن دقت شود. در این مقاله، گذری خواهیم داشت به این موضوع، تا افرادی که نیاز دارند، بتوانند از این مقاله برای رفع مشکلات حقوقی خود استفاده کنند. پس تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
قبل از اینکه به موارد قانونی و چگونگی رسیدگی به فسخ قرارداد بپردازیم، در مورد این موضوع، توضیحی را برای درک بهتر این مسئله بیان می‌کنیم:
" اگر بخواهیم از نظر لغوی، فسخ را معنی کنیم، به این صورت است که فسخ یعنی نقص کردن و تباه کردن. اما در این مورد یعنی فسخ قرارداد معنای متفاوتی برای آن بیان شده است. فسخ کردن قرارداد یعنی منحل کردن و ابطال ارادی قرارداد توسط یکی از طرفین معامله که منجر به نقص قرارداد می‌شود. لازم است ذکر کنیم که در مواردی نیز این فسخ کردن توسط سوم شخص و یا حتی دو طرف معامله انجام می‌شود."
حال در این مورد قانون و مقرراتی تعیین شده است که ما در ادامه به آن پرداخته و شما را با آن بیشتر آشنا می‌کنیم.
مقاله پیشنهادی: ابطال و فسخ مبایعه نامه چگونه است؟
وقتی که صحبت از فسخ قرارداد می‌شود، اکثر افراد تنها به املاک می‌اندیشند. ولی نکته قابل توجه این است که در هر موردی که قراردادی وضع شود، امکان فسخ قرارداد نیز وجود دارد. قانون با توجه به ویژگی‌های هر یک از این موارد نکاتی را قالب ماده قانونی بیان کرده که طرفین باید به آن دقت کافی داشته باشند. طبق قانون هر یک از طرفین اگر خلاف آن چه که باید انجام شود، عمل نمایند، موظف به پیروی از قانون بوده و در غیر این صورت باید از طریق دادگاه اقدام به حل نمایند.
به جز معاملات خرید و فروش و همچنین رهن و اجاره، فسخ های قرارداد به صورت زیر بیان می‌شوند:
افراد زیادی هستند که زمینی را در اختیار پیمانکار قرار داده و با توجه به قرارداد و مفادی که در آن ذکر کرده‌اند، اقدام به ارائه خدمات می‌کنند. هر یک از طرفین در صورتی که از مفاد قرارداد سرپیچی کند، طرفین می‌توانند درخواست فسخ نمایند. ولی باید برای اقدام به فسخ، نکات و مستندات قابل قبولی را ارائه کنند.
در صورتی که فسخ قرارداد توسط کارفرما ابلاغ شده باشد، در مدت زمان ده روز پیمانکار موظف است، دلایل خود را مبنی بر نادرست بودن دلایل کارفرما تحویل داده و در این صورت می‌تواند مانع فسخ شود. مطلب فوق طبق قانون 47 شرایط عمومی پیمان برای کارفرمایان و پیمانکاران بیان شده است.
اگر کارفرما بخواهد بدون در نظر گرفتن مراجع قانونی و اجرای فسخ، مسیر طولانی را پشت سر بگذارد، بدون حضور پیمانکار با توجه به ماده الف 46 قانون پیمان قادر است، بدون حضور پیمانکار، معامله را فسخ کند. در صورتی که پیمانکار مخالفت داشته باشد، می‌تواند با ارائه مدارک و مستندات از خود دفاع نماید.
لازم است بدانید که زمانی یک پیمانکار قادر است، درخواست فسخ نماید که یکی از موارد فوق رخ داده باشد. تأخیر در پرداخت بودجه تعیین شده، اجرا نکردن مفاد قرارداد تعیین شده از مهم ترین نکاتی است که حق فسخ را به پیمانکار می‌دهد.
مقاله پیشنهادی: نحوه تنظیم قرارداد مشارکت در ساخت
