در كشور ما منظور از نایلكس، درواقع فیلم پلی اتیلن سنگین است كه بیشتر به شكل نایلون ركابی فروشگاهی مورد مصرف قرار می گیرد. در كشورهای دیگر معنای نایلکس متفاوت است. قابل ذکر است که مواد تشكیل دهنده نایلکس تنها سامل پلی اتیلن سنگین نیست ولی می‌توان اظهار داشت که حداقل ٨٠ درصد مواد تشكیل دهنده آن را، پلی اتیلن سنگین تشکیل داده است و مابقی آن پلی اتیلن سبك است كه دلیل استفاده این ٢٠ درصد، خاصیت براقی، دوخت پذیری بهتر و لطافت نایلکس آن است. در گذشته بیشتر نایلون‌های فروشگاهی و كیسه زباله ها تشكیل شده از پلی اتیلن سبك بودند كه این روزها جای خود را به پلی اتیلن سنگین یا همان نایلكس داده اند.
معمولا مواد اولیه نایلون از پلی اتیلن به عنوان پلیمر پایه در تولید نایلون‌ها و نایلکس‌ها استفاده می‌شود. با ایجاد ترکیب میان گاز طبیعی و نفت خام، سنتز شیمیایی در اتیلن موجود در آن‌ها رخ می‌دهد. در اثر این پدیده پلی اتیلن تولید می‌شود. ساختار پلیمرها در اثر کنار هم قرار گرفتن زنجیره‌ای بلند از منومرها به وجود می‌آید. در پلی اتیلن نیز زنجیره‌ای بلند از اتم‌های کربن به صورت دو به دو با پیوندهای دوگانه به هم متصل شده‌اند و در شاخه‌های آن‌ها نیز اتم‌های هیدروژن به کربن‌ها وصل می‌شوند.
پلی اتیلن‌ها به عنوان گروهی از مواد پلیمری، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشخصی هستند. بسیار مرسوم است که به کمک اضافه کردن برخی مواد افزودنی به پلیمرها، خواص آن‌ها را تقویت کرد. در فرمول تولید نایلون‌ها، مواد افزودنی را به منظور ارتقای مقاومت کشسانی، تنظیم شبکه ساختاری و افزایش شفافیت سطح نایلون‌های پلی اتیلنی انجام می‌دهند.
در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی، نایلون را از پلیمرهایی که دارای ساختار پلی آمیدی هستند، تولید می‌کنند؛ اما در ایران، نایلون‌ها به کمک فیلم‌های دمشی که از پلی اتیلن به دست می‌آیند، تولید و روانه بازار می‌شوند. در این قسمت لازم است به یک سوال مهم و اصلی در رابطه با مواد اولیه نایلون‌ها پاسخ دهیم که چرا از پلی اتیلن در تولید نایلون‌ها استفاده می‌شود؟
پاسخ این پرسش به دو ویژگی بسیار مهمی که در پلی اتیلن وجود دارد، ختم می‌شود. پلی اتیلن به عنوان یک ماده پلیمری، دارای خاصیت گرمانرم است. به این ترتیب وقتی در معرض حرارت قرار می‌گیرد، نرم و منعطف می‌شود. نایلون‌ها نیز با حرارت دادن پلی اتیلن تولید می‌شود؛ بنابراین نایلون‌ها همواره دارای ظاهری نرم و منعطف خواهند بود. مشخصه دوم پلی اتیلن، مقاومت بالای آن در برابر ضربه است که منجر به افزایش چغرمگی آن می‌شود. به همین دلیل پلی اتیلن گزینه مناسبی برای تولید نایلون‌ها به شمار می‌رود.
البته مزایا و مشخصات خوب دیگری نیز برای پلی اتیلن می‌توان بر شمرد؛ از جمله این که پلی اتیلن‌ها به هیچ عنوان سمی نیستند و مصرف آن‌ها هیچ‌گونه خطری برای سلامتی انسان ندارد. همچنین به طور کلی در شرایط آب و هوایی معمولی نامحلول است و تنها تحت شرایط خاصی از جمله حرارت دادن آن در هیدورکربنات‌ها یا هالوژن هیدروکربنات‌ها می‌توان آن را حل کرد. در ادامه خواهید دید که پلی اتیلن‌ها در گریدهای با وزن مختلف در بازار عرضه می‌شوند.
تا اینجا متوجه شدیم که دلیل استفاده از پلی اتیلن به عنوان مواد اولیه تولید نایلون چیست؟ حال وقت آن رسیده است که به ارزیابی گریدهای مختلف پلی اتیلن بپردازیم. مبنای دسته‌بندی گریدهای مختلف این ماده پلیمری، چگالی آن‌ها است. آن چیزی که باعث تغییر چگالی پلی‌اتیلن‌های تولیدی می‌شود، تفاوت در نوع زنجیره پلیمر و تعداد شاخه‌های متصل به شاخه اصلی است.
اینکه انواع مواد اولیه نایلون چیست و چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند، در حال حاضر برای ما روشن شده است. اما سوال مهم بعدی این است که ترکیب مواد اولیه نایلون چیست و چگونه انواع نایلون ها و نایلکس‌های موجود در بازار تولید می‌شوند؟
بهترین ترکیب مواد اولیه برای تولید نایکس عبارت است از: ۲۰ واحد پلی‌اتیلن سنگین فیلم، ۳ واحد پلی‌اتیلن سبک فیلم، ۲ واحد پلی‌اتیلن سبک خطی، ۱۰ احد اف ۷۰۰۰ مهر، ۵ واحد ۵۱۱۰ آریاساسول، ۵ واحد ایکس ۵، ۳ واحد ۰۰۷۵ یا ۰۲۰، ۲ واحد ۲۰۹ ال ال دی امیرکبیر و یک درصد شفاف کننده.
۱۸ واحد اف ۷۰۰۰ مهر، ۱۸ واحد بی ال ۳، ۱ واحد ۲۰۹ ال ال دی امیرکبیر و ۱ واحد ۰۰۷۵ یا ۰۲۰ برای تولید کیسه فریزر با یکدیگر ترکیب می‌شوند. در تولید کیسه فریزر به هیچ عنوان از مواد شفاف کننده یا هر افزودنی دیگری استفاده نمی‌شود
آدرس سایت:
https://karaplast.ir/
