معرفی کتاب : امامیه و مذهب اسماعیلیه
كندوكاوی در بنیاد فرقه‌های امامیه : اثنی عشریه ، باطنیه ، صباحیه ، اسماعیلیه و فرقه‌های صوفیه
مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی
تقدیم به:
روح شهید شاهد دكتر علی شریعتی
تاریخ تألیف : 1383
تعداد صفحه:95
برای دانلود کتاب " امامیه و مذهب اسماعیلیه" کلیک کنید.
دانلود کتاب صوتی "امامیه و مذهب اسماعیلیه" اثر استاد خانجانی:
49- کتاب صوتی (1) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (2) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (3) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (4) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (5) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (6) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (7) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (8) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (9) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (10) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
49- کتاب صوتی (11) امامیه و مذهب اسماعیلیه – ۱۳۸۳
***
فهرست مطالب کتاب:
مقدمه
1ـ ظهور مُرتاضی مُسلّح
2ـ رسول عقل و رسول قیامت
3ـ یگانگی مهر و قهر : توحید معانی
4ـ یگانگی صداقت و سیاست
5ـ فائق آمدن بر دیالكتیك (ثنویت)
6ـ نبوّت و امامت
7ـ ظاهر و باطن دین
8ـ نخستین تفرقه ها در صدر اسلام
9ـ نخستین جامعۀ امامیه
10ـ شیعه و سُنّی
11ـ جدائی امامت و حكومت: سرِّ غیبت امام
12ـ پیدایش فرقه های امامیه
الف ـ مُرجئه
ب ـ جبریه و قدریه
ج ـ شیعۀ علی (ع)
د ـ فرقۀ غالیه (غلاة شیعه)
13 ـ ظهور تشیّع انقلابی
14 ـ ظهور اسماعیلیه
منابع تاریخی دربارۀ اسماعیلیه
ماهیت اسماعیلیه
نخستین بانیان عرفان انقلابی و انقلاب عرفانی
تاریخچه‌ای از نخستین داعیان اسماعیلیه
15 ـ پیدایش قرامطه
16 ـ حكومت فاطمیان
17 ـ نهضت حسن صباح :
افسانۀ فدائیان
قیامت الموت
18 ـ اسماعیلیه پس از حمله مغول
19 ـ فرقه‌های صوفیه و اسماعیلیه
20 ـ عرفان اسماعیلیه و ماتریالیزم
21 ـ اسلام انقلابی (ظهور مجدّد اسماعیلیۀ صبّاحی)
22 ـ معمای شجره و نژاد
23 ـ حماسۀ عشق عرفانی
كلام آخر
***
مقدمه :
سخن از «اسماعیلیه» فقط سخن از یك فرقه از میان دهها فرقۀ اسلامی و امامی و صدها فرقۀ مذهبی در تاریخ جهان نیست. سخن از حقی است كه هست و نیست. سخن از مذهب و حكمت و مرامی است كه یكی از درخشانترین اوراق معنویت و معرفت بشری را پدید آورده ولی اینك هیچ نشانی ندارد و به عنوان یك مذهب عامیانه هم قابل طرح و بررسی نمی آید و بلكه با دهها كتابی كه در قرن اخیر توسط اروپائیان به نگارش آمده، این مذهب بعنوان یك مذهب شدیداً ضاله و ملحد به جهان معرفی می‌شود و می‌رود كه این اوراق تابناك معرفت دینی ملبس به پوستین وارونه‌ای شود و تا ابد به لعنت خلق مبتلا گردد همچون مكتبی كه اشد پلیدی و شقاوت را لباس دینی پوشانیده بوده و اینك بواسطۀ محققین اروپائی كشف می گردد و به جهانیان عرضه می شود كه مبادا دوباره به آن گرایش یابند.
آیا این عجیب نیست؟
این مستشرقین و اسلام شناسان و شیعه شناسان سینه چاك مبادرت به كشف حقیقت اسلام و تشیّع می كنند و مسلمین و شیعیان را از انحراف مصون می دارند!؟
از طرفی دگر اسلام شناسان صدیقی چون هانری كوربن در چندین رساله استخوان بندی بنیادین حكمت و عرفان اسلامی را در امامیه می داند و آنرا بطور خاصی از اسماعیلیه می خواند و اكثر نوابغ حكمت اسلامی چون شیخ اشراق، بوعلی‌سینا، مولای رومی، عطار نیشابوری، و حتی ملاصدرا را به این فرقه منسوب می كند و در این راه به مبالغه‌ای شدید مبتلا می‌گردد كه البته از روی غرضی نیست و بلكه از روی خوش بینی خارق العاده‌ای می‌باشد كه نسبت به حكمت امامیه دارد .
آقای دكتر اسدالله مبشری در مقدمۀ مفصّلی كه بر ترجمۀ «تاریخ فلسفۀ اسلامی» اثر كوربن نوشته به این حقیقت اشاراتی دقیق و مهم نموده است كه نظر علاقه مندان را به آن معطوف می داریم و به تكرار آن نمی پردازیم.
اگر انگشت بر روی بسیاری از ستارگان ماندگار علم و هنر و ادب و حكمت وعرفان در تاریخ اسلام بگذاریم یا اسماعیلیه بوده‌اند و یا دارای اصل و نسب و سوابقی اسماعیلیه اند و یا دارای اساتید و مریدانی اسماعیلیه بوده اند و یا لااقل دارای رگه های از اندیشه اند كه وامدار متفكران اولیۀ اسماعیلیه می باشند.
این ویژه گی مربوط به مكتب امام صادق(ع) است كه اسماعیل در رأس شاگردان و مریدان نخبۀ پدرش قرار داشت. چه بسا بهتر می بود كه این جریان را «صادقیه» و یا «جعفریه» بنامند تا اسماعیلیه. همانطور كه این مكتب ریشه در تعالیم امام محمّد باقر(ع) داشت كه «باقریه» نام داشت و بر علمی كردن معارف قرآنی اصرار می ورزید كه خود بانی علوم قرآنی و «شكافندۀ علم» نامیده می شد. بهر حال ویژه گی جریانی كه در تاریخ به «اسماعیلیه» معروف شده همانا اصالت علم و علمی كردن دین و تفسیر و تأویل و تعین آیات قرآنی براساس عقل و واقع نگری‌می باشد.
و همین امر موجب پدید آمدن اندیشه های انقلابی و عدالت جویانه در جنبۀ اجتماعی اسلام گردید كه بر مدار اسماعیلیان خودنمائی می كرد و با نهضت حسن صباح به اوج شكوفایی رسید و بانی اسلام و شیعۀ انقلابی شد كه تا به امروز ادامه یافته است. همواره علمی كردن معنویات موجب انقلابات اجتماعی هم بوده است همانطور كه مثلاً در تاریخ جدید جهان، جریان علمی كردن فلسفه منجر به انقلابات سوسیالیستی شد.
امروزه اسماعیلیه یكی از مهجورترین و مغمومترین و متهم ترین فرقه های مذهبی در جهان اسلام است و در زیر بار كوهی از اتهامات ناحق، كمرش در حال شكستن است تا آنجا كه هنوز هم در قرن بیستم و آغاز هزارۀ سوم میلادی، كه عصر آشكاری و آزادی عقیده است، تقیه را ترجیح می دهد. و این تقیه آنگاه به اوج میرسد كه مجبور می شود وجود امامان حاضر خود در اروپا را توجیه و تقدیس نماید و نمی تواند و لذا به نوعی بی هویتی اجباری مبتلا می گردد و به‌همین دلیل گروه گروه از نسل جدید بكلی اسماعیلیه بودن خود را انكار می‌كنند و خود را از این تناقض روانی میرهانند چرا كه كاخ نشینی و اشرافیت به هیچ وجه كمترین سنخیّتی با امامت نمی‌تواند داشت. و این تناقض آنگاه به شدتی غیرقابل تحمل می رسد كه سخن از حسن صباح بمیان آید.
چرا كه برای اسماعیلیه، پس از امامان صدر اسلام هیچ شخصیت دینی همچون حسن صباح درخشش مؤمنانه و عارفانه و زاهدانه و عادلانه نداشته است كه از دو جانب مورد تردید قرار می گیرد : یكی از جانب مستشرقین اروپائی كه اسوۀ پلیدی و شقاوت و آدمكشی معرفی شده است و دیگر از جانب موجودیت عینی و سنت زندگانی امامان آقاخانی كه در اروپا ساكن هستند و زندگی اوناسیسی و اشرافی خود را عین امامت ساخته و علناً پیروان خود را نیز به چنین نوعی از زندگی دعوت می‌كنند و لیبرالیزم و مدرنیزم صنعتی غرب را به عنوان كل حیات دینی اسماعیلیه ارائه می‌كنند.
