367- خدای من بس دقیق و حکیم و رند و آگاه و بینا بر اسرار بشر است و هیچکس نمی تواند فریبش دهد. و مچ همه را می گیرد و در اکثر موارد صدایش را درنمی آورد و ستاری می کند ولی به بشر تفهیم می کند مکرها و ظلم هایش را پنهان و آشکار!
368- خدای من چنان مهربان است که اگر همه مهربانیهای بشریت را یکجا در مقابل مهر او قرار دهیم جز جفا و شقاوت و حماقت و دروغ و بازی نیست.
369- خدای من برخلاف خدای افلاطون و سهروردی آنقدر ساده و سهل الوصول و حیّ و حاضر و قابل درک است که نوشیدن آب و بلکه نفس کشیدن در قبالش امری سخت و شاقه است. خدای فلسفه و فلاسفه، ابلیس است. بخدا که این سخن حق است زیرا خدای کافران دور و دست نیافتنی است در حالیکه خدای مؤمنان از رگ گردن نزدیکتر است.