همواره سخن از فرصت های شغلی و علمیو اقتصادی و امثالهم است ولی سخن از فرصت زندگی کردن نیست.
فرصت زندگی کردن همان زندگی کردن است نه زندگی شدن.
بودن است نه بوده شدن.
زیستن نه زیسته شدن!
اکثر انسانها زندگی نمیکنند زیرا هرگز انتخابی در نزد خود و ورای القاعات و جبرها ندارند و این دیگرانند که در آنها و بجای آنها انتخاب میکنند و زندگی میکنند.
اکثر ما همواره انتخاب میشویم
و هرگز شهامت انتخاب کردن نداریم.
به همین دلیل همواره به دیگران فحش میدهیم و دیگران و شرایط را عامل بدبختی خود میخوانیم.
ما همواره فرصتهای انتخاب کردن را از دست میدهیم و نمیتوانیم به اوضاع و شرایطی که به ما تحمیل میشوند نه بگوئیم و انتخابی منحصر بفرد خودمان داشته باشیم زیرا هرگز بخودمان باور و یقینی نداریم و لذا به هر رنگ و همراه جماعت میشویم تا مسئول نباشیم و مورد سئوال قرار نگیریم.
و اینست که ریاکار شده و نقاب ایثار بر صورت خود میزنیم و شهیدنمائی میکنیم: فقط بخاطر شما!
این ایثار از انتخاب و مسئولیت است که در واقع ایثار ضد ایثار و اشد مکر است:
بخاطر همسر و فرزند، بخاطر والدین، بخاطر جامعه، بخاطر دوستان و... و نام این دغلبازی را عشق نهاده ایم تا مسئولیت زندگی خود را به گردن دیگران بگذاریم.
«و در آن روز اگر بگوئید تقصیر بدبختی ما به گردن والدین و همسر و فرزندان و فامیل و جامعه و حکومت و رهبران و دوستان و... است از شما پذیرفته نمیشود چون دروغ میگوئید و میدانید که دروغ میگوئید.» قرآن–
سر خود و خدا کلاه مگذارید.
📗دائرة المعارف عرفانی،جلد پنجم،فصل سوم
✏️مؤلف : استاد علی اکبر خانجانی
📆 تاریخ تألیف :1389 ه.ش
🔽لینک برای دانلود رایگان این کتاب:
https://www.khanjany.org/theosophical-encyclopedia
#فرصت_زندگی #زندگی_کردن #زندگی #انتخاب #انتخاب_کردن #انتخاب_شدن #شهامت_انتخاب
