هر یک از اکثر آدمها ،در یک واقعه ای و در یک جای زندگی و در یک زمانی به ناگاه ساقط شده و جامانده و وجودش بی صاحب در نهر زمان بدست این و آن بوده و راه سپرده است و بناگاه جانش نیز از میان بر می خیزد ،یعنی روحش از میان می رودو تنش می افتد و به او خبر می دهند که :
بیامی خواهند بدن تو را دفن کنند.واو تا قیامت بر سر خاک خود مینشیند و زار می زند و تاسّف می خورد بر آنچه که بر سر بدنش آمده است.
او به خودش خیانت کرده است و وجودش را رها کرده و رفته است....
منبع:کتاب پدیده شناسی ذهن،صفحه 14،نویسنده :استاد علی اکبر خانجانی
