۳۷۱. اساسیترین شرک آدمی، شرک با تن خویش است که تنبلی (تن - بلی) نامیده میشود و برخی از احکام شرع برای مبارزه با این شرک است.
۳۷۲. آدمی با مرگش روحش به سوی خدا میرود و تنش خاک میگردد و آنچه که میماند، وجود محض و منِ مفرد و ناب او است. و لذا انسان مشرک با مرگش حس نابودی میکند و این همان دوزخ است.
۳۷۳. کل جهان هستی و موجوداتش از ذرات تا کرات و جمادات و نباتات و حیوانات و نیز تن و روح آدمی به همراه حواس و اعضا و جوارح، کارگاه خلقت انسان است تا انسان وجود یابد همچون خدا. و شرک این است که انسان این موجودات را وجود خود میپندارد و با آن شریک و همانند میشود، تا آنجا که اصلا خود و وجودش را به نسیان میسپارد و ابزار خلقت را وجود خود میپندارد که اولین و آخرین این ابزارها تن او است. و لذا تن، اساسیترین و دائمیترین شرکها است، شرک تنبلی!
۳۷۴. انسان نه تنها تن خود نیست، بلکه روح خود هم نیست..
منبع:کتاب توحید عملی،اثر استاد علی اکبر خانجانی
پیشنهاد می شود برای فهم بهتر این مطلب کل کتاب را بصورت مکتوب مطالعه فرمایید
استاد خانجانی مولف بیش از 178جلد کتاب بکر و بدیع می باشند که همگی آثارشان بصورت رایگان در اینترنت منتشر شده اند.