بیایید برای توسعه ایران قدمی برداریم.
ایران مشکل ندارد، آنکس که مشکل را به ایران نسبت می دهد مشکل دارد.
مجله اینترنتی کارگاه مدیریت // دکتر حجت بقایی به عنوان مشاور تحقیق و توسعه در صفحه شخصی خود با انتشار مطلبی از عموم مردم و نخبگان برای همیاری در توسعه ایران دعوت کرد . در بخشی از پیام بقایی آمده است:
ایران زمینش را دارد ، خاکش را دارد ، آبش را دارد ، بارانش را دارد ، جنگلش را دارد ، جانوارنش را دارد ، معادنش را دارد ، نفت و گازش را دارد ، و سرجایش تا ابد ماندگار است .
حالا شمایی که می گویید ایران مشکل دارد چه دارید؟
هر چیزی دارید بابت ایران است.
هر ذره وجودتان متعلق به ایران است و آن وقت ، می روید و هرجا داد و هوار می کنید که ایران مشکل دارد .
در صورتی که ایران مشکلی ندارد ، ایران آنقدر خاک دارد که بتواند فرزندانش را در خود اسکان دهد ، ایران انقدر منابع طبیعی از انواع گیاهان تا جانوران دارد تا بتواند شکم فرزندانش را سیر کند .
ایران آنقدر منابع معدنی و معادن گران قیمت دارد تا خرج فرزندانش را بدهد ، و ایران آنقدر نفت و گاز دارد تا روشنی بخش خانه های فرزندانش باشد .
پس مشکل از ایران نیست ، مشکل از ایرانی است که به جای اینکه دستش را در مملکت خود دراز کند دست پیش دیگران دراز می کند .
ایرانی نسلی دارد که در طول تاریخ تمامی دشمنانش حسرت نسل ایرانی را داشتند .
و آنقدر این حسرت بود تا اینکه خواستند اصلاح نژادی کنند و نسل ایرانی را منقرض کنند.
و این نسل ادامه پیدا کرد ، هرچند این روزها در اغلب نقاط جهان ترکیبات ژنتیکی به دلایل مختلف روی داده است اما ایرانی که در ایران رشد یافته خون ایرانی در رگهای او جریان پیدا کرده ، هنوز می تواند فریاد بزند من ایرانی هستم.
و برای درخشش نام ایران و ایرانی ،من، شاگرد شما هستم.
می خواهم از شما بیاموزم چطور باید رشد کرد.
چطور می توان در جامعه ای که هیچ کس تو را نمی خواهد زندگی کرد .
چطور در بازاری که خریداری نداری . تجارت کرد .
و چطور ایده ها و ابتکارات و اختراعات خود را به تولید رساند .
من اینجا هستم در این گوشه سرزمینم ، در یکی از مظلوم ترین شهرهای دنیا ، رشت ، شهری که ثروتمند است ولی فرزندان خوبی ندارد ، مانند ایران ، چه کسانی آمدند و تکه های این ثروت را کندند و رفتند ، و زخمهای رشت را کسی درمان نمی کند، و هیچ دردی برای رشت بیش از این نیست که فرزندانش بنشینند و بگویند ، نمی شود که ، رشت چیزی ندارد .
رشت را ایران کوچک می دانم ، چرا که تاریخش فوق العاده پربار و درخشان است.
رشت چند بار در طول تاریخ ناجی ایران بوده است ، ولی از آن موارد چیزی نمی گویند.
رشت تا آنجایی که من می دانم بیش از سه بار کلا نابود شده است . یعنی شما رشتی اصیل نداری مگر تعداد انگشت شمار ، همانطور که گفتم شما ایرانی اصیل هم نداری . و حالا متوجه شدید چرا رشت را ایران کوچک می دانم .
حالا من هستم در رشت ، خیابان رسالت ، دقیقا در همان جایی هستم که یک زمان یک نفر به ایرانیان خیانت کرد و درب آسایشگاه سربازان وطن را قفل کرد و بعد هواپیماهای روسی رشت را بمباران کردند و در همین زمین حدود 4000 سرباز کشته شدند، و هیچ کس این موضوع را به یاد ندارد. چندی پیش برای گزارشی که ابتر ماند ، رفته بودم که پیرمردهایی بودند که آن حوادث را به خاطر داشتند . ولی تعجب کردند که من از کجا می دانم.
این است ایرانی ، یعنی فراموش کار . . .
از این نمونه دههاست در گذر زمان . و من در جایی هستم که دقیقا در همین زمین یک زمانی آلفرد نوبل قدم می زده است.
من می خواهم کما فی السابق به ایرانیان خدمت کنم.
هرچند من هم مانند شما آنچنان انگیزه ای برای همکاری با برخی ندارم ، لیکن به عشق ایران و به حرمت نانی که در سفره ها مان می آورد ، با هرکسی که برای اعتلای نام ایران کار کند همکاری می کنیم .
بیایید برای توسعه ایران ، قدمی برداریم .
من کوچکتر از آنم که بخواهم از اساتیدم دعوت کنم، اما تشنه آموختنم و دوست دارم در کنار اساتیدم توسعه را بیاموزم، و در کنار دوستان و همراهانم توسعه را لمس کنم. بیایید توسعه را تجربه کنیم.
من ((قبل از اینکه در این محیط کوچک"مرکزگیلان" به دوری از دوستان و خانواده محکوم شوم)) شهرها و کشورهای بسیاری را در دوران مختلف زندگی ، رفته ، دیده ، یا در موردشان شنیده ام . اما هیچ کجای دنیا را مانند ایران ندیده ام .
شما هم سفرهایتان را بروید ، تجارتتان را انجام دهید ، برای رشد و ترقی خود و فرزندانتان تلاش کنید، اما حرمت نان وطن ، حرمت نام وطن ، و حرمت خون شهدای وطن را نگه دارید .
بیایید فرزندان لایقی برای ایران باشیم.
حجت بقایی ( مشاور تحقیق و توسعه )
