ویرگول(نمایشگاه،کنفرانس،میزگرد)، این گزارش برای دو روز پیش است ولی به نظرم نکات قابل توجهی دارد....
با بررسی رسانه های مختلف جهان به این نتایج می رسیم :
قدرت ایران در موشک ها و پهپادهاست.
هرچند که حجم تخریب این سلاحها در مقایسه با قدرت انفجاری بمب های امریکایی پایین است اما از لحاظ تعداد و پراکندگی و دقت، قابل توجه هستند. سلاح های جدیدِ رونمایی نشده هم احتمالا وجود دارد و یقینا ایران به همین چیزهایی که نمایش داده ، اتکا نمی کند.
ضعف ایران در سیستم پدافندی است که کارآیی مطمئنی ندارد.
در مقابل موشک های بالستیک آسیب پذیر هستند. سلاح های روسی برای ایران قابل اتکا نیستند. گویا سامانه های اس 300 روسی در حمله اسرائیل از کار رفته اند.
اتکای ایران در سیستم پدافندی یا دافعه هوایی بیشتر بر سیستم دفاعی بومی خود ایران است. این سیستم اما در برابر بالستیک ها و موشک های سنگرشکن امریکایی احتمالا زیاد مؤثر نخواهد بود لذا ایران پیشاپیش پذیرفته است که در جنگ مستقیم با امریکا باید قربانی بدهد.
برهمین اساس سخن چندسال پیش رهبر انقلاب را باید بخاطر آورد که خطاب به امریکا فرموده بودند: دوران بزن و در رو تمام شده؛ بزنید می خورید! لذا جنگ بین ایران و امریکا را در همین جمله ایشان باید تحلیل کرد: امریکا بزنَد ، می خورَد.
اما گستره ای از تحولات منطقه ای، واکنش های جهانی، نوع بازی روس و چین، تحولات غزه، لبنان و رژیم صهیونیستی و نیز واکنش ملل متحد در عهدشکنی رژیم صهیونیستی بر آتش بس غزه همگی متغیرهایی هستند که بر نوعیت تصمیم امریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران اثرگذار خواهند بود.