اولین بارایی که نوشتن رو تمرین کردم احتمالا مثل همه شما تو مدرسه و واسه درس انشا بوده. هرچند موضوعات مذخرفی که توی زنگ انشا بهمون میدادن و میگفتن دربارشون بنویسید و ما هم فقط چند ساعت مونده به کلاس فردا درباشون رویا پردازی میکردیم و گنجشگ و جای قناری جا میزدیم و میگفتیم این تجربه خودمونه، ظاهرا هیچ وقت به کار نیومد اما فک میکنم وقتی که وارد فضای دیجیتال و کار سئو و محتوا شدم خیلی به کارم اومد.
تمام درسای ادبیات و زبان فارسی که از قضا قواعدشون تو مخ هم بود یه جورایی کمک کرده حداقل بتونم مفهوم حرفمو به مخاطبم برسونم چه با زبان عامیانه چه زبان رسمی. در کنار اینا جستجوگریم هم کمک کرده هر وقت خواستم چیزی بنویسم بتونم موضوعات خوبی رو کنار هم بچینم و نهایتا خروجی کار چیز بدی از آب درنیومده باشه و احتمالا یه کوچولو استعدادشو هم داشتم :))
این متن صرفا یه مقدمه است برای حضور تو فضایی که تا الان واردش نشده بودم و از الان بدم نمیاد که منم یکم توش خودی نشون بدم و واسه دل خودم وبلاگ نویسی کنم. پس شاید خیلی توش قواعد و اصول نوشتن مقاله رو رعایت نکرده باشم. بدم نمیاد چیزای جدیدی که یاد میگیرم رو با شما درمیون بذارم، گاهی از کار و بیزینسی که توش هستم بگم و گاهی هم از زندگی و اتفاقاتش.
بیشتر از هر چیزی خوندن و شنیدن درباره موضوعات روانشناسی شگفت زده ام میکنه. از نوجوونی هم بهش علاقه داشتم اما منم مثل همه شما دنبال علاقه ام نرفتم و اون چیزی رو خوندم که تو دانشگاه قبول شدم و مسیر کاری ای رو رفتم که ربطی به رشته دانشگاهیم نداشت و الانم تو نقطه ای هستم که ربطی به مسیر کاری 4 سال پیشم نداره. در واقع من خیلی گشتم تا الان اینجام.
خیلی جاها از حاشیه امنم خارج شدم تا بتونم علاقمو پیدا کنم و تو اون حوزه کار کنم. بگذریم، الان سئو کار میکنم و تا جایی که از دستم بربیاد استراتژی محتوای بیزینسایی که دستم هست رو میدم و به محتوای سایتایی که دستمه نظارت میکنم. گاهی هم به دوستانم که ازم کمک خواستن مشورت دادم که محتواشون چطور باشه براشون بهتره. البته این مشورتا صرفا بر حسب تجربه دیجیتالم انجام میشه.
به جز اینا گاهی عکاسی هم میکنم. دوستام منو به اسم گیرنده عکسهای پروفایل میشناسن :)) چون به عکس گرفتن بی هوا بسیار علاقه دارم و از قضا عکسای بدی هم نمیگیرم. به رقص علاقه دارم و براش کلاس میرم. یه کالیمبا دارم که خیلی ام دوسش دارم و تا دلتون بخواد میتونم از علایقم براتون بگم و این متنو کش بدم ولی اینکارو نمیکنم، هاهاها !
همه اینا رو گفتم که بگم من هنوز هم روانشناسی رو دوس دارم و الان دیگه خوندن و شنیدن درباره موضوعات روانشناسی بخشی از زندگیم شده و یه جوری باهاش عشق میکنم.
با این همه شرق و غرب و علایقی که دارم اما کارم سئو هست. بالاتر درباره اش گفتم اما برای کسایی که نمیدونن سئو چیه اگه بخوام ساده بگم این میشه:
«ما کاری میکنیم که وقتی شما یه کلمه رو تو گوگل سرچ میکنی سایت خودمون بالاتر از باقی نتایج قرار بگیره.»
بذار یه مثال واقعی بزنم که بهتر جا بیفته. من رو سایت کارن یدک که فروشگاه قطعات یدکی و آپشن خودرو هست، کار میکنم. حالا اگه شما تو گوگل بزنی «اسپرت کردن ساینا» بعد از نتایج عکس، اولین سایتی که میاد کارن یدکه.
یادتونه یه زمانی برا هر چیزی اولین نتیجه، دیجی کالا بود؟ یا الان ممکنه حتی ترب باشه. کار من اینه که سایت خودم رو تو معرض معرفی و دیدن شما که کاربر اینترنت هستی قرار بدم. کار باحالیه. سختی و استرسای خودشو داره اما دوست داشتنیه.
راستی یه چیزی بگم، نتایج گوگل هیچوقت ثابت نمیمونن و طی زمان و اینکه رقبا و باقی بیزینسا هم دارن مثل ما کار میکنن ممکنه نتایج تغییر کنن. از طرفی خود گوگل هم به همه کاربرا نتایج یکسانی رو نشون نمیده و بر حسب اینکه کی کجا قرار داره و چه کلمه ای رو جستجو میکنه یا چه سایتی بهتر نیازشو رفع میکنه نتایج رو متفاوت نشون میده.
میدونم دیر اومدم سراغ این سوال ولی من نسا ام. نسا!
معنی اسمم زنان هست و به قول معلم فیزیک پیش دانشگاهیم نماینده ای هستم از باقی خانم ها :))
البته من همچین ادعایی ندارم و این صرفا یه شوخیه. دوست داشتید صدام کنید به همین اسم صدا کنید چون اسممو خیلی دوست دارم. الانم دیگه بیشتر از این چیزی ندارم که تو این متن براتون دربارش بگم. امیدوارم حس و حال نوشتن زیاد بیاد سراغم و این صفحه از محتواهای من و نظرات و گفتگوهای شما پر بشه.
در آخر از خودم تشکر میکنم که بالاخره با من همراهی کرد و کمک کرد تا یه چیزی بنویسم و استارت وبلاگ نویسی به سبک ویرگول رو شروع کنم.
تا دیدار دوبارتون فعلا
