ترکیب «روزنامه‌نگار و نویسنده» را در بیوگرافی چهره‌های ادبی زیادی خوانده‌ایم و احتمالاً باید برایتان جالب باشد که بدانید این قشر قلم به دستی که ابتدا برای روزنامه و سپس در کتاب خودش به بیان عقایدش پرداخته، جایزه‌ای مثل «پولیتزر» را حتی از نوبل ادبی هم مهم‌تر قلمداد می‌کند، چرا که بنیان‌گذار آن یکی از معروف‌ترین روزنامه‌نگاران آمریکاست؛ جوزف پولیتزر که برای معرفی جایزه پولیتزر ابتدا باید خود او را شناخت.
در تعریف رایج این کلمه آمده است: «پولیتزر» مجموعه جوایزی در حوزه‌های روزنامه‌نگاری، ادبیات و موسیقی است که از معتبرترین جوایز دنیا به حساب می‌آید. این جایزه از سال ۱۹۱۷ به صورت سالانه با نظارت دانشگاه کلمبیا به روزنامه‌نگاران و نویسندگان، شاعران و موسیقی‌دانان اعطا می‌شود. جایزه «پولیتزر» به نام بنیان‌گذار آن «جوزف پولیتزر»، روزنامه‌نگار مجاری‌تبار آمریکایی قرن نوزدهمی نام‌گذاری شده است.
جوزف پولیتزر که مظهر روزنامه‌نگاری حرفه‌ای در آمریکاست، در اصل مجاری تبار بود و در ۱۰ آوریل ۱۸۴۷ از پدری بازرگان و مادری آلمانی و کاتولیک به دنیا آمد. او از روزهای جوانی به‌دنبال استخدام در ارتش بود ولی به‌دلیل دید کم و وضعیت نامناسب جسمی، هرگز تقاضایش برای ورود به ارتش اتریش پذیرفته نشد.
درباره پیمان خاکسار بیشتر بدانید
جوزف در سال ۱۸۶۴ به آمریکا مهاجرت کرد تا در جنگ داخلی آمریکا وارد میدان شود و به‌رؤیای خود برای حضور در ارتش، جامه عمل بپوشاند. پولیتزر پس از پایان گرفتن جنگ، کار خود را در روزنامه سنت لوئیس میسوری آغاز کرد و پس از چند سال کار و تلاش در این عرصه سرانجام سال ۱۸۶۹ در یک روزنامه آلمانی زبان به نام وست لیش استخدام شد.
جوزف پولیتزر به حزب جمهوریخواه آمریکا گرایش یافت و برای پیروزی هوراس گریلی در انتخابات ریاست‌جمهوری تلاش فراوانی کرد؛ ولی با شکست این کاندیدا در انتخابات سال ۱۸۶۹، حزب جمهوریخواه منحل شد و پولیتزر پس از مدتی به دمکرات‌ها پیوست.
او پس از مدتی تلاش در عرصه روزنامه نگاری و کسب تجربه‌های تازه، موفق شد در سال ۱۸۷۲ امتیاز روزنامه پست را به مبلغ ۳ هزاردلار خریداری کند که البته سهم خود در این روزنامه را بسیار افشاگرانه و جنجالی کار می‌کرد و پرده از بسیاری از رازها برمی داشت و یک سال بعد با سودی سرشار فروخت. در ۱۸۷۹ نیزبه‌طور همزمان ۲ روزنامه سنت لوئیس دیسپچ و سنت لوئیس پست را به‌طور همزمان خریداری کرد و پس از ادغام این ۲ در یکدیگر، روزنامه سنت لوئیس پست- دیسپچ را پایه گذاری کرد که هنوز هم این نشریه به نام سنت لوئیس فعالیت دارد. این روزنامه، جایگاه و تریبونی مناسب برای او فراهم کرد تا بتواند عقاید پوپولیستی خود را به راحتی ابراز کند.
در ۱۸۸۲ پولیتزر به مردی متمول و ثروتمند تبدیل شده بود و موفق شد امتیاز روزنامه نیویورک ورلد را به مبلغ ۳۴۶ هزار دلار از جی گولد خریداری کند. این روزنامه که پیش از آن، سالانه4۰ هزار دلار ضرر به بار می‌آورد، با درایت و مدیریت علمی پولیتزر به روزنامه‌ای پر تیراژ تبدیل شد. او با دقت، خلأهای موجود در دنیای روزنامه نگاری را پیدا کرد و داستان‌های مورد علاقه مردم را در آن به چاپ رساند. از سوی دیگر، او بسیار افشاگرانه و جنجالی کار می‌کرد و پرده از بسیاری رازها برمی داشت.
کمی بعد با استخدام روزنامه نگار و محقق معروف، نلی بلای در ۱۸۸۷ کار خود را به اوج رسانید. روزنامه ورلد در سال ۱۸۹۵ میلادی، نخستین روزنامه کمدی رنگی به نام یلو کید را به مردم معرفی کرد. این روزنامه نیز بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت و شمارگان آن در مدت زمان کوتاهی از ۱۵ هزار به ۶۰۰ هزار نسخه رسید.
پولیتزر به‌دلیل عشق و علاقه اش به روزنامه نگاری، مدرسه‌ای را در ایالت کلمبیا تأسیس کرد که هنوز هم یکی از معتبرترین مراکز آموزش روزنامه نگاری در سراسر جهان محسوب می‌شود. البته تأسیس این مدرسه برای او کار دشواری بود؛ چرا که ابتدا در سال۱۸۹۲ با پیشنهاد مبلغی پول به ست لو رئیس دانشگاه کلمبیا، از او درخواست کرد نخستین مدرسه روزنامه نگاری جهان را پایه گذاری کند؛ ولی او هیچ علاقه‌ای به این درخواست نشان نداد.
با تعویض و جابه‌جایی رئیس این دانشگاه در سال ۱۹۰۲، نیکلاس موری باتلر رغبت بیشتری برای ساخت این مدرسه از خود نشان داد؛ اما این‌رؤیا عملا تا بعد از مرگ پولیتزر عملی نشد. این اسطوره روزنامه نگاری، در وصیتنامه خود، ۲ میلیون دلار برای دانشگاه کلمبیا در نظر گرفت.
ژوزف پولیتزر سال ۱۹۱۱ میلادی در بندر چارلستون کارولینای جنوبی دیده از جهان فرو بست و در گورستانی واقع در برونکس نیویورک به خاک سپرده شد. یک سال پس از مرگ او دانشگاه کلمبیا اقدام به ساخت مدرسه علمی روزنامه نگاری کرد؛ ولی در آن زمان مدرسه روزنامه نگاری دیگری در دانشگاه میسوری تاسیس شده بود. با وجوداین، هنوز هم مدرسه روزنامه نگاری کلمبیا یکی از معتبرترین مراکز آموزش روزنامه نگاری در سراسر جهان محسوب می‌شود و بسیاری از روزنامه نگاران برجسته در این محل آموزش می‌بینند.
معرفی کتاب عشق در زمان وبا
پس از تاسیس این مدرسه، در سال ۱۹۱۷ آرزوی پولیتزر به تحقق پیوست و نخستین جوایز پولیتزر به منتخبان خبرنگاری، ادبیات، نمایشنامه، تاریخ و بیوگرافی اعطا شد. ولی به مرور زمان این جایزه نیز دستخوش تغییر و تحولاتی شد، هیات نظارت به انجمن جایزه پولیتزر تغییر نام داد و اکنون تعداد جوایز آن به ۲۱ رسیده است.
آوریل هر سال باید منتظر اعلام برندگان پولیتزر باشیم و در سال 2019 در بخش ادبیات داستانی رمان «سایه‌بان» نوشته «ریچارد پاورز» در رقابت با «مؤمنان واقعی» نوشته «ربکا ماکای» و «آن‌جا آن‌جا» از «تامی اورنج» برنده جایزه شد.
در سایر بخش‌های مرتبط با ادبیات جوایز پولیتزر ۲۰۱۹، «دید منصفانه» نوشته «جکی سیبلی دروری» برنده جایزه بهترین نمایشنامه شد و «دیوید دابلیو بلایت» برای نوشتن کتاب «فردریک داگلاس: پیامبر آزادی» عنوان برنده جایزه بهترین کتاب تاریخی را به دست آورد. جایزه بخش زندگی‌نامه نیز به «سیاه جدید: زندگی آلن لاک» نوشته «جفری سی. استوارت» رسید.
باید تا آوریل 2020 صبر کنیم تا ببینیم این بار چه کسانی این جایزه مهم ادبی را صاحب می‌شوند.
