فرسودگی شغلی امروز به معضل اصلی محیطهای کاری بدل شده؛ ۳ نفر از هر ۵ کارمند استرس شدید و بیش از ۸۰٪ آنها نگرانی اقتصادی دارند.واقعیتی که نادیده گرفتنش هزینههای سنگینی برای سازمانها دارد.
نادیده گرفتن سلامت روان کارکنان باعث افت بهرهوری و افزایش نرخ ترک کار میشود. به همین دلیل بسیاری از سازمانهای پیشرو تلاش میکنند با ایجاد تعادل میان کار و زندگی، از فرسودگی شغلی جلوگیری کنند.
فرسودگی شغلی میتواند بنیان سازمانها را تحت فشار قرار دهد. زمانی که مدیران به سلامت روان نیروهایشان اهمیت میدهند، نه تنها از بروز بحران جلوگیری میکنند؛ بلکه زمینه رشد و بهرهوری، خلاقیت و تعهد کارکنان را هم فراهم میسازند.
سلامت روان نیروی انسانی یکی از مهمترین داراییهای سازمانهاست. توجه به آن تنها به معنای جلوگیری از فرسودگی شغلی نیست، بلکه زمینهساز شکلگیری محیط کاری پایدار، خلاق و پرانرژی خواهد بود.
