اثرات سطحی
مقاومت خستگی به سطح مقطع بستگی دارد ، طرح ها و سطوح نرم تر و بدون پوشش برای این مساله مساعد تر هستند.
موادی که در درجه اول حساس نیستند بیشتر مستعد شکست خستگی هستند ، بنابراین به عنوان یک قاعده کلی نمی توان انتظار داشت که انواع فریت و مارتنزیتی به اندازه فولادهای ضد زنگ آستنیتی مقاوم در برابر خستگی باشند. مقاومت بالاتر انواع دوبلکس ممکن است در برابر حساسیت روند بهتری نسبت به فریتی ها داشته باشد.
خستگی خوردگی
چاله های خوردگی می توانند به صورت شکافها عمل کنند. این منجر به خستگی کمتری در محیط های خورنده می شود.
در مواردی که خستگی خوردگی نگران کننده است ، مواد با مقاومت در برابر خوردگی ذاتی گزینه های بهتری نسبت به مواردی که دارای مقاومت خستگی فقط بالا دارند هستند ، اما مقاومت در برابر خوردگی ضعیف تری دارند. از این رو فولادهای ضد زنگ را می توان در اولویت با فولادهای آلیاژی با استحکام بالا برای خدمات محیط خورنده در نظر گرفت.
مقاومت خوب در برابر سوراخ کردن و استحکام ذاتی فولادهای ضد زنگ دوتایی ، باعث می شود در مواردی که خستگی خوردگی یک خطر محسوب می شود ، آنها را در انتخاب های مفیدی قرار دهند.
از آنجا که خوردگی وابسته به زمان است ، اما میزان استرس نوسان بالا ممکن است منجر به نارسایی خستگی قبل از آسیب خوردگی شود.
داده های تست آزمایشگاهی در مورد خستگی خوردگی به دلیل بارهای اضافه شده در محیط کاری واقعی که پیش بینی نشده اند میتواند یک میزان خطایی داشته باشند.
خستگی حرارتی
فولادهای ضد زنگ آستنیتی به دلیل ترکیب نامطلوب از سرعت انبساط حرارتی بالا و هدایت حرارتی کم ، به خستگی حرارتی حساس هستند.
استرس ناشی از سیکل حرارتی با ضریب انبساط حرارتی ، مدول الاستیک و اختلاف دما متناسب است.
در هنگام طراحی در فولادهای زنگ نزن آستنیتی برای برنامه های افزایش درجه حرارت چرخه (نوسان) باید به نرخ انبساطی تلرانسی که ممکن است رخ دهد نیز توجه کرد.
مطالعات مقالات بیشتر در رابطه با ورق استیل در وبسایت گروه فلز
