نوشته گاه
نوشته گاه
خواندن ۲ دقیقه·۲ ماه پیش

لحظه های همیشه در هرگز

نمیدونم کتاب تولستوی و مبل بنفش رو خوندین یا نه، ولی اگه نخوندین حتما بخونین، من خودم به شخصه از خوندن کتاب خیلی لذت بردم و به نظرم فوق العاده است!

تو این پست نمیخوام در مورد کتاب تولستوی و مبل بنفش صحبت کنم، می خوام در مورد "لحظه های همیشه در هرگز" یا همون " لحظه های نادر زیبایی" صحبت کنم که توی کتاب ازش گفته شد.

فکر می کنم همه ما درد خاطراتِ خوشِ از دست رفته رو کشیده باشیم؛ یا حداقل اکثر مون. این خاطرات خوش لزوما یه خاطره ماورایی و خیلی خیلی خاص نیستن، حداقل برای من این طور نیست. یه خاطره خوش از دست رفته، میتونه صدای چرخوندن کلید داخل قفل باشه و آرامشی که از اومدن اون آدم به وجودتون تزریق میشه، و وقتی اون آدم نباشه، شما حتی دل تون برای صدایِ چرخوندنِ کلید داخل قفل تنگ میشه.

به قول ابتهاج ...:)
به قول ابتهاج ...:)

لحظه های همیشه در هرگز لحظه های کوتاهی هستن، همون لحظاتی که شاید به طرز غیر منتظره ای نتیجه بگیرین که دنیا همچینم جای بدی نیست! هرچیزی میتونه باعث این بشه که شما این لحظاتو تجربه کنین، یه عکس، یه موسیقی، یه رایحه، یه صدا، یه آدم، یه تجربه و غیره و غیره و غیره!

قبل از خوندن تولستوی و مبل بنفش، معمولا خوشی های از دست رفته زندگیم خیلی آزارم می دادن، همیشه با حسرت ازشون یاد می کردم و شدیدا دلم می خواست به اون برهه زمانی، قبل از تجربه کردن اون حس برگردم تا دوباره تجربه اش کنم ولی، نمیشد دیگه!

نمیدونم میشه خوشی های از دست رفته رو به لحظه های همیشه در هرگز ربط داد یا نه! ولی چیزی که بعد از خوندن کتاب تولستوی و مبل بنفش در ذهنم تغییر کرد این بود که، لحظه های همیشه در هرگزی که در گذشته تجربه کردیم، تضمین می کنه که در آینده، و در مسیر پیش رومون هم همچین لحظاتی وجود داره، باز هم قراره با این آدم یا آدم ها، یا با آدم های دیگه ای لحظاتی خوبی رو سپری کنیم، باز هم ذوق و شوق تجربه کردن یه تجربه برای اولین بار رو تجربه می کنیم، باز هم با یه کتاب دیگه، این احساسات رو تجربه می کنیم.

درد خوشی های از دست رفته، درد بدیه، ولی چیزی که یاس و ناامیدی مون رو در این اوقات تسکین میده، اینه که به لحظه های همیشه در هرگز پیش رومون باور داشته باشیم و به مسیر اعتماد کنیم... دنیای جای خوبی نیست، دنیا پر از این لحظه ها نیست و خیلی وقتا بی رحمانه باهاتون رفتار میکنه ولی.. همینیه که هست!

زندگی سخت، ناعادلانه و دردناک است؛ اما تضمین می‌کند -صددرصد و بی‌هیچ شک و شبهه‌ای- که در لحظاتی غیرمنتظره و ناگهانی، زیبایی را، شادی، عشق، پذیرش و وجد را نیز پیشکش کند.


تجربهکتابتولستوی و مبل بنفش
سرزمینی از نوشته های گوناگون!
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید