سه نظام تراشکاری و چهار نظام تراشکاری جز مهم ترین ابزارهای تراشکاری هستند که وظیفه آنها نگه داشتن ابزارهای تراشکاری روی اینسرت ها می‌باشد. با ثابت نگه داشتن و گیر کردن قطعه درمیان این محصول کار تراشکاری انجام میشود. سه نظام تراشکاری و چهار نظام تراشکاری بر اینسرت ها و کنترل ابزار ها در حین تراشکاری تاثیر بسیار بالایی دارد. در هنگام استفاده از این محصول اگر از سیستم چرخش پینیون باریک استفاده شود، باعث میشود که فک های فولادی همزمان به هم فشار وارد کنند.
در سه نظام تراشکاری و چهار نظام تراشکاری عملیات به نحوی انجام میشود که در آن ابزار به شکل خطی قطعه کار به شکل دورانی حرکت می‌کند. به دلیل وجود نیروی برشی در حین انجام تراشکاری، ابزار و قطعه باید به صورت بسیار محکم در جای خود بسته شوند تا توسط نیروی برشی دچار حرکت نشوند.
اما انتخاب وسیله موردنظر برای بستن قطعات تراشکاری به شکل این قطعات بستگی دارد و ازاین‌رو برای بستن قطعات از ابزارهای گوناگونی استفاده میشود که عبارت است از سه نظام، چهار نظام، صفحه نظام، فشنگی، مرغک، درن، نوک گیر و لینت. اما یکی از متداول‌ترین وسیله‌ها برای بستن این قطعات سه نظام و چهار نظام تراشکاری است. در ادامه به خصوصیات و تفاوت های این دو محصول می‌پردازیم.
سه نظام و چهار نظام هر دو در کارگاه های تراشکاری و سی ان سی استفاده می شوند. وظیفه ی هر دوی آن ها نگهداری قطعه و چرخاندن آن است. با این کار اپراتور دستگاه تراش میتواند قطعه را به شکلی که می خواهد در بیاورد. اما این دو با یک دیگر تفاوت دارند و در شرایط های گوناگون استفاده می شوند.
اولین چیزی که در سه نظام تراشکاری خواهید دید سه فک یا بازویی است که متحرک می باشند. هر سه بازویی به طور هماهنگ حرکت میکنند و توسط یک پیچ و با آچار مخصوص خود قابل تنظیم هستند.از سه نظام های تراشکاری برای قطعه های منظم که دارای مرکز می باشند استفاده می شود. توان عمق دهی در سه نظام های تراشکاری پایین تر از چهار نظام است.
چهار نظام ها از نظر ظاهری با سه نظام ها کاملا فرق دارند. تفاوت سه نظام ها و چهار نظام ها ی تراشکاری در نگاه اول کاملا مشخص می‌باشد. چهار نظام ها یک بازویی بیشتر دارند، همچنین عملکرد آنها کاملا باهم متفاوت است. بازویی چهار نظام ها به طور مستقل حرکت می‌کند یعنی برای حرکت دادن و تنظیم باید هر کدام را به صورت جدا تنظیم کرد این ویژگی برای چفت کردن قطعه های نامنظم است. چهار نظام ها به دلیل بازویی اضافه خود می توانند دقیق تر برش دهند همچنین توان عمق دهی بالاتری دارند.
سه نظام و چهار نظام تراشکاری به دلیل مشخصات منحصر به فرد خود هرکدام برای تراش قطعه های مختلف ساخته شده و نباید آنها را با یکدیگر مقایسه کرد زیرا یک تراشکار به هر دوی این سه نظام و چهار نظام نیاز پیدا می کند.
هلدر تراشکاری به شکل ساده ابزاری است که وظیفه نگه داری اینسرت تراشکاری یا الماس تراشکاری را بر عهده دارد و در شکل ها و زوایای مختلف نیاز صنعتگران را برطرف می‌کند.
هلدر تراشکاری برای محکم کردن ابزارهای تراش در جای خود در طول طیف وسیعی از فرآیندها، از جمله تراشکاری، رزوه کاری و… استفاده می شود. هلدر تراشکاری وسیله‌ای هست که در بخش هایی که تراشکاری برای چرخاندن قطعه کار است استفاده می شوند. اگرچه بیشتر ماشین های تراش از نگهدارنده ابزار پشتیبانی می کنند، اما همه این کار را نمی کنند. هلدر تراشکاری معمولاً از مواد سختی ساخته میشود، به این معنی که میتواند به طور موثر از یک ابزار برش دقیق پشتیبانی کند. این ابزار همچنین انعطاف پذیری بالا و عملکرد گسترده‌ای را ارائه می دهد.
هلدر یک اصطلاح کلی برای آداپتورهایی است که برای نصب ابزارهای برش در تجهیزات ماشین ابزاری که این عملیات را انجام می دهند استفاده می شود. نگهدارنده ابزار بر دقت کاری ماشین ابزار و حتی کیفیت محصول تأثیر میگذارد، بنابراین دقت بالایی می‌خواهد که حتی خطای میکروسکوپی هم در آن نباید اتفاق بیافتد. اینسرت تراشکاری معمولاً از کاربید، کاربید ریز دانه، CBN، سرامیک، سرم، کبالت، PCD الماس، فولاد زد زنگ و نیترید سیلیکون ساخته می‌شوند. روکش‌ها به افزایش مقاومت در برابر سایش و عمر اینسرت کمک میکنند.
