نقد یک انیمیشن جدید از دیزنی

نتیجه گیری از انیمیشن جدید دیزنی و پیکسار در انیمیشن جدید خوش ساخت به نام soul/ روح

هیچکس یه روزی فکر نمی‌کرد کفگیر قصه‌گفتنای دیزنی به ته دیگ بخورده و روی به لایواکشن ساختن و پولسازی از فرنچایزهای دیگر بیاورد ولی این اتفاق در سالهای اخیر رخ داده است. ترسم از این است که پیکسار هم نهایتا به همین درد دچار شود بخصوص که در سالهای اخیر کار ضعیف هم از خود ارائه کرده است. هرچند باید تاکید کنیم انیمشن Soul به هیچ وجه یک اثر بد یا متوسط نیست ولی شاهکاری که از پیکسار انتظار می‌رفت هم نیست.

Soul شاید برای بچه‌های کم سن و سال‌تر کمی غریب به نظر بیاید اما مخاطب بزرگسال‌تر، بخصوص آن دسته از مخاطبینی که مانند ۲۲ گیر کرده‌اند و یا والدینی که فرزندانی در سن رشد دارند، پیام‌های فیلم را به خوبی هضم می‌کند. Soul نمی‌تواند موفقیتی که Inside Out در ارائه مبحث روانشناسی‌اش داشت را در زمینه مضمون فلسفی خود تکرار کند اما راضی‌کننده ظاهر می‌شود. ساخت یک انیمیشن با این مضامین کار سختی است و اگر انیمه‌های ژاپنی را فاکتور بگیریم (که برخی از آنها پر از مفاهیم جذاب فلسفی و روانشناسی و… هستند) این تنها جادوی پیکسار است که می‌تواند حرف‌هایی به این گندگی را در یک انیمیشن جا بیندازد.