#تجاربی_درباره_شغل_یابی
خب دیگه منم رفتم سر خونه بخت (منظورم اینه شغل پیدا کردم)
من چون خیلی حساس بودم شاید با جاهای زیادی نزدیک سی تا شرکت مصاحبه کردم و حتی پوزیشن های خیلی خیلی خوبی بهم پیشنهاد شد ولی بخاطر همین حساسیتم رد کردم.
چندتا چیز جالب رو تجربه کردم گفتم به اشتراک بگذارم.
۱.اگر #متقاضی_شغل هستیم میتونیم توی #کاربوم ، #کاربانک و #جابینجا و چندتا دیگه از این سایتها رزومه بذاریم. عده ای از کارفرماها از این طریق جست و جو میکنند و دنبال نیرو میگردند.
از این کانال حتی به من پیشنهاد مدیر عاملی شتابدهنده هم شد. (و البته چندتا دیگه که این خوبش بود!)
(خوبه که تنها یک جریان پیدا کردن شغل نداشته باشیم!)
۲.سعی کنیم دستاورد یا شرح فعالیت پوزیشن های قبلی مون هم توی رزومه بنویسیم که بتونن بخونن بفهمن ما چیکار کردیم.
چون معمولا عناوین شغلی توی شرکتهای مختلف تفاوت هایی داره و معنی شون برای همه یکسان نیست.
(یه اشتباه متداول مثلا پوزیشن #مدیر_محصول و #مالک_محصول هست)
۳.من یه فاندر جنرالیست بودم و برای پیدا کردن پوزیشن تخصصی تر که با مهارت هام فیت بشه کمی مشکل داشتم و البته اینکه توی رزومه ام هم نوشته بودم فاندر انعکاس خوبی توی کارفرما نداشت برای اینکار چند لینک عکس از ترلو تیم و توضیحاتی و مستنداتی از سازمان قراردادم.
که فکر نکنن الکی دارم میگم یه سازمان داشتم و شکست خورد!
(چون یکم مد هست روی هوا ادعا کنیم و بگیم من مثلا سه تا استارتاپ شکست خورده دارم!)
در صورتی که برهه ای از زمان روزی دوازده ساعتم واسش وقت میذاشتم و سایز تیم به ۲۴ نفر هم رسید.
۵. شناخت از خودمون و انتظارات و توانایی هامون داشته باشیم. مثلا من میدونم آدمیم که توی هر نوع فرهنگ سازمانی یا با هر نوع رئیسی نمیتونم کار کنم طرف مثلا نباید متعصب باشه (تعصب روی دانسته ها و فرضیات اشتباه) یا مثلا باید حرف دیدگاه های دیگه رو بشنوه! یعنی دقیق گوش کنه و روش فکر کنه و بعد حالا دیکتاتورم بود اکیه. (اینکه مثلا متعصبانه یکسری موضوعات رو نبینه این تعصب کشنده است و باعث عدم شفاف اندیشیدن ما میشه)
من بعد یه مدت شبیه رئیسم میشم و روی این موضوع حساسم.
یه چیز دیگه هم سوالاتیه که توی مصاحبه میپرسن، شما میتونی مهندسی معکوس کنی! اگه مثلا از تحصیل و رشته دانشگاهیت سوال پرسیدن یا مثلا بگن بیمه رد شده واست یا غیره باید شک کنی شاید طرف داره پرت میزنه و فکرش سنتیه! اینکه من رزومه ام رو با ورد درست کردم و ازم بپرسه ورد بلدی یکم مشکوکه! یا اینکه کامل مهارت های مورد نیاز پوزیشن رو توی ارزیابی فنی نپرسند. چون دقیقا چیزهایی رو میپرسن که ازت انتظار دارن بلد باشی و نپرسیدن یعنی یا خودشونم نمیدونن! (توی شرکت کوچیک) یا واسشون مهم نیست.
با دقت کردن و مهندسی معکوس روی سوالات شون میشه فهمید چیا واسشون مهمه! بعضی جاها هم فقط سوال شخصیتی ازت میپرسن! بعضی جاها هم تورو فقط به چشم ماشین میبینن و تجربه ات مهمه شخصیت و کاراکترت مهم نیست! دونستن اینها مهمه که من چجور تیپی هستم و دوست دارم کارفرمام چی ازم بخواد.
خود من روی تفریح و آزادیم حساسم و اینکه محیط کار ادم های باهوشی توش باشن واسم مهم تر از حقوقه! بخاطر همین اگه یجا برم که خنگ باشن یا مثلا روی ساعت کاری خیلی حساس باشند به مشکل میخورم (نتیجه گرا باشند برای من بهتره! چون اگه من استاد تنبلی کردن و پیدا کردن راه حل های ساده تر باشم توی محیط کاری سنتی شاید امتیاز اندازه گیری من افتضاح باشه و توی محیط های نتیجه محور بمن بگن کارمند نمونه!)
۶. کار زیاده! جابینجا! پرسیدن دوستا گشتن گوگل . اون مواردی که گزینه ۱ گفتم و کلی راه دیگه هست که بشه شغل پیدا کرد! بهتره سعی کنیم جایی پیدا کنیم که ایده آل باشه، درسته زحمت بیشتره و زمان بر هست ولی نتایج خیلی مثبتی روهم بدنبال میاره.
۷. اینم امیدوارم کافه بازاریا و دیجیکالا نبینن! ولی من وقتی فهمیدم مدیر محصولی رو دوست دارم تقریبا بلافاصله برای مدیر محصولی دییجکالا و کافه بازار درخواست دادم و مصاحبه فنی هم دادم و حتی اعتراض کردم چرا منو قبول نکردید دلیلشو بگید!
اونم وقتی تازه با مبحث آشنا شده بودم. (درواقع یه جای عادی هم توی چنین مرحله ای کسی که نمیدونه حتی پوزیشن چیه رو قبول نمیکنه! ولی چرا درخواست دادم؟)
خب این یه آزمون رایگانه! تو بخوای یکی ازت امتحان بگیره دانش تو بسنجه باید بهش پول بدی! ولی اینکه تیم حرفه ایی مثل کافه بازار یا اسنپ یا غیره باهات مصاحبه فنی بکنند حتی میتونی بعضی قسمت هارو جواب فرضی توی مصاحبه بدی! که تا مرحله آخر بری جلو و سوالات فنیو جواب بدی دستت بیاد کجاها قوی هستی و کجا ضعیف! این یه امتحان پرمیوم مجانیه! درواقع حتی وقتی آماده نیستیم و توی یادگیری هستیمم درخواست بدیم ببینیم کارفرما چیا واسش مهمه همونا رو یاد بگیریم! :))
و تازه این امکانم بود که ازشون بپرسم دقیقا توی چه مباحثی چه نمره ای آوردم که دستم!
