دریاچه آسفالت طبیعی دقیقا شبیه به دریاچه‌ای پر از قیر طبیعی یا گیلسونایت به جای آب است. این ماده که از مشتقات مواد نفتی دفن شده در زیر زمین تشکیل شده؛ در امتداد خطوط گسل حرکت کرده و خود را به سطح زمین می‌رسانند.
قیر طبیعی موجود در دریاچه در اثر تبخیر عناصر سبک‌ترف به مرور سخت شده و تشکیل ماده‌ای تیره، کلوخ مانند و سخت به نام آسفالت طبیعی را می‌دهد.
جالب است بدانید که دریاچه‌های آسفالت طبیعی علاوه بر اینکه مورد استخراج قرار می‌گیرند؛ به عنوان یک جاذبه گردشگری مورد توجه هستند. به طور مثال ایالت کالیفرنیا در کشور آمریکا، محل شکل‌گیری بسیاری از دریاچه‌های آسفالت طبیعی دنیا است.
این دریاچه بزرگ‌ترین ذخیره اسفالت طبیعی جهان را از آن خود کرده است. دریاچه پیچ در شهر La Brea در کشور ترینیداد و توباگو قرار گرفته است. عمیق‌ترین بخش این دریاچه به 250 فوت می‌رسد و در مجموع تخمین زده شده است که چیزی حدود 10 میلیون تن آسفالت طبیعی در آن وجود دارد.
یکی از ویژگی‌های مهم دریاچه پیچ، تنوع میکروبی آن است. کولونی‌های متنوعی از باکری‌های نایاب و باستانی را می‌توان در این دریاچه یافت. به همین دلیل بسیاری از گونه‌های جدید میکروبی، باکتریایی و قارچی در این دریاچه کشف شدند.
این دریاچه هم از مجموعه دریاچه‌های کوچکی که در یک منطقه قرار گرفتند، تشکیل شده است. گودال‌های مک‌کیتریک در منطقه کرن شهر کالیفرنیا واقع شده است و سال‌ها مورد استفاده افراد محلی با اهدافی ساده از جمله پوشش‌های عایق در برابر رطوبت مورد استفاده قرار گرفته است.
اما از دهه 1860 میلادی، استخراج تجاری آسفالت طبیعی از این دریاچه آغاز شد. این دریاچه نیز مانند دریاچه La Brea Tar Pits دارای بقایای دیرینه شناسی ارزشمندی از دوره پلیستوسن است.
