گرامر زبان انگلیسی شامل ساختارهایی است که به کمک آنها میتوانیم زمان وقوع رویدادها و اهداف را بیان کنیم. در این مقاله به بررسی تفاوتها، کاربردها و ساختار دو ابزار مهم برای بیان آینده، یعنی آموزش گرامر will و going to خواهیم پرداخت.
Will یکی از رایجترین افعال کمکی در زبان انگلیسی است که برای بیان اقداماتی که در آینده انجام میشوند، استفاده میشود. معمولاً زمانی از will استفاده میکنیم که تصمیمگیری بهصورت آنی و بدون برنامه قبلی انجام شده باشد.
ساختار جمله با will:
Subject + will + base verb
مثال:
Subject + will not (won't) + base verb
مثال:
Will + subject + base verb?
مثال:
Going to برای بیان برنامهها و تصمیماتی استفاده میشود که از قبل درباره آنها فکر شده و تصمیمگیری شده است. همچنین برای پیشبینیهایی به کار میرود که شواهد قوی درباره وقوع آنها وجود دارد.
ساختار جمله با going to:
Subject + be (am/is/are) + going to + base verb
مثال:
Subject + be (am/is/are) + not + going to + base verb
مثال:
Be (am/is/are) + subject + going to + base verb?
مثال:
برای درک بهتر تفاوت این دو ساختار، موارد زیر را در نظر بگیرید:
تمرین برای تقویت
برای تثبیت یادگیری، جملات زیر را تکمیل کنید:
پاسخها:
جمعبندی
گرامر will و going to هر دو برای بیان آینده استفاده میشوند، اما تفاوتهای کلیدی در نوع پیشبینی، تصمیمگیری، و برنامهریزی قبلی دارند. با تمرین و استفاده مداوم از این ساختارها، میتوانید بهراحتی و با دقت بیشتری درباره رویدادهای آینده صحبت کنید.
برای یادگیری بیشتر و تمرینهای تعاملی، میتوانید از منابع آنلاین استفاده کنید یا با معلمان حرفهای مشورت کنید.