
برای مدیریت تضادهای مربوط به اهمیت تخصصها و تعیین حقوق در شرکتهای تولیدی، میتوان از معیارهای زیر استفاده کرد:
1. ارزش افزوده: تخصصهایی که سود بیشتری برای شرکت ایجاد میکنند، حقوق بالاتری دریافت کنند. البته تشخیص سود بیشتر بر اساس تخصصها خود چالش بزرگی است.
2. مسئولیت و ریسک: پستهای با مسئولیت و ریسک بیشتر، حقوق بالاتری داشته باشند. خصوصا پستهایی که نفرات زیر مجموعه دارند.
3. کمیابی تخصص: تخصصهای کمیاب یا با مهارتهای پیشرفته، حقوق بیشتری دریافت کنند.
4. سابقه و تجربه: کارکنان با تجربه بیشتر، حقوق بالاتری بگیرند.
5. ارزیابی عملکرد: حقوق بر اساس عملکرد فردی و تیمی تعیین شود.
6. عدالت و شفافیت: سیستم حقوق باید عادلانه و شفاف باشد تا از بروز تضادها جلوگیری شود.
7. مشارکت کارکنان: نظرات کارکنان در تعیین معیارهای حقوق لحاظ شود.
8. مقایسه با بازار: حقوقها با استانداردهای صنعت تطبیق داده شود.
با ترکیب این معیارها و ایجاد یک سیستم شفاف و عادلانه، میتوان تضادها را کاهش داد و رضایت کارکنان را افزایش داد.
📷